انسانها هم عجیبترین مخلوقات اند/شعرمیسرایند...

Net Address for MSMBAP in AGS net
My address Galleries and Sites
http://www.kodakgallery.com/MyGallery.jsp?autologin=true&c=b3_hom_sign_ret
http://www.flickr.com/photos/10899516@N02/1228445144/in/photostream
http://www.facebook.com/p.php?i=780547532&k=56F2XZ66V6T13GDDVGYT
http://in.geocities.com/ismaielmism/ photopagetan.html
http://picasaweb.google.com/esmoiel.malek.
http://Malek.smugmug.com/gallery/2398759/37/172160645/Medium
http://wwwismaielcom.blogspot.com/
http://Malek.smugmug.com/gallery/2398759/37/172160645/Medium

Group address

Where I would go if I could travel back in the other side of my countree?wellcom to our site

MSMBAP Data from BBC News
Profiles some of the most influential figures in the struggle to shape Afghanistan's future.

HAMID KARZAI

Hamid Karzay, who was sworn in as Afghanistan's first elected president in December 2004, is a moderate Pashtun leader from Kandahar.
A charismatic and stylish member of the influential Popolzai tribe, he has built up a considerable international profile, especially in the West and is backed by the United States.
But some at home view his closeness to America with suspicion and distrust.
He initially supported the Taliban but hardened against them after the assassination of his father, a former politician, for which the Taliban was widely blamed.
His main task has been trying to bring stability to the country. This still faces considerable violence from anti-government forces.
Mr. Karzai's other challenges include fighting drug-trafficking, securing international aid, building up Afghanistan's own security forces and reconciling Afghanistan's commitment to international law with conservative interpretations of Islamic Shariat law.
YUNUS QANUNI

A former minister, Mr. Qanuni is now the Speaker of the Wolesi Jirga, the lower house of parliament.
Seen by some as the most serious contender to Mr. Karzay, he stood against him in the presidential elections of 2004.
A key figure in the Northern Alliance in the immediate aftermath of the fall of the Taliban, Mr. Qanuni first held the powerful post of interior minister but later moved to the education ministry.
Differences with President Karzay led to his resignation from the cabinet, following which he formed his own political party, Afghanistan-e-Naween.
Though unable to hold together a political alliance which could provide a formidable challenge to the Karzay government, Mr. Qanuni has been too powerful to be completely marginalized.
SIBGHATULLAH MOJADDEDI

A former mujahideen leader, Mr. Mojadidi is the Speaker of the upper house of parliament, the Meshrano Jirga.
He has played an important and influential part since the fall of the Taliban.
He was made chairman of the constitutional Loya Jirga in 2003, a delicate process which involved reconciling the interests of Afghanistan's different ethnic groups.
Since March 2005, he has headed Afghanistan's National Peace Commission, the body for implementing the process of national reconciliation through the surrender and absorption of former Taliban members.
GENERAL RASHID DOSTUM

The Uzbek general who was one of the most powerful warlords with an independent military base in the north remains a powerful figure in the country.
Mr. Dostum still heads the Junbesh-e Melli Islami (National Islamic Movement), a predominantly Uzbek militia faction.
He was one of the most high-profile candidates to challenge Mr. Karzay in the presidential elections in October 2004.
The veteran of many wars, he has displayed an uncanny ability to switch sides and stay on the right side of those in power.
In the 1980s Gen Dostum backed the invading forces of the Soviet Union against the mujahideen rebels. He then played a prominent role in the civil war that destroyed much of the capital, Kabul, and left thousands dead.
In 2001, while helping the United States, his militias were accused of suffocating hundreds of Taliban prisoners to death by locking them inside shipping containers.
A contender for the post of defiance minister after the removal of Gen Mohammed Fahim, Dostum has however had to be satisfied with the post of chief-of-staff, a largely titular role.
However the appointment was also evidence of his power as Karzay was criticized severely for the appointment which many saw as a reversal of his earlier promise to curb warlords.
BURHANUDDIN RABBANI

A former Afghan president, Mr. Rabbani was elected as an MP from Badakshan in 2005 parliamentary elections.
He remains an influential Tajik figure although he is not a frontline political player.
He heads the conservative Jamiat-e-Islami, which was the largest political party in the Northern Alliance that helped sweep the Taliban from power in 2001.

MARSHALL MOHAMMED QASIM FAHIM

The former defiance minister used to be one of the most powerful men in the country but has been sidelined.
He lost his place in the cabinet and is now a member of the upper house.
Gen Fahim commanded thousands of men loyal to the Tajik-dominated Northern Alliance that helped topple the Taliban in late 2001.
He was widely expected to be named as one of President Karzai's running mates in the 2004 presidential poll, but ended up backing the main challenger, fellow Tajik Yunus Qanuni.
He was head of intelligence of the Northern Alliance and succeeded General Ahmad Shah Masaoud, who was assassinated shortly before the 11 September attacks on the US.
GENERAL ATTA MOHAMMAD

An arch rival of Gen Dostum, Atta Mohammad is the governor of the northern province of Balkh.
Their bitter history goes back to the days of the Soviet occupation, when they fought on opposite sides.
A former teacher, Gen Atta briefly joined forces with Gen Dostum to recapture Mazar-e-Sharif from the Taliban in 2001.
For now, he remains a key regional player in Afghanistan with considerable influence.
His appointment as governor of Balkh was viewed as a move to curb Gen Dostum.
MOHAMMED MOHAQIQ

A member of the minority ethnic Hazara community, Mohammed Mohaqiq was elected as an MP in the 2005 elections.
He comes from Mazar-e-Sharif and teamed up with Gen Dostum and Atta Mohammad to free the city from the Taliban in 2001.
The head and founder of the Wahdat-e-Mardum political party, he had considerable support among the Shia Hazaras, many of whom fought under his command.
Planning minister in the interim Afghan government, Mr. Mohaqiq performed well to finish third behind Mr. Karzay and Mr. Qanuni in the presidential election in 2004.
He did not keep his post in the new Karzay cabinet after the 2005 parliamentary elections.
GUL AGHA SHERZAI

Nangarhar province Governor Gul Agha Sherzai commands considerable loyalty among the Pashtuns in Kandahar, the city he controlled before the Taliban took power in 1994.
Within hours of the Northern Alliance taking control of Kabul in 2001, Sherzai entered and took control of the southern city.
In December 2004, he was appointed as governor of Kandahar with an added, though symbolic, portfolio of minister adviser to Mr. Karzay.
His reappointment became controversial and human rights groups have accused Mr. Sherzai of involvement in the drugs trade.
Mr. Sherzai was made governor of Nangarhar as part of a series of reshuffles viewed as an attempt to curb the power of the warlords.
ISMAIL KHAN
Herat's former governor retained his post as energy minister in the 2006 reshuffle.
Known as the Lion of Herat, Ismaiel Khan is a veteran and legendary Tajik commander who freed Herat from Soviet control, and became a thorn in the side of the Afghan communist government.
Controlling the trade route from Iran, he turned the city of Herat into one of the most developed cities in the country soon after taking control of the area after the fall of the Taliban.
It was his independent power base and apparent refusal to join hands with the Karzay government that led to his eventual removal and reappointment as energy minister in September 2004.
President Karzai's move to replace him was met with violent protests from his supporters.
Ismaiel Khan remains a powerful figure, although with considerably reduced influence.
MASOODA JALAL

The only female candidate in the October 2003 presidential elections, Dr Jalal was the subject of much media attention.
A qualified pediatrician from Kabul, she was treating children when the Taliban came to power in 1996 and stopped women from working.
Ms Jalal made her presence felt when she challenged President Karzay in the first Loya Jirga (grand council) after the Taliban were ousted.
She was appointed minister for women's affairs in December 2004, but was dropped in the reshuffle of April 2006.
Many analysts believe Dr Jalal's appointment has encouraged other women to participate in the process.
SHAHNAWAZ TANAI

A former communist general, Shahnawaz Tanai, 54, now heads the Afghan Peace Movement party.
He was Afghan chief of staff and then defense minister during the Soviet occupation in the 1980s.
Gen Tanai led a coup in 1990, with the renegade mujahideen commander, Gulbuddin Hekmatyar, against the then president Najibullah.
The coup failed and Gen Tanai fled to Pakistan where he lived in exile until August 2005, when he returned to form the Afghanistan Peace Movement party.
SAYED MUHAMMAD GULABZOI

A former communist general, Mr. Gulabzoi is now an MP.
Gen Gulabzoi was one of the key members of the Khalq faction of the communist party, the People's Democratic Party of Afghanistan (PDPA), and took part in the overthrow of King Muhammad Zahir Shah in 1973.
He was seen as a close aide of the communist leader, Nur Muhammad Taraki, and he served as interior minister for many years during the Soviet occupation.
After 17 years in exile in Russia he returned to run in the parliamentary elections and won a seat.
ABDUL RASSOUL SAYYAF

A former mujahideen leader, Mr. Sayaf is now an elected member of parliament.
Leader of the Islamic Union for the Liberation of Afghanistan, he was the only anti-Taliban Pashtun leader to be part of the Northern Alliance.
A hardliner, he is believed to have formed his party with Saudi backing.
A former professor of Islamic law, Mr. Sayaf was the chairman of the first rebel alliance in 1980.
He was a member of the constitutional Loya Jirga of 2003.
Abdul Rassoul Sayaf was a major player in the civil war in 1992, which left vast areas of the capital, Kabul, in ruins.
WAKIL AHMAD MUTAWAKIL

Mr. Mutawakil, the former foreign minister of the Taliban, failed to win a seat in the 2005 elections.
He had surrendered to the authorities in Kandahar in southern Afghanistan in February 2002.
Before becoming the Taliban foreign minister in 1999, Mr. Mutawakil had served as a spokesman and personal secretary to Taliban leader, Mullah Omar.
Mr. Mutawakil is the most senior Taliban figure to have been arrested by the Americans.
He was held for three years, first by the Americans and then under house arrest in Kabul.
Mr. Mutawakil has always been described as the more respectable face of the Taliban.
It was reported that Mr. Mutawakil led a group of moderate Taliban who wanted Osama Bin Laden to leave Afghanistan to avoid US reprisals against the regime.
After his release, Mr. Mutawakil said he approved of girls' education, so long as it was in keeping with Afghan culture.
He is now involved in moves to bring back moderate Taliban figures into the government fold.
GULBUDDIN HEKMATYAR

Leader of the Hezb-e Islami faction, Mr. Hekmatyar is a warlord who is in hiding - evading American forces - and is believed to be somewhere along the Afghan-Pakistan border.
He is opposed to President Karzay and the presence of US-led foreign forces in Afghanistan and is blamed for carrying out several major attacks in the country.
The US labeled him a terrorist in 2003. Hekmatyar Hezb-e-Islami was the strongest force during the years of Soviet occupation.
This was largely because his party was the main benefactor of the seven official mujahideen groups recognized by Pakistan and US intelligence agencies for the channeling of money and arms.
He later joined forces with General Dostum because he felt his power had been slighted by the mujahideen administration which ran the country from 1992 to 1996.
The fighting between him and Kabul's administration at the time, controlled by the murdered Afghan commander, Ahmad Shah Masaoud, is said to have resulted in the deaths of more than 25,000 civilians.
The faction of his party which broke away to participate in the electoral process garnered the largest number of seats.
ZAHIR SHAH
The frail and ailing former monarch of Afghanistan was deposed by his cousin, Daoud, during a visit to Europe in 1973.
He returned to his former country in 2002 after 30 years in exile.
As a Durrani Pashtun he has much support in the southern belt of Afghanistan and is still very popular.
Many Afghans are said to be dismayed that there has been no role for him in post-Taliban Afghanistan.
The Taliban advocated the return of the king during their early days in 1994, but later reversed this position.
FOREIGN FORCES

More than 9,000 soldiers drawn from more than 35 countries make up the Nato-led International Security Assistance Force (Isaf) which is in charge of security, in Kabul and some provinces.
That number is expected to increase to 16,000 during 2006, with extra troops being deployed to the south to take the pressure off US forces.
Around 19,000 US-led coalition forces are engaged in fighting Taliban and al-Qaeda militants in southern and eastern Afghanistan, but the number is expected to decrease to around 16,000 as Nato forces deploy.
Coalition forces operate out of bases in Bagram, Kandahar, Gardez and a new base in Paktika province close to the Pakistan border.
TALEBAN

Supporters and remnants of Afghanistan hard-line former rulers are still active in many southern and eastern parts of the country.
They have carried out numerous attacks on government forces, coalition forces, peacekeepers and aid workers.
The Taliban first came to power in 1994 under the leadership of a village clergyman, Mullah Omar, who lost an eye while fighting Soviet troops.
Backed by Pakistan, they targeted the feuding warlords who had ousted the Red Army.
They swept to power promising to restore order and bring in a pure and highly conservative interpretation of Shariat Islamic law.
Their authoritarian regime, with strict Islamic punishments and harsh treatment of women, pushed them out of favor both at home and abroad.
But it was their decision to host Osama Bin Laden and his al-Qaeda members that brought them into direct conflict with the Americans and eventually led to their downfall.

Mohammad Ismaiel Malek/msmbap

You will know me and my idea in this site ازصداقت بکام میرسی . 4/11/1384—4:30 بعدازظهر ای پیرعشق تودستگیرفریاد رسان خدا را امری بگوشم آمد گیردست بینوا را بی نورو بی نوائیم دستی نوشته برما تقدیررفته برخوان دورکن توخواهشها را دردام وصلتی یار قیدی بگردن انداز دربند بندۀ حق پیگیرتوراه روها را ازصبروتوبه وشکرگیرتوشۀِ بحشرت آنروزکه عرض وطولش بیشترعمرهارا این قلب وروح وسِرّت وین خفی تخت شاهان شاهراخبررسانیددرخواست برده هارا ای عشق بی نظیرم تاب وتوان ندارم عذری پذیرتوازما توبخش گناه ما را دارم مرض شفاده صدری مرا توبگشا پاک سازمرا توای یاربرگیرتودست ما را این آتشیست بردل سوزی زمین وآسمان ای عشق مرا قبول کن بنمایم اینما را افسرده ضعف وزارم آوردم عجزبسیار ای قادرقیومم برتخت نشان توما را این تخت شاه شاهان بردست توست آباد ای شاهِ شاهِ شاهان بنشان برآن توما را آسایش دوگیتی تفسیر اسم ذات هست ای قادرِ توانا اسم توهست ما را نقشی زدی بخانه دل نام آنره ماندی دستی بده توبرمن وعده بکردی ما را میخوانمت زصدقم میدانمت زعقلم دینم توئی بمذهب سوزی بده تو ما را بریاد توروانم برعشق توجوانم با درد ورنج پنهان خواهم زتودوا را اسم پدرملک بود بابه پدرملک بود تقدیرما چنین شد رحمی نما توما را این عذرمن بتوشد نامم "ملک" نهادی تختی بسازبرخویش چاره بکن توما را بدیدار محمّد میرویم ما . 11/6/1385 7:17 AM قبولم کن توای کان محبت بدیدار محمّد میرویم ما شفاعت میکند او عاصیان را بدیدار محمّد میرویم ما مرا عشقی بده درهر دوکونین بدیدار محمّد میرویم ما که جزبرذات نوری تو نبینیم بدیدار محمّد میرویم ما دوائی درد ودرمانم تو هستی بدیدار محمّد میرویم ما بدنیا عشق بیچونم تو هستی بدیدار محمّد میرویم ما بجنّت باغ و بستانم تو هستی بدیدار محمّد میرویم ما بدنیا نور چشمانم تو هستی بدیدار محمّد میرویم ما لسان الغیب وهم علم لدن تو بدیدارمحمّد میرویم ما توئی عارف بحق در هر زمانی بدیدار محمّد میرویم ما حقیقت ذات وهم نوری تو بوده بدیدار محمّد میرویم ما حقیقت را شنیدی هم پسندی بدیدار محمّد میرویم ما به چشمانی تو نری ذوالجلالی بدیدار محمّد میرویم ما حقیقت دیده ایدو هم شنیدی بدیدار محمّد میرویم ما رساندی تو حقیقت را به مردم بدیدار محمّد میرویم ما توئی بخشندهِ گناهِ مردم بدیدار محمّد میرویم ما صفاتی خوب و درباری الهی بدیدار محمّد میرویم ما که بعد ازاسم الله اسم خوبت بدیدار محمّد میرویم ما محمّد هست رسول الله همه وقت بدیدار محمّد میرویم ما محمّد قاب وقوسین آب و ادنا بدیدار محمّد میرویم ما محمّد معجزه کرده به قرآن بدیدار محمّد میرویم ما محمّد هست هدایت هرکلامت بدیدار محمّد میرویم ما محمّد فعل حق باشد عملهایت بدیدار محمّد میرویم ما به قول وفعل تو راهِ هدایت بدیدار محمّد میرویم ما توئی عزت ولذت موُمنین را بدیدار محمّد میرویم ما توئی امرِ عزیِِزِ لایزالی بدیدار محمّد میرویم ما زامر حق تو جان دادی بمایان بدیدار محمّد میرویم ما عزیزان عیش وشادی دربرِ تان بدیدار محمّد میرویم ما به عشقش کرده ایم چاک هر گریبان بدیدار محمّد میرویم ما "ملک" آب حیات از وصلتش یافت بدیدار محمّد میرویم ما رباعی . 26/11/1383 5:30 AM بیا چون برفلک بالا رویم ما مگربرسوی جانان راه زنیم ما زاخلاق تعالی سوی جانان "ملک" روتوکه بازگردیده ایم ما دیداردوست . 18/2/1385 –6:24 بعدازظهر بیاکه بریم بصحبت بینیم عزیزخویش را هرمیوه اش بچشیم بینیم عزیز خویش را بربام آه وحسرت عشاق گزرندارند خاک وطن مبارک بینیم عزیزخویش را وقتی رسیم بصحبت ازخویش خبربگیریم برجام می شرابی بینیم عزیزخویش را دروازه رابکوبیم دروازه بان بیاید دیدارمابجویدبینیم عزیزخویش را درباغ وخانه جای هست آب وهواملایم برعشق حق بنازیم بینیم عزیزخویش را عشاق همه بیایند دربام ودر بریزند پرپرزنان برآسمان بینیم عزیزخویش را عصردگر بیاید تاشام وصل بجوید هجران بسربرآیند بینیم عزیزخوش را نوریست زخوبرویان اوصاف حق نمایان پرنورشویم زصحبت بینیم عزیزخویش را ازصحبت عزیزان نوری زحق پدیدار نوری بچشم یاران بینیم عزیزخویش را ازدیدن توای یار دردی بجان نماند چون صابران مؤفق بینیم عزیزخویش را دره بدره آئیم سر نزد یارگزاریم پروانه واربسوزیم بینیم عزیزخویش را شمع رخت محبت مُلکُ "ملک"بسوزد دربیخودی همیشه بینیم عزیزخویش را محوخویش بیان خویش 5/8/1386 جمال خوش لقاء یارخویش را بدیدم من شدم حیران جهش را که یارمن نظرآئینه کرده بدیدم من جمال بیش خویش را شدم آئینۀ از بهرآن دوست که تارونق گرفته کوی خویش را زدوران گزشته حال بیادم که پیوندها دریدم خوی خویش را برفته درسری کوئی عزیزان زکوئی اوچوپیدا جوی خویش را خدایا توبه کردم توببخشم کناهکارم خطاکاردوست خویش را مقدرکرده ئی هرروزوگارم بدنیاو به عقبا نوزخویش را خطاکارم مقدربوده ازتو جفاکردم مصوربوده خویش را توئی بخشندۀ هر بندگانت همگی شان تضروع روی خویش را توئی غفورورحمان ورحیمی توئی بخشندۀ بندۀ خویش را زدست توست همه درهردوصورت ببخشی یانبخشی محوخویش را همه مخلوق تودرانتظاراند بروزحشرببخش شهید خویش را که تخت وتاج ورادرهرزمانه بهرکس میدهی میگیری خویش را خداونداتوئی رازهائی انسان حقیقت آنکه هستی رازخویش را توئی اسرارودوران وجهانی توئی آشکاروپنهانی خویش را "ملک"رامغفرت کن هم ببخشای که دنیاپرکده گناه خویش را شیفتگی .محو .فنا. بقا . 15/5/1386—4:00 بعدازظهر این شیفتگی وزحق هست امید بجاست اورا راهی دگرنداریم جزراه پرست اورا دل که باحق دادیم وزاوچارۀ دل خواستیم بیدلان دل داده و تنها بخواست اورا عشق بیدل جزبامرحق نجوشد هیچزمان جوشش عشاق وباشدنوردرپیست ا ورا تومست حقیقت شو دمسازطریقت باش عالم بصدا آید چون نی بنواست اورا عشقش که بدل جا کرد بیدل شده ام امروز نی سرزپا دارم خمارشده است اورا برمحوردل چرخم طوافُ کنم رویش دیدارکی را بینم محوی شده است اورا این عاشق مسکین بین معشوقه نمیشناسد دیداربدیدارند دیدار بجاست اورا محوست ونمیداند بیخود زخودی رفته دروصلت یارباشد نادیده نگاست اورا توپیک اجل میخواه گروصل بتوفیقش درگام اول رفتن آغوش بغلست اورا بارهای گران خویش دورکن زپشت خویش باروح صفا آذاد کرسی نشینست اورا ازتنظیه تا عشاق اخفا بشوی باربار دروصل و جمال یار حیاتی نویست اورا "ملک"توزاخفا کی آئی بظهوریار توفیق بجو هردم درعشق فناست اورا رمضان مبارک . 9/7/1386 زنده داری شب بکن توتاسحر شب قدرراتابیابی توبه بر این شبهاراقدربیشترکن پسر تابیابی وصلت جانان به بر زندۀِ جاویدو گردان خویش را باعبادت توخلاص کن بیش را خواجه ای خضررابیاب تودرروش عقل وعشق خویش راکن پرورش غیبت وتهمت نباشد برروش جوروظلمِ مردمان نی درروش توبه ئی مخلص گناهِ خویش را یک قلم صافی نمائی خویش را بردرِ افتاده گان هرروزگزر تاخدایت برتوآرد یک نظر تونیاندازخود هیچگاه بیخبر دستگیر توبینوایان سربسر راه استغفارنمائی خویش را تن بتقدیرده خدائی خویش را به غفلت نیاندازنفس راتوگاه بدوذخ نیاندازتن هیچگاه گرعقلت نمیرد نمیری توگاه بسوئی بدی وگناه هیچگاه توبروزه سوزان گناه خویش را نسوزان بدوذخ جلا خویش را رمضان شد شبِ قدرهست رمضان بهرِهربیوه وبیچاره ست رمضان مبارک شد شبِ قرآن رمضان فقیران راملنگانست رمضان دشمن هرخاروخس کن خویش را دورترین ازظالمان کن خویش را صحبت نا اهل نا اهلت کند درگناه ودرجفا چستت کند کی قبولی درگۀ حقت کند درعبادت درپرستش سستت کند تنبلین تنبلان سازخویش را کاردنیا واگزارازخویش را تنبلی درکاردنیا رستگار کارعقبا کن بدنیا رستگار روزوشب درطاعتِ حق رستگار دررمضان شبِ قدرحق رستگار در رضای حق تو کامِ خویش را بررضائی حق توجان خویش را دررمضان آمدست قرآن ما حق گفتست آمدست فرمان ما نیست توفیقی مگرخدای ما ای خدا دروصلتت گیرجان ما جان زتوهست ما ندانیم خویش را جان ِما دستِ تو دادیم خویش را خویش واقربا فدائی یارخوب جان ومال وهم منال هست یارخوب سربسجده دایما بریارخوب سرسپردیم ما همیش بریارخوب دین ودنیا هم ببخشیم خویش را ما بوصل یارخواهیم خویش را پرتوی انوارحق گیرد ترا شب رمضان وصل حق گیرد ترا بیخودی سرمستی میگیرد ترا در فنائیت بقا گیرد ترا آنزمان هیچگاه نیابی خویش را با "ملک"آنگاه بیابی خویش را پیرپیران میرمیران هست خدا رونق بازار محبان هست خدا فقیری در جوانی . 8:00 PM 05/01 1385 شناختیگرگلیمیخویش درازکی تو کنی پا را فقیری میزندجولان مفیدمیدان جوانی را زغفلت پاکشی چندی رسی تو پیر پیشوایی که تقوا در جوانی به غنیمت دانجوانی را به گلزاری جهان از خارو خس نا چیزترباشی بغفلت گرگزاریتو همین ایام جوانی را به نزد خالقت ای یار زپستان پستتر باشی اگرغفلت کنی"ملک"تو ایامی جوانی را ببخشای توتمامی ما . 7/11/1383—7:30 بعدازظهر خدایا توبه ها کردیم ببخشا توتمامی ما امیدداریم نجاتخویش باخلاص جوتمامی ما بکن کمک توای کمک کننده درنظام ما بروزفضل تویابیم فضیلتو تمامی ما الهی تومکن رسوا بروزحشرونشرمارا گناه کردیم نسوح توبه پزیراشوتمامی ما بنه درسینه نقش خویش بنه عشقت بقلب ما بهرباوربهرپندارپزیراشوتمامی ما بعشقت ناله ها کردم بامرت توبه ها کردم بتقدیرت گناه کردم پزیراشوتمامی ما بامرآن رسولالله بفتوائی عُلمایت بپنچ وقت ما نمازخواندیم پزیراشوتمامی ما بامرپاک سبحانی گرفتیم روزه هرسالی ببخشای ایخدا برما پزیراشوتمامی ما بکردیم ذبح قربانی بهرعیدی بامرتو زگمراهی براه آری پزیراشوتمامی ما بهرصحبت زیارانت شدیم عاشق بروئی تو توئی معشوق خوب ماپزیراشوتمامی ما بعشق پاک درگاهت نظرکن سوی ما یکدم چوجزبه ازتوهست دائم پزیراشوتمامی ما شدیم غرقه بعشق توچونوری میدهی مارا چوامرت کن فیکن شدپزیراشوتمامی ما "ملک"برتوامیدوارهست بزودی وصل مییابد به امرتوچیها گردد پزیراشوتمامی ما پزیراشوتمامی ما . 13/11/1383 7:30 AM بنه درسینه نقش خویش بنه عشقت به قلبی ما بهرباوربهرپندار پزیراشو تمامی ما به عشقت ناله هادارم به امرت توبه هاکردیم بتقدیرت گناه کردیم پزیراشو تمامی ما بامرآن رسولالله به فتوائ علمایت به پنج وقت ما نماز خواندیم پزیرا شو تمامی ما به امرت پاک سبحانی گرفتیم روزه هرسالی ببخشا ای خدا برما پزیراشو تمامی ما بکردیم ذبح قربانی به هر عیدی به امرتو زگمراه براه آری پزیر شو تمامی ما برفتیم حج به هرعمری به امرو ثروتی ازتو خدایا حج قبول فرما پزیراشو تمامی ما بهرصحبت زیارانت شدیم مشغول بذکروفکرشدیمعاشق بروی تو پزیراشو تمامی ما بعشق پاک درگاهت نظرکن سویمایکدم چوجزبه ازتو هست امرت پزیراشو تمامی ما شدیم غرقه بعشق توچونوری میدهی برما چوامرت کن فیکن شد پزیراشو تمامی ما "ملک" برتوامیدوارهست بزودی وصل مییابد به امرتوچیهاگردد پزیراشو تمامی ما دهۀ محرم . 1/12/1383—8:00 بعدازظهر دهه ئی محرم محرم دیرما جان فشانی و شهادت بهرما دین ما دنیای ما دولت ما دین ودنیاست ده محرم بهرما هست رضای حق شهادت کارما کارخوب ونیک واحسن بهرما جوروظلمت بیعدالت دیگراست این شهادت سرنوشت هست بهرما جان فشانی خدمت هست درراه حق راه احسن ازحسین هست بهرما راه شیطان راه ظلم وظلمت هست شدعدالت راه شرع بهرما آن یزید را جوروظلمت عادت هست آن امامان پیشوایند بهرما آنکه درتعلیم دین کوشا بود اوشهید راه حق ازبهرما این حسین وهم حسن هست پاکباز کردقربان جان خویش ازبهرما راه ایشان راه ما راه حق هست دررضای حق شهیداند بهرما هیچ تسلیم یزیدان حق نشد حق پیروزدرشهادت بهرما ای برادراینهمه درروزخوب جمله نوروروشنیست ازبهرما راه حق رفتن همیش راه خداست احمدمختاروقرآن بهرما آندمی کواحمد ما رفت وصال پندِخوبی اوگذاشت ازبهرما اوبگفت قرآن وهم اعمال خویش اوگذاشته ایندورا ازبهرما برمن وتوست ایبرادرتارسیم نزدصاحبدل خداخواست بهرما رفتن ماچون زتقدیرخداست خودکه هادی میشودازبهرما بی اجازت مازدیم دایم خیال راه خویشرا قربان نمودازبهرما ای"ملک"تودرشریعت حق گزین بیعدالت همچوکفرهست جورما شیطان . 27/6/1385 12:30AM تو ایشیطان بیا اینجا به این زودی مرو ازما سرازنوتوبه گارشوآء به این زودی مرو ازما توبودیمعلم ملک شدیغافل زاصل خویش شدی تو خود پرست آنجا به این زودی مرو ازما بکن توبه نسوح ازنو بیا حرف خدا بشنو خدامیخواهدت برآء به این زودی مرو از ما تو گرماهی به هروقتی زآبش میکنی بیرون ببین ماهی چقدرتازا به این زودی مروازما تو گرعهدی کردی باحق به گمراسازیی مایان بحق خواهیم دایما به این زودی مرو از ما سرِراه مومنان دایم توایستی کافران مانند که گمراه سازی ایشانرا به این زودی مروازما ملامت نیستی تقدیرتو بود لعنتی الله تو ای لعنت شده آگاه به این زودی مرو از ما به ذلتت شدی آگاه دگرخود خواهی را دورکن پرستش کن خدا حالا به این زودی مرو ازما اگردرذلت و خواری کنی خودرا پرستش تو زحق دور ماندی دایما به این زودی مرا از ما "ملک" میخواهدت تنها به حقت میکند دعا خدا رحمی کند بر ما به این زودی مرو از ما شب وروزها اول ماه مبارک رمضان . 12/7/1384 10:00 AM صدیقین نزددوستایشانتلاش دارند شب وروزها بهرنفسذکرگویا تلاش دارند شب وروزها بنزد یار رساند خویش نداند سرو پای خویش همینقدر داند آنست یارنمیداند شب و روزها بگیرد دست یارخویش ببوسد دست و پایش را نوازشها ببیند یارقدر داند شب وروزها بهروقتی که دید یارش زمینگیرمیشود رویش صداقت درروش داردکه مینالد شب وروزها بنال بلبل نسیمی را به گلشن آورد هردم زبوی گلشن خوبش همه نازند شب وروزها همینسوزوگدازی شان چوآفتاب نورحق آرد به حق تسلیم وگردیدند به اونالند شب وروزها ندای جانگدازیشان چوالالله به ذکریشان بهرنفس بذکرباشند به حق یارند شب وروزها چوذاکرمطمئن گردند بقلب ونفس بذکراو که ذکریشان حقیقت را بباراند شب وروزها به روح وسِربنال اخوان به آب دیده غسلی کن که آب دیده را معشوق بباراند شب وروزها گدارا اوملک سازدهمه بالا به پست آرد همان یاری که میجویند به تخت آرد شب وروزها صداقت خصلتی دارد روش با منطقی زیبد نظر درخوبرویانند به عشاق اند شب وروزها "ملک"خواهدگدائی رابه تخت آرد بعشق خود همه عشاق گداهانرابه تخت آرندشب ورزها میرطلا خان ملنگ . 30/6/1385 6:50PM ای ملنگان قافله ازنورمیسازید شما پرچم عشق وشهادت رابلند دارید شما سالها کردید شما برخویش جهاد اکبری لن تنال البر برخویش میکنید تائید شما گرشما کوشان بودید درپئی خود سازیئ بعد مرگ تان همه دانند که شاهانید شما میر طلا خان دوستانرا گاه نگاهی میکنی درنگاه توبخوانم عشق بازانید شما عاشق محبوب رحمان برنگاه خوب تان احمدو محمودو حامد جمع گردیدید شما قافله سالار شاهان پی به پی هستند روان تخت وتاجی احمدی رادئما بردید شما گرچه دربانید همگی یا به یارانش رفیق نور چشم عاشقانی پاک درگاهید شما دشمن بددین و بدکیشرابه بالا میبرید سرنگون و هرسو پاشان دشمنان سازید شما چندکه مهلت میدهیدآن دشمن خوارزبون تاکه سرکش میشوددر خواری میرانید شما ایکه درهر لحظۀ جانی دگربرخلق دهی این همه انفاس رادر منتها دانید شما دوستان حق زحق هردم سخن گویند تمام دشمنان حق راکی دوستدار هستید شما گردوستان دشمنان برما شناختش مشکلست لوح محفوظ لوح تقدیرراخبرگیرید شما گربخواهید یا نخواهیدچون"ملک"درپای تان راهروانحق همه راهیابدرگاهید شما عشق را بیاب .22/2/1385 –5:00 بعدازظهر عشق امروزداشته رازهارازعشقراخودبیاب پرتوی ازنورحق بود رمزعشق را خود بیاب عشق میجوشد که ای معشوق من تویک نظر گردشمع پروانه وارم نازعشق را خودبیاب اوکه معشوقست به عشق درعشق اوسوزد تمام اوحیات جاودان یافت سوزعشق راتوبیاب اوحیاتی دارد ازعشق لیک حیاتش درممات بامماتش قرب وجوید مرگ عشق را خودبیاب قرب عشق معشوق بجوید سوزمعشوق ازچه هست سوزمعشوق هم زعشقست سوزعشقراخودبیاب عشقومعشوق درگدازندهشق عاشق سردوگرم سردی وگرمی معشوق نازعشقرا خودبیاب عاشقی درگرمی وسردی عشق پخته شدن سوختن گوشتست به آتش سوزعشقرا خودبیاب پختن توآتش عشق صبروتوبه شد نصیب صبروتوبه شکرورحمت بازعشقرا خودبیاب پرتوی نوری خدا درعشق افزونترشداست عاشقی نوری خدا باش ساز عشقرا خودبیاب نورحق تابیده ایندم پیکری عشقرا بسوخت عشق بی پیکرچونورست سوزعشقرا خودبیاب عقل بیعشق جان ندارد ای"ملک" جانرا بیاب جانها از امر حق پرواز عشقرا خودبیاب آتش عشق . 9/3/1386—9:30 بعدازظهر آتش عشقم دلا خانه خراب کرده خراب کُل پلانهای مرا خانه خراب کرده خراب دربدرهم روسیاه گردیده درروزگارما چون سیاه خواهان مرا خانه خراب کرده خراب دورگردون گردشی دارد فریبد اینهمه کرده دیوانه مرا خانه خراب کرده خراب هیچ درفکرش نمانده خصلتی انسان گری بی نزاکتیش مرا خانه خراب کرده خراب حیف گردیدست همه آنقدروقیمتهایمان بیخودم چون خودمراخانه خراب کرده خراب اینهمه فکریخراب کرده مرا دروسوسه وسوسه خنّاس مرا خانه خراب کرده خراب وسوسه میافگند درقلب وروح وسِرمن درخفاء میدان مرا خانه خراب کرده خراب تخت وتنظیه همه درغفلت جان بینمش چونکه عشاق مرا خانه خراب کرده خراب من دراخفاء رفتم وچند ماهی بیشترمیشود درپنای حق مرا خانه خراب کرده خراب ای خدا اندرپناهت تو "ملک" را دست بگیر هر وظیفۀ مرا خانه خراب کرده خراب سر خیل ملنگان . 31/6/1385 6:00PM دردیار برجاخیل آء سرخیل ملنگان است آن خان ملنگ ما سرخیل ملنگان است من زیارت ملنگ آمدم به چندین بار هربار زدگر به ما سرخیل ملنگان است این بارکه بسوئی وی درخاطرخویش رفتم شعرش بسرودیم ما سرخیل ملنگان است آئی زرخ جانان مستانه بسوی ما مستانه ورقصانا سرخیل ملنگان است دوران خوشی وصفت با یاد خدا آید وصلت زترا جویا سرخیل ملنگان است در عشق خدا کورم وزغیب وتمنایم تا بینش عشق اورا سرخیل ملنگان است دزدانه بنالم من زولانۀ حق بندم چون این پروبال ما سرخیل ملنگان است قطره اگرهست خودبین میخشکدو گم میشد ورنه که رسد دریا سرخیل ملنگان است دریا میروددربحرقطره به بحرزنده چون دوست رسولان را سرخیل ملنگان است در بند ملنگان شو تا نوربه چشم ما میشی "ملک" قریا سرخیل ملنگان است واله و شیدای توست .1/4/1385 7:30AM ایخدایا جسمُ تنم واله وشیدای توست این زمین و آسمانم واله و شیدای توست هرپدیده درجهان زنده به عشق تو بود زره زره جانها هم واله و شیدای توست گرنظرداریم به جانها جسم ها گم میشوند عاشق ومعشوق جانم واله و شیدای توست وحدتی درفکرما کرده ظهور از امر تو امرتو کن فیکن هم واله و شیدای توست ازبزرگی تو بود چون چشمها کم بین شدند چشمها بینا نبینم واله وشیدای توست پرتوی حسنت اگرچه میبرد تاب رازچشم چشم وگوش وهم زبانم واله وشیدای توست دلبرم چون آنقدرزیبا ودلکش میشوی اینهمه دلها وجانم واله وشیدای توست صد هدفها نا برابرجزوصال روی تو فکرهاو خیالاتم واله وشیدای توست ایخداخداخواهیم زتوتا جسمها ازنوربساز جسم آنگاه چونروحم واله وشیدای توست این"ملک"چون یکگدائی درصفات توظهور جسم نوریخواستداردم واله وشیدای توست سیرِ دستگاهِ الله ج . 6/4/1385 7:30A چون سفردرماهِ جوزاوسرطان بوده است چون درینماه گندمها نیزسبزخرامان میشده است جان بجانان داده اند در ماه سرطان اینهمه ساقها درخرمن ها با خوشه ها افتیده است گندمها را چون درو کردند و کردند سربسر بعد از آن آن خوشه ها درپائ گوها بوده است چون لگدمال گندمها شد دانه از خوشه جدا دانه خرمن صافو پاک کاه نیزدورتررفته است دانه در کندو فراوان کاه در کاهدان برفت دانه ها رفتند گلوئی آسیاب پر کرده است سنگهای چندان فشارند دانه ای پاک و صفا آرد توده میشود واپس به کندو جا شده است روزها هرروز زکندو آرد گندم شد برون بعد ترشی اش رسیده آتش تندور شده است سرخرو گشته زپختن میشود تندور برون لقمهِ نان بهر انسانی چو زیبنده شده است رقص رقصان همگی نان زیربغل میآورند میجوند لقمهِ نانرا پر ز مزه شده است سهل وآسان میرود آنگاه همان نان بر گلو بسم الله گفته و ناگفته همه خورده شده است معده میخواهد همان نانرا بزودی بایدش چند مدت بعد انرژی از برای جسم جور شده است جسم انسان داردضرورت همیش بر نانوآب تا توانی را بکف آورد گندم خوار شده است چونکه گندیدمیرودروئ زمین زنسانو باز تا بخویش بار دگر اسباب رشدش می شده است گر ز خود خواهئ خود تو مثل گندم بگزری هست تقدیرِ خدا تا همه چیز خودکار شده است زرهِ نیست بجهان جز که زحق جان بگرفت کل همه سوی خدا رجعت یکسان شده است کن تفکر تو "ملک" در پیئ دستگاهِ خدا همه دستگاه خدا خود سرُ خود کار شده است پرنوربروید پرنوربخوابید پرنوربخورید 7/12/1386 پیرپیران میرمیران خواجه نصرالله شده است کُلِ تان خواب میکنید پرنورباشید گفته است اوکه فرمودست ضرورت داردهرانسان بخواب خواب شوید خوابی نورین عاشقانِ حق شده است بروضودربسترخواب شبها باید روید هرکسی کوذکروفکری حق تعالی کرده است دست روئی دست نهاده زیرسرآنرا برید پاها جمع کرده ورویش بقبله خواب شده است جسم تان آنگاه نماید نام محمد را تمام سرمیم اولی وح دودست هایتان شده است میم دوم آن شکمهایتان پرازنورمیشود پاهایتان دال نماید سربسرنوری شده است چونکه جسمی تان بسازید شکل نام بهترین هم به قلبی تان بسازید ذکروفکری گفته است میشود نوری شبهایتان خواب تان بیداری هست خواب تان بیداری وطاعات نوری میشده است ابتدائی خواب تان ذکراول کردید شروع وقتی بیدارمیشوید ذکرها همه آخرسده است گرفقیری صوفی هستی یاکه طالبی خدا وصلتی تان شد مبارک طالبت مولاشده است ذکروفکری گرتوداری نیست جداازروح تو روح توازتن جدانیست روح که امراوشده است سرتا پا نورحقی ذولجلال خواهد ترا بیشکا درنورغرقی نورامرحق شده است حق که خود حق میشود حق هوزدی کی توبودی درفنائی حق خودت حق خود آشکارمیشده است معنی نوری بودن توبدان ای طالبم تونه توبودی ولیکن بودِ توامرم شده است امرمن آن روح عالم عالمین درسجده اند غیرعجزوزاری وبیچارگی غوغا شده است عالمین پروای من دارند ندارند چونکه من بینیازم بینیازی یک صفت ازمن شده است منتهائی عجزتان ای طالبان مرگ هست دهم تابخود پیوند آشکارچشم وگوش وهوش شده است گر"ملک"دارد دعائی عاجزی بیچارگی امرمن بوده که توفیقش براوهمراه شده است میرطلا خان یارِ حق . 7/4/1385 8:40 AM در ولایت نامِ پنجشیر آبدره جان منست چونکه برجاخیل جائی میرطلا خانِ منست پنجشیر هست جائ شیران اولیاء اندر مکه در پئ جمله نبیین میرطلا خانِ منست اوشهیدِ اکبریستُ رو برو بر کفر شهید هم شهیدِ پاکِ سبحان میرطلا خان منست دل به سبحان داده بود او دل زدنیا کنده بود هوشمندِ حق شنو او میرطلا خان منست اوکه هوشیارِهمه بودمینمودخویش راملنگ حق ملنگ بود دررضا او میرطلا خانِ منست کل مریدِ حق بودند میشدند از حق خبر حرف حرفِ حق بر لب میرطلا خان منست چون ملنگان حق شنو وز حق سخن گویند همیش کو دگر گوشِ شنوا میرطلا خان منست مسجد و محراب و منبر زیبد در عقبا به او رهبر و لیدر شدن از میرطلا خان منست وحی غیبی میشنید او غیب میگفت او کلام داشت نظر بر ذالجلال او میرطلا خان منست چشمهِ جوشانحق جان را به حق بسپرده است کیست که قدر مرد بداند میرطلا خان منست چیست مردی کندنی دل زین جهانِ فانی هست مرد مردان اند ملنگان میرطلا خان منست چهار یارمصطفی در انتظارِ اولیاء اولیائی حق ملنگان میر طلا خان منست حرفحق را چون شنیدید پیرویش فرض بود عشق حق درقلب وجانش میرطلاخان منست او بما میگفت بکشید و بخورید همه را کافران آیند کشندش میرطلا خان منست زنده و جاوید و برحق انتظار روزحشر قصر گلگون آسمان رو میرطلا خان منست او زخود بحق پیوسته بوده دایما بود شناختش مشکلی ما مرطلا خان منست میر میران پیشوائی هر شهیدی ما بود دایما پیروز جهادش میر طلا خان منست کوهُ کهسار اولیاء را میشناسند هرزمان چون مطیعش سگ پشکها میرطلا خان منست مولوی در مدرسه فدوائ سنگسارش بداد شب به محفل محمّد میرطلا خان منست مولوی صاحب چونکه مشهوراووزیرستدررخه صبحِ وقت برپایش افتدمیرطلاخان منست دید فتوایش زکوریست نوربچشمش بود سیاه چشم نوربین دیدش اورا میرطلا خان منست بابه ام ایرجان مکِه معظم رفته بود قصد حج کرده و حق دید میرطلا خان منست حاجی صاحب قصه ئی کرد میر شهیدِ اکبریست من به مکه دیدم اورا میرطلا خان منست اشک از چشمان و جاری سوی حق در انتظار انتظاری مصلتی داشت میرطلا خان منست دلبرو دلدار من وزحق خبردار بوده است کورئی دل بوده بر ما میرطلا خان منست ماو من دیگر تو رو دربزم عشاق جائ نیست محفل عشاق و روشن میرطلا خان منست نور ایمان قلب روشن محفل دوستان حق دارو دنیا ترک گفتند میرطلا خان منست مولی صاحب دیده بود اورا بخواب دروازه بان شیردرگاهِ محمّد میرطلا خان منست مولوی صاحب محد وزیربخشیدُ جیلک بهرشیرشیردریدش پاره کردش میرطلا خان منست شیردرگاه جل نمیشه چونکه اودرمقدسهست نیستخرامان درلباسش میرطلا خان منست ای "ملک" دریاب ملنگی راهِ حق را پیشه کن یک ملنگی ازملنگان میرطلا خان منست 7/4/1385 12:00AM روزجمعه . ریشسفیدی قصه کردازقریهِ تاواخ بوده است روزی ازروزها بصحرامرطلا خان منست میرطلا خان بود روان برسویی پائین آندمی هم ملنگ خان محمد هم میرطلا خان منست من همان لحظه زدور کردم تماشا هر دو را هردودرنزدیک هم او میرطلا خان منست هردو دیدند چپ چپ در روی یکدیگر بقهر آنچنان خمارو بی گپ میرطلا خان منست من فکر کردم کدامش مرتبه بالا تر هست بر سر حرف آمد اول میرطلا خان منست زد صدائی خانمحمد را زود بگزراز برم هردو خان ایستاده بودند میرطلا خان منست بانگ دیگر خانمحمد زد زود بگزر تو برو توبرو تکرار بتکرار مرطلا خان منست ساعتی بگزشت وسرشورداد آنیارعزیز روبه اعنابه روان بود میرطلا خان منست عشق آندو نازنین زد بردلی من چنگ حق تا زبینش یافتم جان میرطلا خان منست سیاستش بود چربتر برآن ملنگِ خانمحمد لیک رویها سوی حق بود میرطلا خان منست بود آغائی قلعچه قصه ای ازاو بکرد راش خرمن وقت برداشت میرطلا خان منست حصه ئ ازراش خرمن آندو سه پیمانه پُر حصهِ آن خان ملنگ و میرطلا خان منست صبح وقتی زود رسید آن خان پیئ دروازه ام آن دو سه پیمانه زود ده میرطلا خان منست آندو سه پیمانه را انداخت به آستینِ خودش درپیئ کارش روان شد میرطلا خان منست حق براستی میده اخبار برملنگان زود زود روزها داشتم هوسها میرطلا خان منست فصل الدین جوان بچه قصه بکرد از بهر ما صبح و دیدم من بقریه میرطلا خان منست آندمی من کارداشتم زود میرفتم رخه من جوانی تیزرو کی میرطلا خان منست زودتررفتم رسیدم من رخه در یک نفس دیدبان آنجا به بازار میرطلا خان منست من تعجب کردم و چون او زمن پس مانده بود درجوانی نشناختم میرطلا خان منست بعد ازآن آزارو ازیت هیچ نمیکردم ورا کفربوده آن ازیت میرطلا خان منست من بخواب دیدم ورا دربوستان پرنعیم تاجو تختی بود اورا میرطلا خان منست او بمن بخشید بزودی بستری خوابی نفیس چون مسافرجای ندارم میرطلا خان منست بود شادمان سرخرو برذولجلال دروصلتی زود زدنیا من گزشتم میرطلا خان منست چون بپرواز بینظیراند درمقاماتی رسند امرحق دانند ملنگان میرطلا خان منست 7/4/1385 3:35 PM روزجمعه میرطلاخان بود روانه فکروذوقش حقپرست بود مجاهدین به کوها میرطلا خان منست روسها با تانک وتوپ اندرسرک قطاربوَد میزدند انسان به نام را میرطلا خان منست فیرراکت زد برانش میرما زخمی بشد شد پرستاری بزودی میرطلا خان منست وقتی برهوشش بیامد دورکرد آن بسته زخم تکه هاست ازکفر بیدین میرطلا خان منست بعد ماهی جورشدزخم بازروان درراه حق راکتی کفرخوردبسینه اش میرطلا خان منست بود اسرائیل حاضرتاگرفت جانش بوقت تا رساندش وصلتی حق میرطلا خان منست بعد چند روزی مجاهد پیکری شهید حق یافتند برداشتند او میرطلا خان منست جان بجانان وصل یافت اندرلقائ اوشتافت پیکری بیچاره درخاک میرطلا خان منست داشت اسقات منظم بهرآن هفت هشت نفر درپتو پیچیده قیمت مرطلا خان منست پوسته ها بالائ کوه اندرشبِ تاریک دفن مدفن نزدیک قریه میرطلا خان منست او میگوید کلام دراینزمان با زندگان پیرپیران میرمیران میرطلا خان منست یک ملنگی ازسفیدچهرهست حالا تالقان خانه ئ حاجی مهمان میرطلا خان منست هست غلام علی ملنگی درشبِ تاریک بخواب دید که میخواهد اورا میرطلا خان منست خانهِ حاجی به گیوچ دورهست ازبرجاخیل آن ملنگ مهمان حاجی میرطلا خان منست گفت براوتوچی شده مارا خبرگیرا نه ئی کن مرا احوال پرسان میرطلا خان منست گفت ندیدم من که جایت تا بیایم سوی تو گفت بیا برجوئ بالا میرطلا خان منست یک بجه شب سربراه شد آن غلام علی بجوی جوی جوی آمد به قریه میرطلا خان منست آمد وبگزشت زمدفن چند قدم دورتربرفت یک صدائی خنده آمد میرطلا خان منست گفت کجا میری تو ای ملنگ برین شبهائی تار گفت که امرحق شده با میرطلا خان منست گفت خبرگیرا بشوتوهرزمان آئی براه آمدم تا من بیابم میرطلا خان منست مدفن مذکورنشانی کردم و رفتم براه روزروشن آمدم دیدم تا میرطلا خان منست عذرها کردم برادرها همه یکجا شدند سنگ شکستند قبربسازند میرطلا خان منست مقبره براو درست کردند و برخاکش نشان دیگران یافتند هدف را میرطلا خان منست سود و سودائی نداشته نی ببرده زیرخاک خویش وکس ازاونمانده میرطلا خان منست عشق اواندردلهائی دوستان حق پرست سالها هست جاه دارد میرطلا خان منست شیردرگاه نام اورا من نهادم اینزمان چونکه برخواب مولوی ها میرطلا خان منست احمدِ مختاربه مجلس میربه دربانی او شیردرگاهِ محمّد میرطلا خان منست جان او ازجان جانان جان من ازجان او جانها دروحدت آیند میرطلا خان منست جان ازحق درنهایت تابشش آید میان جان مسلم جان کافر میرطلا خان منست جانها ازنوربهترین عالم شد ظهور خلقت عالم ازین نور میرطلا خان منست حکمتی حق هست وپنهان علم حق آید ظهور درصفات حق ظهور میرطلا خان منست ما خدا را یافتیم برسوئی او هستیم روان ما شهیدانی خدائیم میرطلا خان منست ما زآدم درس گرفتیم تا محمّد آمدیم انبیاء واولیاء یارمیرطلا خان منست ای ملنگان خداوند چند گمنام میروید اولیائی حق همه شاد میرطلا خان منست احمدا تو دوستان را دوسترسازبر"ملک" شهنوازخان و ملنگان میرطلا خان منست 7/4/1385 4:08 AM منکه ازدنیا گریزان چون بحق پیوندم است جزوصال دوست نخواهم میرطلا خان منست هرطرف میریم وصال حق بجوئیم درنهاد مطلب من جستن حق میرطلا خان منست چون نظربرجان داریم نی نظربرجسم ما جان ما هست لایزالی میرطلا خان منست قدرت بیچون حق این جانها را آفرید آفرید اندرنکوحسن میرطلا خان منست پیرپیران میرمیران کارفرمایان حق ما همه پیروایشان میرطلا خان منست دولت بیحد بدست دوستان حق جوست حق جویان حق پرستان میرطلا خان منست گرسخن سنجیده گوئیم هست بنیادش زحق دشمنان رنجیده بهترمیرطلا خان منست دوستان و دشمنان برحق که فکری گرکنید درصفات غرق خدائید میرطلا خان منست هرچه ازدوست میرسد هردم نکو اندرنکوست بگزرید ازخود ملنگان میرطلا خان منست بگزرید ازخود تا او خود اگر پیدا شود خود "ملک" تابش نماید میرطلا خان منست صد ذکر=یک فکروصدفکر=یک محبت 20/8/1385—6:20 بعدازظهر بعشقت ای خدا آیم بصحبتهای یارانت بعشقت ای خدا نازم بصحبتهای یارانت اگرمجنون شدم من لیلیئ خویش جویم هرجائی بعشقت لیلیم دایم بصحبتهای یارانت جواب عشق لیلی را ندانم زندگی باشد که بی لیلی غمگینم بصحبتهای یارانت بیا لیلی مرا دربر بگیر دایم درآغوشت مگر لیلی من دایم بصحبتهای یارانت گریزانم خداوندا زغیرت یارکی دارم ترا دارم چون هردم بصحبتهای یارانت الهی لیلیئ من همچواوصاف پرازحکمت مداوا میکند دردم بصحبتهای یارانت الهی بیتوغمگینم مرا ازخود جدا مگذار چوالهامی همان عشقم بصحبتهای یارانت اگرحرفی زنم ازعشق کدام عشقی بمن دادی گزیدی تومرا یارم بصحبتهای یارانت گزینش داده ای تواین"ملک"رادرصف یاران که چونعشاق دراخفاءام بصحبتهای یارانت اوصاف روشنترازخورشید . 20/6/1385—6:00 بعدازظهر صورت زیبای یارم روشن ازخورشید اوست این زمین وماهتابم روشن ازخورشیداوست شمس اگرروشن بود یاآنهمه ستاره ها نورعلی نورتابدهردم روشن ازخورشید اوست هستی ئی ما ای خدا زادۀ امرتو بود بینش چشمان یارم روشن ازخورشید اوست گوش بازبینی تمیزودُرفشان شدهرزبان خوب جوراوصاف یارم روشن ازخورشیداوست دل اگرروشن بود درروح وسِرخفی شود عدل شاهان جورخوبم روشن ازخورشید اوست رویت اش آنقدر آشکارکو توان دیدنش چونکه بیناهی دیدم روشن ازخورشید اوست عاشقان چون ماهی اند در بحرانوارلطیف لطف واکرام مهربانم روشن ازخورشید اوست اینهمه خوبان بنازدرصحبت یاران خویش صورت خوبان وعالم روشن ازخورشید اوست ایتوخورشید چند بنازی اینهمه نورازکیهست زره ئی ازآن تجلیم روشن ازخورشید اوست چشم بینا گوش شنواعقل کامل لازمست چون"ملک"بیچاره گییم روشن ازخورشید اوست دیداردوست . 19/2/1385—5:41 قبل ازوقت بیاکه بریم بنجراب عشق وصفا درانجاست دریای پرزآبش جوشوخروش همانجاست کوهای پر زبرفش آب روان خروشان سیب واناروانگورافغانیه همانجاست جلغوزه درۀ غوث دره پته سراسر چارمغزوپسته بادام دهنووتوت همانجاست شاکاخیل ودهنواند نزدیک بهم چو زیبا ده قاضی وزندهغین دهلاشی هم همانجاست گلهای روبصحرا دردشت ودامن آیند جوروجفای مردان محروم زنان همانجاست مردان بکاردشوارزنان بکارخانه بیکاروکارداران شوروفغان همانجاست مردان جنگجویش هیچگاه سلاح نگذاشتند ازجنگ جهادبرفتندجنگ بین خودهمانجاست ایمان وغیرت ازمرد زنان چوشاه خانه شام وپگاه نمازخوان مردان زنان همانجاست میرم که برکشم من مردان پرمحبت تاگرددم فروزان قلب صفا همانجاست رمزخدا"ملک"شددیوانه نزدخلقان نوری خدابنجراب روشن زماه همانجاست حرف قلم . 20/2/1385—8:40 بعدازظهر نون آمد با قلم اول نام تو نوشت خوش چومست باشدقلم نون زاسم تونوشت خوب خوب شدکه قلم یادی زنامی تونمود دومین حرفراقلم نیززاسم تونوشت یا حرفیست که قلم کرده یقین عشق تورا این قلم راشدخویش راوهاهم تونوشت چون بآخرهای اسمترانگین الماس گزاشت نورحق تابدازآنخطی که اسم تونوشت نون وذال ویاوراباهای تودروصلت هست عشق عشاق نورحقست آفتابم تونوشت حرف حق پیوسته ران توبرزبانخوشتن هست زبان دردهن شریعت تاکه اسم تونوشت گام دیگرپیش بنه وحق شنوسازگوش را گوشها هستندطریقت این طریقم تونوشت درمشامت بینی هردم معرفت وزحق بیاب این دماغ وششحواست معرفت قم تونوشت آن دوچشم نازنین ات دایما پرنور باد تا حقیقت بین شود آن حق بحقم تونوشت چهارگامی تونهادی وصلتی ازیاد حق هوشداردرراه نمانی موبه مویم تونوشت بدگمانی ضعف ایمان ذلف پیچان دارحق حکمت واسراریارهست لیک قلمم تونوشت شد محمّد راشدهرچهارطریق بهر"ملک" خاطرات وصلت یاراین قلم با تونوشت ستیز یا آذادی . 23/2/1385/--7:00 قبل ازظهر حیات چون باممات رودرستیزهست چوروح با جسم ما اندرستیزهست بدشمن این ستیزدندان شکن شد چومسلم درجهان اندرستیزهست جهاد هست نام این درکشورما بدنیا حق وناحق درستیزهست مبارزه دگر اسمی ستیز شد مسیحی بامسلمان درستیزهست بتاریخ جهان یکبارنظرکن نجاتی مظلومین اندرستیزهست چو فردی ظالم هست بالای دیگر دوای رنج او اندرستیزهست چو دولت ظلم دارد برسری خلق رهائی مردمش اندرستیزهست جهادست یاستی زازبهرحقست اگرخواهی توحق اندرستیزهست همه دریا چوباکوها ستیزند بنرمی نرمی آب اندرستیزهست همه عشاق پیئ معشوق ستیزاند حصول حق"ملک"اندرستیزهست 8/1/1385 –6:00 بعدازظهر توانسان درطبیعت درنظرگیر روابط برظوابط درستیزهست فراروجزب مرکززمین بین چطوراین قوه هااندرستیزهست بحول وگردش ایام نظرکن حیات شب وروزاندرستیزهست محبت میشود تبدیل به نفرت علاقه ،عشق وایمان درستیزهست تومجبوری بکوشی تا محبت که تارش نگسلدنوع در ستیزهست اگرخواهی بدی رادوربسازی یگانه چاره اش اندرستیزهست خداخواسته جهان راخوب بسازد پدیده باپدیده اندرستیزهست همیش پیغمبران شیطان ستیزاند "ملک"بارعیتش اندرستیزهست عشق ما بیرون زدنیائی شماگردیده هست ماکه بخشیدیم همه دنیای شماگردیده هست ما بجزالله نخواستیم حقّ ِ دیگرهیچ زمان اینهمه دنیای دون حقّ ِ شماگردیده هست 7/11/1383—7:30 بعدازظهر ای خدا مقبول گردان پیرمن فکری منست دین اسلام دین شوکت آخرین دین منست ای که تودرانتظارِعجزما بیچاره گان دست من گیربرکشم پایم لجن گیرمانده هست پیرمن کمک کنی هرلحظه "ملک" چاره جوست فکرمن مشغول بسوئی عشق اللهِ منست محمد یارعاشقان هست 8/10/1386 وصل الله علی ذاتی کزوذاتها همه پیداست وصل الله علی نوری کزونورها همه پیداست زانواررخش هردم مصفا روی انسانهاست قبولی درگۀ حقست کزوحمدها همه پیداست به اندامش نظراندازعجب داردکرامتها بنازم چشم وگوش وی کزوحمدها همه پیداست به خلق وخوی اوبینید سراپا جملگی خوبست ببین اخلاق نیکویش کزوخلقها همه پیداست بنای توبه وتوحیدبه پهنائی زمین حق همه کردارورفتارش کزونون ها همه پیداست دوگیسوودوابرویش جمال راخوشلقاءسازد بزوق وفکراونازم کزونازها همه پیداست ماگدایان شاۀ شاهان شاۀ دنیا زیرپا بنازم شاۀ شاهانراکزوشاهان همه پیداست بهرامری خداوندی رساند پیغام یاران را نگفته گفتۀ بیشترکزوگفتهاهمه پیداست رسول الله حبیب حق زاسرارخداوندیست بمعراجش برزودترکزومعراج همه پیداست عجب لطفی خداوندیست که محمودمیشود پیدا زصحرای عرب پیداست که ناپیداهمه پیداست بروئی آن حبیب خویش بنوری لایزالی خویش ببخشاای ملک ماراکه بخششهاهمه پیداست 6/12/1386 اگردشمن فگندبرسرشکمبه گاولاغررا وگربوجهل بکردانکارزسنگچلهاهمه پیداست زنی دیگربراهی توبپاشیدخارهاهردم زاحوالش خبرگیراسخاوتها همه پیداست اگرکاکایت بلندکرد دست هلاکت شدنصیب او ترحم دائماکردی بمرده هاهمه پیداست چقدرکفارازیت کردترادرمرحلۀ اول نکردی یک دعائی بدبه دشمنهاهمه پیداست زاول دوست ودشمن راتماشاه کرده ئی دائم دعائی خیردوران راکه انسانهاهمه پیداست تومیدانی زحق تقدیرکه چون تقدیرهاکرده رضارابررضادادی زقسمتها همه پیداست برین رحمت نمودنهایت مسلمانان گرویدند نتنهاکه گرویدندکه ایمانهاهمه پیداست اگراهل صفه بودندنبودقیدی سری ایشان همه شیفتۀ محبوبان زامرحقهاهمه پیداست خداوندکردترااخبارمبین اهل صفه راخوار فقیران عاشقان حق گشایشهاهمه پیداست اگربراهل مجلسها درون مسجدها شدی تمائل برعلما شد نشستنها همه پیداست همان کوری بدنیا چشم وصالی رویتت راداشت که واقف امرحق گشتی زالطافت همه پیداست خداعاشق کندمارابخصلتهائی زیبایت که اوصافت همه نورست بزرگیهاهمه پیداست اگرعشقی خدا داریم زنورانبیاء باشد زنورانبیائی ما پیامبرها همه پیداست بزرگی رانصیبت کردخدائی عزوجل پیدا بزرگواریش بزرگی داد بزرگیهاهمه پیداست شوم خاکی درت ای یاربگفتی امتی هربار برفتی سوی یارخویش هدیه ها همه پیداست بنوررحمتت دارم توقعهاهزاران بار بسازی عاشقت "ملک"کتابهایت همه پیداست پروازقلم . 1383 یاد اوبرقلب ما دایم به اوزیبنده شد میرویم برسوی اوچون جزء بودیم کُله شد امر او در روح ماو توظهورکرده تمام چونکه او خود را پدید برخویشتن دائمه بشد یک اجازت ازتوخواهم ای خدای ذوالجلال بی اجازت کفرگردم یک سخن ناگفته شد دروگوهربشکنم یا تخت سینه شرح ده سهل وآسان امرخود کن این قلم دربنده شد حل بکن حقد ازلسانم تا بفهمند قول من بندگان خاص وعامت امرتودرکاره شد قلب وروح وسِرخفی برتخت راستان تونشین آدم ونوح وخلیل وهم کلیم حمده بشد جبرئیل میکال واسرافیل واسرائیل هم درمقاماتش بپروازیا که دردائیله شد کی بگنجی درملکوت یاجبروت گرروی سیرلاهوتی بکن پروازبباهوت برده بشد شاه شوشاهوت برودرهرنفس شویارمن این مقامات زودبگزرچون قلم دربنده شد ای "ملک"زود روبسوئی مسجدوسجده نما چون عمل خالص شودآندیده با دیداره شد یا الها یا الها یا الهُ یا الله لااله درزبان درفشانم مسلم وپرنوره شد نور الاالله نگنجد درمکان و درزمان دردلِ مومن بگنجد چونکه هوالله شد نورآسمان نورزمین نورارض نیست الاالله لااله الا الله برکام وبرجان توده شد نوررحمان ورحیم ازبسم ما درلامکان درد ما درمان ما الله بشد الله شد شاه کامل کاملانرا درپی هست درهرزمان کُلّ ِ عالم در پیئ الله و هوالله شد ما زاوئیم هم بسوئی اورویم تا لامکان کُل بمیرد روی اوباقی بشد ساقیه بشد عشق عاشق گردمد درصورما ای یاربگو ماومن ازماوتوهردم بشوق حاصله شد جشن ما آنروزوجشن عاشقان وبیدلان عاشق بیچاره بیدل دل نما دلداره شد عشق عاشق جزخدای خویش ندیددرلامکان عشق اودرعشق معشوق محوالاالله شد جزبۀ صوفی نه ماومن بود درعشق جان جزبۀ صوفی همش الله بود دیداره شد صوفیئ حق صافیئ دنیای بیحاصل تمام عاشق مست هست وحقش زاده هوالله شد عشق عاشق حق که پروازد همیش تالامکان این مکان وآنمکان درزیرچترالله شد دین ودنیا گرچه باهم یکسرشت ویکنواخت لیک چوروح دردام جسم وابسته هوالله شد گیروداردین ودنیا یک دمی یا یک شبی لحظۀ از دو جدا بیغم که هوالله شد ای "ملک" دست بررسن الله زن محکم بگیر حرفهائی کُلّ ِ عالم روبسوی الله شد فقیران 21/1/1387 فقیران درگۀ حق را بجویند نه مال ونی زرو قصررا بخواهند فقیران در فقیری فقرو جویند نه مال اولادو دشمن رابجویند فقیران درلباس فقرو باشند قبائی زندگانی چاک بجویند فقیران گرلباس کهنه پوشند بچشم دیگران خودرا نجویند فقیران اربپوشند خود زخلقان که ربُ العالمین هرسو بجویند فقیران قافله سالار بجویند زربُ العزت هم آن یار بجویند فقیران زندگی در نورخواهند به نور اوهدایت را بخواهند فقیران مقصد دنیا ندارند ازین دنیا بجز جور هیچ نخواهند فقیران صحبت فقررا بجویند زاهل فقرُ می دایم بنوشند فقیران را اگرپیر مغان گفت به می سجاده را رنگین بخواهند فقیران دائما درراه باشند اگرچند سالکان را هم بجویند فقیران با خبر ازراه و رسم اند که با نفس و شیاطین درنبرد اند فقیران در سلام و دردرود اند "ملک"باجمله یاران با فقیر اند ذکرو فکرنعمات حق اند . 10/12/1384 5: 00 PM یارم به صورت ما و تو اندر ظهور برآید ترسم که صورت بیش ازین در ما و تو سر آید عیشم گزشت ز عالم در کاینات نگنجم از یار نگاه وصلی گاهی نثار آید خاموشی در خیالم هردم رضا منم من میلی وصال و دارم تا کی مدار آید از اوج امر وصلش ما را بخواب دارد در سر زمین عالم هر گاه که یار آید گر غصهء سر آید آنگاه نگاه یار هست بعد از نگاه یارم آن غصه بر سر آید یار چون به غصه آید در بر کشد مرا نیز اینبار مه نیز بخواهم تا شادییی سر آیِِد دوران عقل و هوشم بیدل نه مست مستم با عقل و هوش نسازم تا بیخودی سر آید اینجا نه میل مستی آنجا نه جل پرستی بیمیل کجا روم من تا مهدیئ سرآید آن قامت قیامت گر برسرآرد اکنون دجال خر بناله ازدست مهد در آید قلبم چو مهدی آید صد آه ازاو برآید کین نفس تو بد است بد خری دجال بر آید روحم سپاسدارم نفس پیا پی آرم نفسهااز اوگریزندآندم سِری برآید زسرارنفسها چون اندیشه ای ندارم صدری مرا شگافی تا درد از آنبرآ ید پیکی دگر بنوشد درمان درد بیابد وز کوثری تو جانان شربت دهن در آید سوزی زمان هجران با وصل تو بسازم دروازه بان دوزخ پیک نشاط سرآید حقا بنور رحمت سرد گردد صد جهنم زسرار مستیی ما باران رحم تر آید وز بیخودی بگویم بخشا تو جمله مخلوق تا باز بخود بیایم شریعت در سر آید عشقم بسر زمستی جولان زنم بهر حال حالی دگر نخواهم چون شعر بتو سرآید صدری"ملک" تو بشکاف شرحی بده تومارا تا ذولجلال بخواهد باز شعر نو سر آید ازدارفانی بداربقا رفتند . 23/4/1385 5:00pm ای بسا نام آوران ازدارفانی رفتند پادشاهان بی کفن ازدارفانی رفتند وای برحال گدایان روزها چون مرده اند چون گدا بی آب ونان ازدار فانی رفتند خوش بحال پادشاهان درجمع خویشان خویش مرده اندوهوزنان ازدارفانی رفتند خوش بحال آن گدایان درگدائی دین بودند دایمی درهوزدن ازدارفانی رفتند خوش بحال میرطلاخان چون ملنگان زندگیش چون ملنگان حق خان ازدارفانی رفتند هیچکس بیروزی ماند توکسی را دیده ئی کارگران کارفرمایان ازدار فانی رفتند کارکرده میخورد روزی چنان خود کرده است کارکردند یا نکردن ازدارفانی رفتند اوکه کاری را نمیداند انجامش زخود بیخودومست وخوشان ازدارفانی رفتند بیخودومست وخراب درداردنیا هست ملک باخودو با وصل شان ازدارفانی رفتند وصل یارخواهند ودایم نی بفکراین وآن نی بفکردین وکیشن ازدارفانی رفتند رفتند آن نازنینان ازبر ما رفتند وصل یاران یافتن ازدارفانی رفتند نی جنونی داشتند نی ترس وبیم ازغیر حق حق همیشه خواستن ازدارفانی رفتند خواست شان تنها به حق درحق خوده گم کرده اند دردودنیا شمع شان ازدار فانی رفتند رفتند خویشان عزیزان همچنان ما میرویم دوستان همسایگان ازدارفانی رفتند دوذخها وجنتها ازمردو زن پرمیشوند چون بسوئی حق همان ازدارفانی رفتند رفتند هم مسلکان دردارعقبا هم چنان دوست یکدیگر شدن ازدارفانی رفتند دولت وپول و منال را جمع کردند یا که خرچ چون بذوقهای مختلفن ازدارفانی رفتند این همه راها بسوئی حق شوند درمنتها حق دانان حق هوزن ازدارفانی رفتند رفتند ومیروند این جمله کاروانهای ما جانها در نفس من ازدارفانی رفتند ای "ملک" درد دلت رازیست ازاسرار حق لب ناگشوده دوستان ازدارفانی رفتند عشق وایمان . 10/5/1385/7:00AM عشق میگوید که پروازم بعرش ازخلق بود من به او میگویم حقا برتو لایق حق بود توبپروازت همیشه روبسوئی ذولجلال روح میگوید که حقا وصل من برحق بود عشق میخواهدهمیشه روح وایمان سوی حق روح دایم درضرورت برتوجه حق بود عشق اگرایمان بجویدمیرسدهردم وصال چونکه آخرمیشودعشق سوی ایمانحق بود عشق اگرایمان شود آنگاه رسد برذولجلال تا درین عشق سوزوسازاست بندگی برحق بود ایکه درتواین همه پنهان زحق گردیده است گربخواهی یانخواهی رویئ ایشان حق بود اینهمه بودونبودت بررسول الله رسد چون رسول الله نودنه معجزه ازحق بود عشق اگرآیدخبرگیرا زاحوال رسول میرسد پیک رسول الله که آن برحق بود پیک واحوال آورد ازحق تعالی بررسول سوزوساز عشق همیشه سوی ایمان حق بود گر"ملک" تسلیم حق است سوزوسازعشق اوست دایما روح الیمین پیوسته امر حق بود تجلی حق همیشه هست . 27/6/13856:50قبل ازظهر این چه نوریست سراپای مرا میگیرد قلب من خوش ولی چشم مرا میگرید آب رحمت که زچشمان یتیمان میریخت جوشش عشق مرا نور خدا میآرد هرطرف مینگرم نورخدا داره نگاه منتظرچشمۀ رحمت به سرم میبارد آسمان چیست که فیض بخشی اوهست همه کوۀ طورم نه تجلیش مرامیسوزد رفته ام بر درکعبه که نماید جما ل وزجمالش همیش نورو نوا میپاشد برگدائی کوۀ جانان داشته ام من افتخار من نه آنم که او روی زمن برگیرد من نه آنم که منم خاکِ در درگۀ او من چوپاسبان درش خاک بمن میبارد آنچه گویم نه آنست که من میجویم جوشش عشق اذل ازسرمن میبارد حرف حرفی ززبانم که بکامم جستد بوده تقدیرزبان چونکه بجام میآید درجواب دگران مست منم بی ساقی فکردیوانه سوای هردوجهان میجوید آتش عشق اذل بیسروپاه میسازد احتیاط کن که ملک را بخرابات آرد رفتن و آمدنم جز زتقدیر نبود مصلحت دیده که یارم بنگاه میآید کوزبانی که جوابی به سوالی بدهد کرده تقدیرخودش هرچه جواب میآرد چشمۀ آب حیات قفل زده خواجۀ خضر خواجۀ خضرخودش آبحیات میسازد پای عشاق رسیده بمقامی که نگو خویش وعالم همگی صدقۀ حق میسازد آنکویعقوب ذبیح دردوخم ابروی وی کوملائک که رسد خواست خدا میآید چیست ملائک نه بجز امرخدا میباشد دامن عشق خدا برسرما میپوشد عشق عشاق که ازپرده برون میافتد آن مقامی که نهانی به خفا میآید آنچه اخفاء نماید بکسی راز مگو که زتقدیر"ملک"نقطۀ بازمیآید 8/12/1383—6:00 بعدازظهر این چه عشقیست که دراشک روان جادارد دل اشکریزسبک صاف وجوان جادارد دل بیفکر بخیال و شک و تردید فتاد چشم اشکباردل صاف وروان جا دارد اونداند که چنین غم به کیها میریزد دل دیگرکه پرازعشق بجان جا دارد دل دیوانه نداند که غم یا رچه هست چشم گریان نداند که همان جا دارد اشک باران شده در کلبۀ ما میریزد اینچه آبیست که درچشم روان جا دارد آب باران صفتی هست که میسوزد دلم آتشسیت آن که درچشم تران جادارد اشک بریزان که سوزی دلکت گم شود قلب ما هرچه بسوز بدان جادارد ای که از تیر نگاه تو بدل زخم زنم آتش سوزش تیرت بدل آن جا دارد دل و دنیای مرا پر زغصه کردی تویار توچه دانی که گله هم زکسان جادارد گر شفاهی طلبی یا ر زالله بخواه ورنه داروی زمان هرچه نکن جا دارد دردتو درددلی هست وصال می جوید این وصالیست که درروح وروان جا دارد این"ملک"هست که دردت بخدا میسپارد این چه داروست که دراشک روان جادارد 8/12/1383—6:00بعدازظهر طپش قلب من آمد شواهد خود اوست روح اگرآید بپروازهم آن جا دارد سرواسرارحقیقت که بدل پنهان هست مخفی مخفی بیاید بسر آن جا دارد تخت وتاجی که نهادی به سروسینۀِ ما تنظیه روح حقیقت بدلان جا دارد کارعشاق که ازخمزدنی ابروی یار آنچه بحریست به اخفاء بدان جا دارد نقطۀ گوهر کانی که خد اداد بداد ز ازل علم لدن ب رسرمان جا دارد آنچه آمد که جبریل بیاورد اینجا آنچه میکائیل کند اینهمه جاجان دارد امر او را بدمد سربس اسرافیلش دست اسرائیل بجانان برسان جا دارد ملکا دست"ملک"گیرکه ضعیف آمده هست چونکه دردائیل بسوزد زجان جادارد زره ها دروصال . 10/11/1383—600 بعدازظهر زره ها درگردش ایام پراگنده بود اصل پیدایش ازین دنیا همان زره بود زره ها بادوستان خویش یکجا میشوند جازبه ها کل شان همچون زره هامیبود هست پیدا چونکه دنیا زذه ها بودنداول اتحادشان زگردش همگی زره بود زره بودند اتحادی کرده اند با کلِّ شان عهدوپیمان بسته کردند اصلشان زره بود آدمی بیچاره را آنگاه سرشتند پیکری پیکری آدم زاول زرۀ از زره بود چونکه دراومیدمیدند روح ازامر الله روح اصلی اوبداشته چونکه اول زره بود زره های مادی مایان تا بروح یکجا بشد زاده شد معنی برحق اصل وی هم زره بود جسم آدم پیکرش مادی وجمع زره ها روح آدم شاه جان است اصل اوالله بود روح درانسان اراده بعد ازآن ایمان بود معنویت چون تعقل هم شعو رافکاربود هست غذائی جسم انسان مادی واصلش زمین لیک غذائی روح انسان اصل عباداتش بود معنویت چون غذایش علم و عرفان منطق و هم فلسفه درمعنویت اصل بود ای"ملک"چون زرۀ اززره هائی خلقتی اصل خویش دریاب و پرواز اصل تو الله بود یادی ازچهره های نوری . 22/10/1385—7:44 بعدازظهر روزپنجشنبه که پانزدۀ جدی بود صبح جود چون نمازفرض اداء کردیم وفکرها جمع شد روبالا روی بسترکمپلی درروی من پیش چشمم چند نقشهای زنانه رسم شد چون بدیدم جمع زنها درصفها استاده اند همگی ازنوربودند چشمها روبازشد درمیان یک چهرۀ زیبا وخوشحال دیده ام من شناختم چهرۀ نوری شتابان گم شد چون بدیدم من شناختم حال واحوالش خوشست یکشبی پیشتربرفته غرق دروصلش بشد آنملا صاحب که زوجه اش رفته بود درامرحق چونکه اسرائیل بیامدبرده اوراحق بشد من همان چهره بیاد دارم شناختم دید حق من به امرحق بدیدم چهره اش نوری بشد رفت ازچشمان من آن خداخوانده بزود لیک تصویرش بجمع اولیاء درفکرشد گاه وناگاه دید چشمانت "ملک" برحق بود برسری توچون دعائی خیربرایش نیک شد ازاصل دورنرویم 22/6/1386 7:40 صبح دست قدرت درهمیشه کارخوب وبد کند لامحال انسان وجنیان کارخوب وبد کند این محال گرکسی بگریزد ازتقدیرخویش آنچنان که دیگران فکرهای بسیارمیکنند این دگرکارهای باتعجیل مفیدیت نبود کارهائی درعجله شایدا بدکارشوند توببین سبزی عالم بازخزان را درپیش سیرگردون میرود تا انتها کاری کند جستجودائم بسوئی فکروافکاری شهود گرشهودی نیستودرفکرخاطری رازی کند جزبه هائی دروجود آرامش ایام ونیست جزبه ها آرند حرکت چیزکی درخاطرند توبکوش تا دروجودت جزبه برخوبی رود کوششت تقدیرخوبست شکرالله میکند گربسوئی کاربد جزبۀ پیدا میشود چون بدانی بدنکن خوب تقدیرت کنند اینهمه عالم بسوئی یک هدف شیدا روند آنهدف گرچه محال هست نیتش خوب میکند ریشه وبنیاد هستی هستی ئی مطلق شده اینهمه هستی اگرهست دست قدرت جورکن دیگران کی ارتباتش ماسوای الله کنند قلب وروحو سروخفی روبسوسوی الله کند لاالـــه الاالله گویـــند زبانها درمقام قیل وقال شرط هست وبسیارنیتش خوب میکند دستقدرت دستقدرت گفته میری ای"ملک" دستقدرت همچنین گفتاروکردارمیکند وجه ا لله . 29/1/1386 عاشق روی خداام برخدادارم نظر در امید ودر وصالم برخدادارم نظر برقیودات مقدر با توکل میروم در صراط المستقیم ام برخدادارم نظر درگناه وتوبه وصبرووصال هجران روان درپناه حق روانم بر خدادارم نظر معصیت دارم همیشه مغفرت دارم امید در اراده حق روانم بر خدادارم نظر ضامنی روزی ومرگ وزندگیم آنخداست چونکه از هیچ آفریدم برخدادارم نظر روزو شب درطاعتی او من کمررا بسته ام برتوکل برامیدم برخدادارم نظر برخلیل ودوستانش عشق میورزم همیش چون خلیل هر چند به نارم برخدادارم نظر او بخواسته رویتش را آشکارا تا کند خلق کرد مخلوق خویشم برخدادارم نظر جمله مخلوق رانظر دارد ز وجه الله خویش او "ملک" بنهاده نامم بر خدادارم نظر روزحشر 22/12/1385. ای خداوندا تو مارا بر گزین در روز حشر تکیه گاهماراتوئی ایماه جبین درروز حشر خواب این صبح را که دیدم وقت آذان هر طرف آنهمه آذانها آوازقرین درروز حشر هر یکی تکذیب دیگر در فریب آمد بم تا قیامت شد شروع آفتاب بین درروز نشر آنهمه آفتاب در بند مثل کوها سر بزیر پاره پاره میشده افتا دزمین درروز حشر چونکه بیدار من شدم کی بود توان دیدنش چند دقیقه انتظارم عالمین درروز حشر روز حشر آمد گزشته زاری و عذر روز نشر نشرما از لم یزل بود غفلتین درروز حشر حشرو نشر ما بدست لایزالی قدرتیست همچو خواب ما شده نشرزمین درروز حشر پیکرخوبان ما بر خون روز نشر شهید هر شهیدی میرود با تخت مزین درروز حشر این همه پیغامبران و اولیاء محتاج حق سر به آسمان دیدبان با تخت یقین درروز حشر این"ملک"درملک اوپروازچندانی نداشت چون به شبها خوابکرد بیماهجبین درروزنشر رازدان ما محمد . 13/6/1386 8:50 قبل از وقت یا محمد مصطفی سویم نظر یا محمد رحمتا رویم نظر یا محمد هاشمی حالم نگر یا محمد دائما عشقم نظر دردوعالم جزتودیگردوست نیست دوستیت خواهیم که هیچگاه سست نیست قدرو قیمتت بدانیم روزو شب هیچ دعائی ما خدا را بیدرودت نیست یا محمد مرتضی شادم نگر یا محمد احمدا جانم نظر یا محمد حامدا ذکرم نگر یا محمد اشفیا دردم نظر دین ودنیا را فروشم تا بنزدیکت رسم دردوعالم جستجویم تا بنزدیکت رسم عمرهارا سربرم درعشق تو ای نازنین چرخ گردون دورزنم تا بنزدیکت رسم یا محمد شافیعا دردم نگر یا محمد نافعا سودم نظر یامحمد صابرا صبرم نگر یا محمد کافیا فکرم نظر عشق من درقلب دل تاروح جانانی منست روح اودرجان من درسرّ ِ پنهانی منست سرمن درخفی ودرتخت سینه جائی هو تخت سینه تخت احمد تنظیه پاکی منست یا محمد رازدارا سوی اینرازم نگر یا محمد آشکارا سوی اینکارم نگر یا محمد با صفائی رحم رحمانم نگر یا محمد جبرئیل وپیک هر وحیم نگر برخم ابروی جانان عشق عشاقان روم عشق عشاق سوی یعقوب ذبیح جان روم خواجه ای خضرم چورهبرآب حیوان راهروم آب حیوان آورم بازسوی معشوقان روم یا محمد تاق ابروی معشوقم نگر یا محمد سوی میکائیل هرامرم نگر یا محمد خال بالاترزابرویم نگر یامحمد سوی اسرافیل هرصورم نگر میشوم اخفای جانان درمقام و منزلت غیراخفا تا به مستان درمقام ومنزلت کی دراخفای روی خوبان درمقام ومنزلت میرسی ازهو به غلمان درمقام ومنزلت یا محمد شام هجران برروانم یک نظر یا محمد دورازهجران بروصالم یک نظر یا محمد وصل جانان برندایم یک نظر یا محمد مرد میدان بر"ملکم" یک نظر ذکرحق راپیشه گیر . 20/3/1385—8:00 قبل ازظهر ای برادرنیکخواهی ذکرحق راپیشه گیر طول عمرت یارمن راه سبق را پیشه گیر درحیاتت برمماتت توشه ئی آماده کن چون سفردرپیش داری راه حق راپیشه گیر ای مسافرچون توتنها آمدی تنها روی رفتنت امری ضروریست چند سبق راپیشه گیر امرحق آید فرودوروح انسان میرود ازتولد تارمرگت راه حق را پیشه گیر دربساط نکته دانان این سخن ازنوکجاست هربرادرنکته ئی گفت ذکرحق راپیشه گیر امرحق برروح ماهست جان ما آمد پدید ارنفس پندی پزیروامرحق را پیشه گیر ذکرحق درفکرحق یکسان بود دروحدتش ذکروفکرت دایما توامرحق را پیشه گیر پیشه ات دربیشۀ دنیای دون است بیشمار سربسرخسران باشد ذکرحق را پیشه گیر ای گدا با شاه نشین وصحبت شاه را گزین همت عالی بگیروذکرحق را پیشه گیر هر"ملک"دربیشه اش چون خسروان داردنظر گرگدایاشاه باشی ذکرحق راپیشه گیر 20/3/1385—8:00 قبل ازظهر برمرادو بروصال حق چوگردی تورضا میدهد توفیق برتن امرحق را پیشه گیر برقیام وبررکوع وبرسجودت تومناز بعدِ تطبیق شریعت ذکرحق را پیشه گیر یکنفس گرغافلی آنلحظه جانت گرتمام طاعتی صدساله نیستت ذکرحق راپیشه گیر وصلت عین رحمت هست . 6/11/1383—5:14 بعدازظهر نهادی زانودرزانویم ای یار بیاربردی مرا یار مه دانستم جدا ازهمه عالم گرفت سوزی مرا یار نگینی خاتمت انگشت بسینه نهی مُهری مرا یار بگفتی آنچنان گوکه بگویم زدی نقشی مرا یار به نقشت بودواسم یارجانان روانسازی مرا یار بهرهرفیکه ازدورلبانت بگفتم های مرا یار بقلبم اسم آن گفتی چنان هست که روشنائی مرا یار کدام کس ذکرکرده آنچنانی مقامی هرمؤکلی مرا یار بیاکه همنشینی دارمت دوست بیاد آری مرا یار درون دل جگرگوشه شدست زخم تودرمانی مرا یار قلم این پردۀ غفلت دریده بیا خوانی مرا یار که اسم اعظم است انگشتری توروزیابی مرا یار روانم درروانت شاد گردان توهرکامی مرا یار بدوستی دوستیئی خویشت قبول کن امیدقبولداری مرا یار "ملک" باشد چنان عرق توجانان که دوست داری مرا یار واصلان اند بیخبر 3/2/1387 میروم ازعشق بمعشوق تازمعشوقش خبر کرد الهامی بمن اوهیچ خبرراتونبر چونکه حکمت راندانی میروی درراه دور ناموافق بودن احوال ایشان رنج نبر بیجهت خودرامرنجان دررۀ وسواس مرو عاشقومعشوق همه یک دروصالند بیخبر بازخواستم تانویسم نامۀ ازعشق خویش سوزوسازی دروجودم دیدم ازمادرپدر بافقیران درروش بودندهمیشه مهربان باعزیزان دوستــان بودندهمیشــــه رنجبر دردمندان مستمندان عشق واحساسی وصال دروصال رویجانان روی زردراتونبر دروصالم دردهجران دارم ازمعشوق خویش گرپیامی میدهـــــدهربارمیخواهدخبر من همیشه چندخبردارم کهمینالم هنوز لیـــکن اززارئی عاشق من ندارم هیچ خبر گرخبردارم پیامی یاریاران هست وبس لامحال هست گربگویم اومیگوید نبر اومیگوید زعشقی ناتمانم هردم وصال ازوصالت ای" ملک"باشی توایندم باخبر هیلاع مرو 14/6/1386 7:30 هیلاع مرو دورازنظر بشنوتوهم پند پدر گرچندکه دوستم داری تو مثلی عزیزدوست سربسر روزها بپوش یکنوع لباس یاقوت درخشان دوروبر درمان دردهایم توئی دیدم ترا زیروزبر با پیک جامت درخیال شوساقیم جان پدر عشق گرفزونتر میشود می را بریزان سربسر پرکن پیاله ساقی می کن برخمارت یک نظر دوران هجران را گزر خودرا میاندازدرسقر گرچند عزیزم نزد تو تووزحجابهایت گزر بازکن توتخت سینه را عقده کشا حالم نظر دروصلتی میخواهمت جرۀت بکن بگزرگزر یکدم توپیش من بیا حالم ببین با چشم سر خونآبه ها دل میخورد دل جوشزنان آید بسر دورکن حجاب را ازبرت درنیمه شب آئی ببر هرخواست توپوره کنم من میخرم نازت بزر هردوستی ام را توبدان وقت هست همیشه درگذر سرخین لباست دربرت کنسیت درخشان سروبر چشمان که سویت بازکنم میری بفکری درنظر هستم بفکرت همه حال تومیفروشی خود بزر دستهابه گردنت کنم دلتنگ روی آندوروبر من دست بصورتت کشم زود بدگمانی قهرتر دیدی ترا من میرسم بیا برکشیم خودرا ببر هرجا روی درفکرمن درفکرمن هستی بقهر من هستیئی تومیشوم تودرخیالت سربسر من نازتورا میخواهم من ظالمم فکرت بسر بیا درد من درمان بکن وزچاره ام بیچاره تر هیلاع بیا برسوئی من چون طاقتم آمد بسر "ملک"چومیخواهد ترا جورهست اگرنائی بسر اخلاص تحفه ئی حق هست . 2/7/1386 ایخدایا مخلصم گردان تونیز دربقای جاودان فرمان تونیز بردرت هرشب وروزآئیم مدام دوستانت دوستترگردان تونیز پرتوی انوارخویش رادایما مرحمتت بیشترگردان تونیز گرصنم گوئیم صمدش کن قبول فعل مارا راستین گردان تونیز قافله فقر رارسان اخلاص بیش ما فقیران دل سفید گردان تونیز عشق اخلاص را بپوشان برفقیر ما فقیران عاشقت گردان تونیز جامۀ اخلاص را برجان ما جان مارا توبپیچان جان تونیز کن تواخلاص دائما روزیی ما باکرامت اولیاءگردان تونیز کاراخلاص پیشۀ ما توبساز هم زدوستانت پیشۀ شان تونیز توجواب ده ما گدایانیم همه باگدایان مرحمت فرمان تونیز مشکلی مارا توآسان میکنی پاک هستی ما بفرمان تونیز روبسوئی پاک پاکان آوریم چون گشائش مشکلات مان تونیز بنده ئی بیچاره مایان روسیاه حال باخلاص آمدیم قربان تونیز راه اخلاص جمله گان اولیاء ما فقیران گوش بفرمان تونیز اولیاء را دوسترگردان بما گردش ایام را فرمان تونیز ما کییم تا درپیی چون وچرا اینهمه کرداروفرمان تونیز بندگان خاص وعامت روبتو سرنوشت بدخوب گردان تونیز عقلبازانراهمیش اخلاص نیست چون تباهکارراتباهگردان تونیز زیورمرد فقیراخلاص بتوست مرفقیران شاد میگردان تونیز درپریشان حالی دستیشان بگیر دستگیربیکسان گردان تونیز پرچم خوبان عالم اهتزاز چون بلند سازوبلندگردان تونیز عاشقانرا جلوه ده ازنورخویش مینمائی جلوه برایشان تونیز روسیاهان را سفید سازی تو رو دل سیاهانرا سفید گردان تونیز جزبوجوش عاشقان ازنورتوست ده خروشبیشتر بعاشقان تونیز پرتوی انوارحق ماراگرفت حق به مستان بیشتر قربان تونیز تو بده برما خیرو عافیت خیرخواهِ مسلم آگاهان تونیز کی جواب عاشقان تورد کنی هادیی عشاق وبندگان تونیز آنکو خیری میرساند مردمان ساختی بهتر زبندگان تونیز آنکو اخلاص میکند برتورسد دورمیسازیش زدوذخان تونیز دوردارمارا زوسواسوخناس وسوسهِ سینهِ مردمان تونیز ای ملک الناس ترحم بر"ملک" خیرعالم خیرما گردان تونیز پیدای پیداترازهمه . 5/3/1385—7:00 قبل ازظهر پیدا شدو پیدا شد گم گشتۀِ ما امروز گوئی من دل هستیم مهمان خدا امروز دربند قضا رقصیم با نوررضا امروز تابیخودی دریابیم باعشق وصفا امروز درمجلس رندانیم با سوزوگدازی عشق ماعشق اصیل جوئیم ازنورخدا امروز ازغیرخدا دوریم بی یارنماندیم ما درعشق خدا غرقیم با راهنما امروز آهسته وآهسته با وصلت اوباشیم با نازوخرامانیم با روی خدا امروز گفتاربه حق داریم چون بلبل حق نالیم بلبل به چمن آمد با نام خدا امروز آغوش وبه آغوشیم وزگرمیئ دل جوشیم درکلبۀِ ما احمد مهمان خدا امروز بهترچه ازین خواهیم چون وصلت یاریافتیم آرام وهمآغوشیم ازلطف خداامروز خودرا به خدا بسپارحق رازخدا یابی هرمُلک ومَلِک خواهی وزحق زخدامروز چون بیخود زخود باشی با عشق خداغرقی باعشق سفرداری درمُلک خداامروز دربند خسان هرگزکی روشنی ئی باشد دربند حقیقت باش بانورو"ملک"امروز ای خدا مارا نواز . 16/5/1385—8:00قبل ازظهر ای خدا ای ذولجلال مارا نواز توبه انواربلال مارا نواز اوکه فریاد حقیقت مینواخت توبه زاریی بلال مارا نواز آن بلالیکه سیاه بود ظاهرش با سفید قلبی بلال مارا نواز اوموءذن بود محمّد را مدام روبسوئی حق بلال مارا نواز با صدای اللهُ اکبر اوبخواند سوئی تو میخواند بلال مارانواز آن بلال بود بلبل حق بهرما توبروئی مصطفی مارا نواز بنده ئی خاص خدا بود بارسول خدمت دایم بلال مارا نواز ای نوازشگرکه جان ازامرتست امرتوروح بلال مارا نواز ای که احمد میبرد فرمان تو بود رحیم اوبربلال مارا نواز عشق احمد درپئی روئی توبود درپئی احمد بلال مارانواز ای خدا ازدوستانت برگزین احمد مختاربلال مارا نواز ایکه رحمانورحیم اندرصفات رحمتت دایم بلال مارا نواز احمد خود را توپیغمبرشدی بود پیغمبررضا مارا نواز دایما اندربلال نوری توبود عشق باطن دربلال مارا نواز ایخدا ما دررضایت جان دهیم درپئی ایمان بلال مارا نواز توبه انوار محمّد کن صفا عشق ما اندربلال مارا نواز آن بلال کزدرپئی محمودروان خدمت احمدبلال مارانواز توبه وصبرو تشکر بربلال توبه انواربلال مارا نواز این"ملک"راتوقبول کن بنده ئی بنده ئی خاصت بلال مارانواز دیروزیا امروز . 5/3/1385—7:20 بعدازظهر پیداشدو ظاهرشد بردیدۀ ما امروز گویا من ودل هستیم مهمان خدا امروز دربندقضا رقصیم با نوررضا باشیم تابیخودی دریابیم باعشق وصفا امروز درمجلس رندانیم باسوزوگدازی عشق ماعشق اصیل جوئیم ازنورخدا امروز ازغیرخدا دوریم بایاروهم آغوشیم درعشق خدا غرقیم باهادی ما امروز آهسته وآهسته دروصلت اومیریم باعجزونیازخویش با روی خدا امروز گفتاروبحق داریم چون بلبل حق نالیم چون یاربوصل آمد بانام خدا امروز آغوش وبه آغوشیم وزگرمی دل جوشیم درکلبۀ ما احمد مهمان خدا امروز بهترچه ازینخواهیم چون وصلت یاریافتیم آرام بفردوسیم بالطف خداامروز اینست ولقاء یار بهترزهمه یافتیم جزیارونمیجوئیم درپیش خدا امروز نوریکه بچشم ماست بادید خدای ماست احساس دماغ ما احساس خدا امروز حرفی شنویم امروزامری زخدای ماست برلب سخنی داریم ازکام خداامروز لمسی که وجودما دارد همه برحق هست علمی زلدن داریم حکمتِ خدا امروز چون مُلک و"ملک"برحق فریاد وصال دارند هادی بودآنیارم عاشقِ خداامروز دیروزیا امروز . 5/3/1385—7:20 بعدازظهر پیداشدو ظاهرشد بردیدۀ ما امروز گویا من ودل هستیم مهمان خدا امروز دربندقضا رقصیم با نوررضا باشیم تابیخودی دریابیم باعشق وصفا امروز درمجلس رندانیم باسوزوگدازی عشق ماعشق اصیل جوئیم ازنورخدا امروز ازغیرخدا دوریم بایاروهم آغوشیم درعشق خدا غرقیم باهادی ما امروز آهسته وآهسته دروصلت اومیریم باعجزونیازخویش با روی خدا امروز گفتاروبحق داریم چون بلبل حق نالیم چون یاربوصل آمد بانام خدا امروز آغوش وبه آغوشیم وزگرمی دل جوشیم درکلبۀ ما احمد مهمان خدا امروز بهترچه ازینخواهیم چون وصلت یاریافتیم آرام بفردوسیم بالطف خداامروز اینست ولقاء یار بهترزهمه یافتیم جزیارونمیجوئیم درپیش خدا امروز نوریکه بچشم ماست بادید خدای ماست احساس دماغ ما احساس خدا امروز حرفی شنویم امروزامری زخدای ماست برلب سخنی داریم ازکام خداامروز لمسی که وجودما دارد همه برحق هست علمی زلدن داریم حکمتِ خدا امروز چون مُلک و"ملک"برحق فریاد وصال دارند هادی بودآنیارم عاشقِ خداامروز خداداناست . 10/10/1386 تاروپود دوجهانم جزخداداند نه کس آتشم معشوق نسوزم جزخداداندنه کس عشق عاشق درجهانم پیشه دارم عاشقی مونس دربارعشقم جزخداداند نه کس آستانی کهنه دارم سر بسایم پیش هو ازدرون آشیانم جزخدا داند نه کس گرشهنشای خسروانم یاگدای دروازه اش شاهسوارچهارسویم جزخداداندنه کس دورگردون جزودارم نزدکل کن زره ئی زره های دوروگردم جزخداداند نه کس قابو قوسین آبوادنایم شمه ئی پروازمن عرشوکرسی زیربالم جزخداداند نه کس عندلیبان دوروپیچم شوروافغان درگلها ناله های پرسوزجانم جزخداداند نه کس باغ وبستان زیرقلبم درسیاحت میروم جمله حیوان زیرروحم جزخداداند نه کس جبرئیل درکارقلبم ذاکرِالله شوم میکا ئیل کار روحم جزخداداند نه کس اولین آدم به قلبم گرشود محسوس جان نوح نبی شده به روحم جزخداداند نه کس درملکوت صفی ام مجلس آن اصفیاست درجبروت نبی ام جزخداداند نه کس بردماغوعقل شورم با صفات ذوالجلال مالک الملک"ملک"ام جزخداداندنه کس فغان ازدست خواهشهای خویش . 1/1/1384 6:00AM ای خدا قلبم امان خواهد زخواهشهای خویش نفس اماره فغان دارد زخواهشهای خویش اینچه حکمتبوده استدرخلقت اینخواهشهات قلب مینازد که خوندارد زخواهشهای خویش قلب آدم پدرما قلب ما آیا یکیست ؟ جبرئیل اینجا فغان دارد زخواهشهای خویش قلبها درسینه ها هیچگاه نه ایستادند هنوز سیرحکمت شان ملکوت رد زخواهشهای خویش این همه سیروسیاحت درملکوت تا به کی نفس سگ مانند فغان دارد زخواهشهای خویش حکمت حق آشکاراست خلقت این نفسها نوح غرقاب کشتئی دارد زخواهشهای خویش کشتئی نوح نبی دارد جبروت درمسیر گرچه میکائیل فغان دارد زخواهشهای خویش روح مینازد که جان دارد یقین اندربدن گرچه ابراهیم درآتش زد زخواهشهای خویش سروحکمت میرساند گرچه درلاهوت ورا لیک اسرافیل فغان دارد زخواهشهای خویش سرپاک پروردگاراست خلقت اوصاف او چونکه ابراهیم فغان دارد زخواهشهای خویش هم کلیم الله رود باهوت خفی دارد کلام صد فغان ازدست اسرائیل زخواهشهای خویش تخت وتاج وسلطنت برمحورما دورزند احمد مختار فغان دارد زامتهای خویش تا رساند هریکی شانرا به شاهوت زمان گرچه دردائیل فغان دارد زخواهشهای خویش هر"ملک"داردفغان ازدسترعیتهای خویش چونهمیش تقدیرفغان دارد زخواهشهای خویش خانقا یا پایگاه عاشقان . 30/4/1385—3:00بعدازظهر رفتم امروزتا ببینم صحبت یاران خویش پیشترازمن رفته بودند ده وهشت و یاران خویش آنقدربوسه بدستش من زدم تا خوش شدم اینهمه رنجها وآرمان گم کت یاران خویش ساعتی بعد آمدند چهل پوره شد یاران ما شد شروع ختم قرآن گوشنده است یاران خویش ختم آخرشد دعائی مستقیم ازیار مان گفته رفتند این همه آمین است یاران خویش ساعتی بعد حمد پاک حق تعالی شد شروع درپیش آمد درودی احمدن خویش ما شروع کردیم بذکرجهرسرخوش میشدیم آنچنان غرقه وبیفکرروبه پشت یاران خویش یارما هم زد صدائی بیا به پیشترای برار چون برادرپشت کردی بازاست یاران خویش این"ملک"بودچهارزانوپشتسردوستش بفکر گوش گپگیرخیززمیدان اخترست یاران خویش آه ازدست صررافان گوهر ناشناس اینزمان خرموره را با دربرابرمیکنند خوشبختی دارین دررضای حق هست . 2/5/1385—7:00قبل ازظهر من نمیخواهم گریزم ازمقدرات خویش راضیم آنطورکه خواستم ازمقدرات خویش او که مارا آفریده کرد مقدرچون چرا چون چرا را ماندانیم ازمقدرات خویش درزمین ودرزمان آن یارما پیدا شود ما مکانش راندانیم ازمقدرات خویش این وآن هرچیزمیگویند ندانند بیشتر اوست داناترکه دانم ازمقدرات خویش اوقدیرهست وقیوم هست قادرو قدرت نما گفت قایمم بذاتم ازمقدرات خویش اوبما داده وظیفه تا پرستش اوکنیم غیراورا کی پرستیم ازمقدرات خویش غیراولایق نبودست برپرستش هیچ زمان متشکرازخدائیم ازمقدرات خویش مسلم حق بوده ایم وبوده اجدادان ما شکرحق ما بیاریم ازمقدرات خویش اینرضا اندررضای حق بودراه مستقیم ما که خوشحال ورضائیم ازمقدرات خویش میکنیم ماهردم ولحظه توکل باخدا حکمت حق بیخبریم ازمقدرات خویش راضییم ما ایخدایا توبسازراضی"ملک" حکمتت ما همچنانیم ازمقدرات خویش بازماندن ازصحبت یاران . 11/5/1385—7:30قبل ازظهر ایخدا امروززصحبت بازماندیم توببخش فکرکوتا عقل ناسازما که داریم توببخش ما بجنجال بین هم با پوچیئ مغزهایمان یاد فراموشی بسیارما که داریم توببخش گربه دونیم یاد ما بود میرسیدیم محفلت ساعت سه نیم بیاد ما آوردیم توببخش گربه سه ونیم برفتیم چهارآنجا میرسیم محفل وصحبت یاران نارسیدیم تو ببخش ای فنا توجانب یاران ببرازما سلام صد گناه دیروزوامروزکرده هستیم تو ببخش ای خدا امرتومارا سخت گرفتاری بداد گنسیو گولی بچندان ما که داریم توببخش تومقدرکرده ئی برما چنینیم یا چنان این مقدرات زتوهست ما که داریم توببخش چشمه ئی بخشایش خویش تواگرفوران دهی دایما دررحمتت ما عاقبت هم تو ببخش رحمت اللعالمینی بینهایت تورحیم سربسرفوران رحمت کردی برایم تو ببخش امتحان توچوسنگینی کند برهر"ملک" بنده ئی بیچاره عاجزصدگناهم تو ببخش ذات حق .13/2/1385—7:20 بعدازظهر نور من از نور توو نورتو زرات حق افتخارماوتواینست که باشیم ذات حق هرپدیده درجهان بینی نبینی همچومن کُل صفات حق بود دانی که هستیم ذات حق چشم داشتن سوی من توکی کنی فائده ازین وای برماوتوگرهستیم جداازذات حق نورآسمان نورزمین نورچشمان نورنور سربسرنورباشدهروقتی که هستیم ذات حق دین ودنیا برتوبخشیم نورچشم ما بیا باتو پرنوریم وهرجائیکه هستیم ذات حق حق بتوبسپارم اما حق شوی گرمنتها شرط ماوتوهمین است تاکه هستیم ذات حق اینجهان وآنجهان رایکسره برهم زنیم گربنورحق شویم غرق تاکه هستیم ذات حق ذات حق دارد نظربرما وتوهرلحظۀ قسمت ماهست وصالش چونکه هستیم ذات حق حق بحقدارمیرسدحق هستوظیفه حق همیش حقعدالت میکندفرمانبرهستیم ذات حق حق بحق پیوندداماحاضراست آنذوالجلال ذوالجلالِ بینیازهست ماچوهستیم ذات حق پرتوی نوری شماایدوستان ماراگرفت بریقین نیستید شمابااین صفات جزذات حق ذات حق برذات حق تابیده اول تابحال ذات حق بینیم وهردم باوصالیم ذات حق ذات حق خواهیم و ما اناالیۀ راجعون قامتش بینیم قیامت جان دهیم برذات حق چون"ملک" هست ما به او داریم یقین پرتوی نوری خدائیم تاکه هستیم ذات حق یک برادردرزیرخاک مسکن گزید . 31/4/85—5:00بعدازظهر رفت ازنزدیک ما آن یک برادرازطریق وای که امرحق رسید بریک برادرازطریق ازشریعت رسته بود درماهی بیشترزین وطن رفته درراه طریقت یک برادرازطریق درطریقت بوددایم داشت شریعت رانظر دفن گردید با شریعت یک برادرازطریق اورسیده درطریقت بود رضا پیرش زاو ازطریقت رفته بود آن یک برادرازطریق معرفت با خود همیشه درطریقت داشت او دردعائی پیرما بود یک برادرازطریق معرفت بگزاشت وازدنیا طریقت را گزید مرگ مومن وصل عاشق یک برادرازطریق من بجزیکبار بصحبت چون دوتا درپیش پیر پیرپیشوا دوستدارش یک برادرازطریق درطریق آنبرادرموت نیست غیرحیات وصلعاشق هست بمعشوق یک برادرازطریق درطریقتبا کرامت نزدخلق باحرمت هست عاشق ومرشدخداراست یک برادرازطریق چیست طریقتجزباصل پیوند نیست اوراکسی گفت مولانا قدمیست یک برادرازطریق گفت مولاناجلال الدین بلخی نکته ئی اولین گامیست برالله یک برادراطریق موتگامی هستبرادرتورضا برسوئی حق حق وصلت خواهدعاشق یک برادرازطریق موتچیست امرش گرفته عاشقی انسانوخلق اونهاداوصاف خویش را یک برادرازطریق دین و دنیا خواستن است اندرشریعت مستقیم درطیقت دین وعقبا یک برادرازطریق معرفت دین هست وعقبا رویت حق مستقیم درحقیقت غیراونیست یک برادرازطریق این طریق اندرحقیقت حق شدندحق هوزدند حرف ناگفتست آشکاریک برادرازطریق ازشریعت درطریقت معرفت حق شدحقیقت جزحقیقت هیچ نبیند یک برادرازطریق درحقیقت نیست فنا دایم بقااندربقاست این بقائییت زامرش یک برادرازطریق چونحقیقت برحقیقت رفت دنیاروشنست نورایمان ذات حق هست یک برادرازطریق نورایمان نیست جزنورآن ذات احد نورآسمان وزمین هست یک برادرازطریق ای حقیقت تو حقیقت ده ماراشدبقا این بقا اندرحقیقت یک برادرازطریق ای"ملک"شاهستگداهست درحقیقتدربقاست خودبکردتوصیفحقیقت یکبرادرازطریق خان من سلام علیک . 23/4/1385 7:00 AM دردیارت آمدم ای خان من سلام علیک تابش عشقت شدم ای خان من سلام علیک صد سلام برتوو بریاران توای خان من خاک توده تومنم ای خان من سلام علیک دردیار دل نگنجد عاشقانرا جزالله لاالهِ تومنم ای خان من سلام علیک جانمن آمد زیارت نی بجسم خاکدان اینکه معشوقجان منم ای خان من سلام علیک جان من عاشق بود برجان تودانی مگر ازرهِ جان آمدم ای خان من سلام علیک من ترا خواهم بیائی هرزمان با جان من خاک آیم گل روم ای خان من سلام علیک بیا که ازجان نازهاو گله ها داریم بهم دل تپید درسینه ام ای خان من سلام علیک دل بتوگوید که توحالا همه هستی شدی دل بجان پیوسته ام ای خان من سلام علیک خانهِ دلرا زیارت جمع یاران میرویم با توتنها کی شوم ای خان من سلام علیک خانمن با من بگوید رازهای صدساله را چشم برهم میزنم ای خان من سلام علیک درلباس فقروعجزوبیکسی تنها توئی من زخود پوشیده ام ای خان من سلام علیک ماهِ تابان شب چراغان یار دلبردربرم من بخود پیچیده ام ای خن من سلام علیک سوزدل ازنالهِ جان شورعاشق سرزند دل منم دلبرمنم ای خان من سلام علیک فرق جانها یکسری مودرمیانکی باشدم یک نفس دارم منم ای خان من سلام علیک توکجا ازوصلتِ جانان بسوئی میروی درحقیقت واصلم ای خان من سلام علیک این همه غوغای عالم درپیئ جانها بود زرهِ خاکدان منم ای خان من سلام علیک یارمن درعشق تو پیام من می آورد دل وجان تو شوم ای خان من سلام علیک روح توآید برون ازجان من آوازها تا قلم من میشوم ای خان من سلام علیک کرسیئ را مینشینم عشقمینویسم به لوح من بتومونس شومای خان من سلام علیک تا ملک الموت گیرد جان من ازراهِ عشق حاضرمختارشوم ای خان من سلام علیک امربرجان"ملک"عشقست اسرائیل بیا وصل حق را آورم ای خان من سلام علیک خان من دیدی دعا کردم بحقّ ِ کُلّ تان کی صدایتان دیده ام ای خان من سلام علیک آمدم من گوش خودرا دربر تو مینهم پندها را میپذیرم خان من سلام علیک عبرتی گیرم زخوابیدن دائمی شما اولیاء را دوست دارم خان من سلام علیک درشبِ تاریک و با دوستان گوئی توسخن روزِ روشن آمدم ای خان من سلام علیک پدرو مادرفدائی جان توای خان من من بخوبان جان دهم ای خان من سلام علیک خوبرویان رابجسمش کی نظرگاهِ منست برهمه جانها نظرم ای خان من سلام علیک پرتوی نوری شماای اولیاءِ حق رسید رازها افشاء کنم ای خان من سلام علیک جلوه های رخ زجانان میرسد درهرمکان ما شما دروحدتیم ای خان من سلام علیک امراودرجانماوتو پدیدارهست همیش روحخان"ملک"شدم ای خان من سلام علیک بگفت آری همیشه 12/8/1386 آنچه گفتم که نگفتم بتوگفتم که بگفتم بتوگفتم که بگفتم آنجه گفتم که نگفتم بگوشگیری نگیری بچشم بینی نبینی بچشم بیینی نبینی بگوشت من نگفتم بمحفل آئی نائی توبصحبت آئی نائی تو بصحبتها نیائی توبمحفل من نگفتم بمن نزدیک شوی توبمن پیام رسانی تو بمن پیغمبری تو بمن نزدیک نگفتم قدم رادرقدم نه پیئی دوستان روان شو پیئی دوستان روانه قدم برچشم نگفتم بیابنشین توپیشم زدورکی گیری دستم زنزدیک دست من گیربپیشم آء نگفتم بیابانازبگوبرمن زدرگاهم طلب داری طلب کردی نکردی یاربتصدیق آء نگفتم بیایم باتوتا باشم کجادوری زتودارم کجانزدیک خودیابی همیش درگاه نگفتم قبولی راالست دادم قبولم درالست کردی قبولم درالست کردی قبولیها نگفتم تراکوکیکدم چونساعت بهرلحظه بزنزنگی بزن زنگهای خاموشی نفس داری نگفتم طبیعت رابخودبینی بخودتوکائنات یابی بخویش توکائنات رایاب کجائی تونگفتم "ملک"درملک خویشباشی که خویشاندرتومیباشند اگرداری توتصدیقی خریداریت نگفتم عید رمضان 10/61386 7:30 صبح عیدرمضان آمدپاکست بشما تبریک برکافۀ مسلم شد نورست بشما تبریک هست خوان خدا دائم ازخلق برون آئید درزکرخدا باشید عشقست بشما تبریک کردید تراویحها باجمله سنت نفلها افتاروبنورکردید رحمست بشما تبریک مسکینوفقیردادید فطرروزه را آخر درصدقوصداقت شدحقست بشماتبریک بادرگۀ آنجانان قرآن بخوان دائم مهمان خدا بودید عشقست بشما تبریک ازدرگۀ مولایتان آخربشما پاکیست پاکید زگناه امروزشهدست بشما تبریک غم رفت وبشدشادی درعشق هوالله ئی ازهوبه هومیریدزنده ست بشما تبریک تسلیمی ازعشق سرشاردستش بدعاباهو رحمت زخداباشدرحمست بشماتبریک عشقش که بدل داریدازهوبه هومیرید وصلست همه جادائم پیرست بشماتبریک پیری منوتوواوپیریست که هوباشد جزهونمیخواهیم کُلست بشماتبریک درراه هدای بودیددرعشق وصفابودید درتوبه وشکرباشیدصبرست بشماتبریک گرمحوخداباشید درزندگیی جاوید عمرراهمه سربردید عشقست بشما تبریک گردست دعاداریدبریاد"ملک"افتید بیچاره امیدوارهست روحست بشماتبریک مخلوق آئینۀ خالق هست میزان 1386 خداونداترااظهاربکردم نصیبم بود تراآشکارُکردم شدم آئینۀ صافی ترا یار به مرت روحم آمد شکروکردم جمال خوش لقاء عشق خویش را فدائی قلب وروح وسربکردم ببینم حکمتت درهرزمینه خفی وتخت ورا تنظیه کردم بشکرانه جمالت عاشقی من شدم عاشق به عشاق تحفه کردم به عشاق وصلت خواستم تا به اخفاء به اخفاء محویت را خانه کردم حقیقت درحقیقت حق توئی تو به محویت حقیقت لانه کردم حقیقت اسم ذات اسماءمسمات حقیقت درحقیقت صوروکردم شمائل نامۀ آن ذات حق را قلم بنوشت ومن اظهاروکردم به دنیاوبه عقبا ذات توبود بهرذات وصفات من سجده کردم که آدم بودم ونوح نبی را زگرداب وزطوفان دوروکردم که نوح بودم وابراهیم خلیل را زنمرود آتشش گلزاروکردم که ابراهیم شدم موسی کلیم را زظلم وقهرفرعون دوروکردم که موسی ئی شدم عیسیِ روحت زنوراحمدی پروازبدادم که عیسی بودم وعشاق جانان زبوجهلان وبوجهل نوروکردم که احمد بودم ورحمت به مخلوق حیات جاودانی خضروکردم که خضر بودم حیات آبی بخودم به اخفاءرفتم وخودبهانه کردم "ملک"رادرخودی پیچانده یارش به وصلش درحقیقت ناله کردم سِر یار حکمت حق است . 21/11/1383 9:00 AM این چه سریست که در صحبت یار می بینیم حکمتیست بس بزرگ صورت یار میبنیم نزداوبس که بزرگ است چه کسی میباشد چه عجب نیست که در صحبت یار میبینیم شورش عشق که در مجلس رندان افتاد پیک عشقیست که در صحبت یار میبینیم چشن خوبان همه در مجلس رندان یابند چشم پر ناز که در صحبت یار میبینیم جوشش عشق که در قلب عشاق میافتد همچو نوریست که در صحبت یار میبینیم جام پر نور مبادا که ز دستت افتد جوش رحمت که در صحبت یار میبینیم ای "ملک" زودبزود رو توبه پیشش بنشین اینهمه خیر که درصحبت یار میبینم توئی کارم .28/7/1384 6:00 AM توئی یارم توئی رحمان توئی جانی توئی کارم بتونازم رسولالله توئی عشقی توئی کارم ندارمغیرتویاری تویاری بیکسانستی توئی قاضی توئی شافی توئی کافی توئی کارم بیارانتسلام میدم بدوستانت درود دارم توئی باری توئی خالق توئی وافی توئی کارم اسیرم من بنور توزدرگاهتمکن نامید توئی غفور توئی شکورتوئی قویی توئی کارم زکردارمچوشرمدارمزکردارِتوشکردارم توئی ستارتوئیغمخوارتوئیعشقی توئی کارم همه تاب و توان من زغیب دادی برای من توئی قادرتوئی کامل تو قائمی توئی کارم بنور خویش منورکن زمین وآسمانت را توئی جواد توئی کریم تو دائمی توئی کارم زنورانبیا خورسند"ملک"توفیقو میخواهد توئیهادی توئی قیوم تو رحیمی توئی کارم بمیرم دررضایت . 9/12/1383—5:00بعدازظهر ای خدا اندر رضای توقدم را مینهم پرتوحسن روشنائی توسرم را مینهم نور ت ونورجمال هست وهدایت مستقیم این درخشش نورتوهست وسرم را مینهم جست وخیزی من ندارم جزاراده ازتوهست کن فیکن از توهست و گردنم را مینهم اینچنین احوال واقوال یکسره ازنازتوست پرتوی حسن جمالست روح جانم را مینهم چندگردیدم چوگردون هرطرف رنجست وغم تاکه یافتم صحبت یاران سرم را مینهم دردیارنیکخواهان گردش وسیرووصال چون مقدرگرددازتومن قدم رامینهم عشق یاران جوشش نورهست واندربزم یار ازوصال روی خوبت من دلم را مینهم وصل خوبان وصل یاران نورعلی نورمیشود سربسجده دروصالیشان سرم را مینهم دلبر من دلبرِ خوبان و دلدار هست او دلبری دارم بوصلش هوش و فکرم را نهم دیدن یارم زدیدن جزبحکمت کارنیست حکمت وعلم و هنر را هم دلم را مینهم سرِمنسِریست که دست یارمنظم کرده هست گربخواهدجمله نور"ملک"سرم رامینهم غفلت ازحق . 8/3/1386—6:30 قبل ازظهر غیرحق را گرنظردارم مه ازحق غافلم چاپلوسی میکنم من چونکه ازحق غافلم ترس دارم ازسگ وخرص وپلنگ وشیرنر ترس ازدست دادن امتعه ازحق غافلم ترسازحیوانترسازانسان ترس مال وهم منال ترس ازدست دادن چوگه ازحق غافلم درپیئی سودو سودائی متاع این جهان آنجهان ازیاد برفته چونکه ازحق غافلم بت پرستی میکنم برحق نیابم لهظه ای درشب وروزمن گرفتارچونکه ازحق غافلم این گرفتاری که سرگردانی وغرقاب شدن ترس ازبیکاری دارم چونکه ازحق غافلم برمرامنفسوشیطان خواب وخوربرمن حرام تنبلی درطاعتی حق چونکه ازحق غافلم مولوی فرموده است ای یارمن تنبل مباش تنبلی درکارعقبا چونکه ازحق غافلم تنبلی درکار دنیا خوش فرمود اولیاء اولیاء ناراضی هستند چونکه ازحق غافلم دورگردون دوذخی گردیداینعصروزمان دوستداریم غیرحق راچونکه ازحق غافلم خدمت روباه شتر را هرکجا یابد "ملک" کی سلیمانی نگینم چونکه ازحق غافلم محفل خوبان عالم . 7/7/1385 4:00 AM محفل خوبان عالم راخلافت میکنم صحبت عشاق خالق را زیارت میکنم پند وپندارحقیقت رهنمای عشاق حق دعوت عشاق حق را من اجابت میکنم محفل وصحبت یاران درحقیقت دعوت است هر جمعه پیران پیررا من ملاقات میکنم درحقیقت دعوت پیران شفاإ درد ماست خواجه خضرراجمعه ها من ملاقات میکنم محفل محمود احمد را به فرق سر روم حامدان را هرجمعه جمعأ عبادت میکنم عاشق محمودواحمد گشته اند سرتا به پا چون بصورت ذاکرانرا من نظارت میکنم عاشقان اند ذاکران درهرجمعه آیند بما ازشمال وازجنوب ایشان هدایت میکنم ششجهت ایشان روندو یادی از ما میکنند یادایشان جمع دارم چون قیامت میکنم ذاکرانوعاشقان نیکو کنند کارخوده خوهش دنیاو دینی شان اجابت میکنم کی"ملک" دنیا بخواهد چونکه دین را دادمش ازسر لطف وکرم ایشان اجابت میکنم تفکربهترازعبادت . 7/1/1385—9:00 بعدازظهر پسران میخورن ازمادرخودخون چکنم خلقت اوست همگی چشم نداری چکنم وصف اوهست که ببینی همه جاوهمه وقت آشکاراچوخودت ذات نداری چکنم توچوماهی ببحرزندگی رامیگزران بحرجوئی همه سوبینش نداری چکنم عقل خودبین تومانع شده است فهم ترا یخزده سردعشق نداری چکنم او بتو داده وظیفۀ نپرستی بجزاو طاعتی اوبدل گرم نداری چکنم چشم تومینگرد دیدن آنرا توبدان دانش ازاوست وصداقت نداری چکنم چشم پنهان تومیبینی عیان اینهمه حال حال پیداست ولی ذوقه نداری چکنم نورچشمت کجاست گرچه به اوداری یقین نورفراگیرهمه جا دیده نداری چکنم قدرواندازه بتوداده ولی نزد توهست بتونزدیک زشارگ که ندانی چکنم قلب بیخون بیک لحظۀ بمیردهردم توکه با قلب طپان خون نداری چکنم قلب چهارجوف پرازخون سیاه داری تو قلب پررابطه راگاه نداری چکنم گاه وبیگاه بخود آه و زخودت پرسان کن هستی وابسته بذاتی که ندانی چکنم خوبرویان جهان آئینۀ روی وی اند هرطرف صورت اوهست ندانی چکنم تورضاشوبرضایش که عشقت جوشد باوصالش توشبی عیش نداری چکنم زندگی زاده شود چونکه همه هست ازاو خلقت نوهمه امرهست ندانی چکنم چشم بددورازآنلحظه که دروصلت اوست وصل اوهست همه جا جال نداری چکنم "ملک"ارامرکندزنده شودپرتوی عشق هرچه هست سربسرامرهست ندانی چکنم ایخدا بروحدتت پیچانده ای قلبی مرا سربصحرامیزنی هیچ دوست نداری چکنم کودکی بیچاره کی داند بقدری مادرش سربسرغلطانو پیچان شب سحرزی چکنم محبّت= علاقه+عشق+ ایمان . 29/8/1385 6: 30 AM هردمهرلهظه بعشقتای خداپرپرزنیم سوی مشرق سوی مغرب ای خدا پرپرزنیم این وآن دامن بگیرم درلجن زیرترروم هوهوگفته به عشقت ای خدا پرپرزنم ازهمه خویش رارهانیم خویش بتو پیوند دهیم با سروجانمال به عشقتایخدا پرپرزنیم سرومال ازامر توو جان ما ازامرتو ما به امر تو به عشقت ای خدا پرپرزنیم هرسومیریم هرچه میگیم جز به امرتوکجاست ماهدفمند سویعشقت ایخدا پرپرزنیم عندلیبان چمن با سوی گل پروازما عاشقان جولان به عشقت ای خداپرپرزنیم پرکجا بال ازکجا با سوی یاررفتن چطور دررضائی تو به عشقت ای خدا پرپرزنیم موسم عشقست وبزم عاشقان گرم ترنما جملگی با نور عشقت ای خدا پرپرزنیم دولت دین را به دنیا با کمال عشق خویش ماامیدواریم به عشقت ای خدا پرپرزنیم یک نظرمشتاقان خویش بنگر"ملک" روح و ایمان غرق عشقت ای خدا پرپرزنیم توبهِ نصوح . 13/11/1383 6:00 AM الهی تبتُ من کلالمعاصی باخلاص الرّجاۀ من خلاصی" اغثنی یا غیث المستغیثین بفضلک یوم یؤخذُ بالنواصی" ای خدایا توبه کردم ازمعاصیها تمام درامیدو درنجاتم چون به اخلاصها تمام توبکن کمک توای کمک کننده درقیام روزفضلت گربگیرند موی پیشانی تمام یا الهی تومکن رسوابروز حشرو نشر هرگناه کردیم نصوح توبه پزیرا شو تمام درپناه حق . 19/11/1383 7:30AM ای خدا اندرپناهت جاه روم جزهمین یکراه کدامست راه روم ای خدا درراه آدم تا توانم میروم درپئی آدم صفی الله روم میروم درراه حق با راه روان درپئی نوح نجی الله روم میروم اندرپناه ذات احد میروم همچوابراهیم خلیل الله روم میروم تا حق رساند مقصدم درپئی موسی کلیم الله روم میروم قربان کنم جانرابوصل یارخویش درپئی احمدرسولالله روم میروم تا برکنم بنیاد استکباررا درپئی عیسی روح الله روم میروم تا جان دهم بربندگان ازامرحق درپئی خواجه خضر الله روم میروم تا برکشم عقده زقلب مومنان درپئی آبِ حیاتُ الله روم میروم تا امرحق جاری کنم زین سبب درپئی خلق الله روم میروم تا دورکنم هرگندگی ازبندگی باصداقت در پئی دوستان الله میروم میروم تا جنبشی آرم "ملک" درعالمین من به امرذوالجلال درراه الله میروم رضای الله ج .28/11/1383 4:00PM ای خدا اندررضای رفتم تمنا باشدم پرتوی انوار تو دایم تمنا باشدم یک جمالی تو اگر بینم بنوشم جام می جام می ازآنچنان حقم تمنا باشدم بر جمال خوبرویان دارم هرگونه نظر آن جمالی را که روشنم تمنا باشدم جلوه گاه نور ذاتش قلب مومن یکسره است قلب مومن قلب آرام تمنا باشدم چشم دارم بر تمنای وصال دوست چون آرزوئی آن وصال حقم تمنا باشدم من پناه خواهم بیارم چونکه اصل من ازاوست ایکه تومونس توکل هم تمنا باشدم این توکل ازمنی بیچاره راکردی قبول چون قبولی درگهت حقم تمنا باشدم چشم آن دارم که گردنیای دون را پا زنم عرش وکرسی لوح قلم حقم تمنا باشدم دردوعالم نورتوپاشان زنورت بس خوشم این توئی بس نورعالم هم تمنا باشدم جمله عالم پرزنورت چشمها روشن زتو حسن خوبان وصف نیکان هم تمنا باشدم ای خدایا دردو درمان "ملک" چون نور توست جلوه ئی بنما مرا حسنم تمنا باشدم مناجات .30/6/1385 6:PM ایخدا راهی نما تا ازبدیها دور شویم زندگی درداردنیا ازبدیها دورشویم پرتوی انوارخویش را رهنمای مایان بساز تا زلطف وما ازبدیها دور شویم تا که گردد پرطوی الطاف تو مهری به ما خصلت نیکان ما از بدیها دور شویم دشمن تو دشمن ما بد صفت شیطان بود دورگردان از رهِ ما ازبدیها دور شویم دولت اقبال ما هردم زفیض رحم توست تابیاید رحمتت ما ازبدیها دور شویم قاصدی فردائی رحمت هرشب وروزمسرسد همچنان امیدوارما ازبدیها دورشویم مسلم وکافررجوع برسوی تو دارند هنوز هست بسوی تو امیدها ازبدیها دورشویم راه دیگر هیچ ندارد این همه مخلوق تو چون"ملک"عاجزدعاها ازبدیها دور شویم اسرارـ حکمت ـ حقیقت .10/7/1385 7:15 AM غم مخور بنده که غمخوارت منم این جهان وآنجهان یارت منم امرکردم تا شوی تو رستگار هادئی مطلق به یارانت منم نهی کردم تا تراازهربدی دور دارمت چون کننده آنهمه کارات منم توبرودرصحبت یارانوخوبان هرزمان دردو عالم مشکل آسانت منم معصیت هر چند کنی میبخشمد در گناهان چون برنده ات منم وزشِِِ بادِ صبا را تو ببین اندر آن بادِ صبا رحمت منم بی اجازه آب حیوان کی خوری ساقی و می پُر پیاله ات منم توبه میداری گناهت محو شد هردم و هرلحظه رحمانت منم روزه را برلب بگیری خشک لب آن توانِ خشکئی لبهایت منم توبه کن صبر آیدت از درگه ام شکر مارا آر بجا جانت منم من خدایم بنده گی کن ای "ملک" بنده گی از بندگان را دوست منم گرمی و سردی دنیارا ببین کل مصیبت ها رسانده تو منم ژاله وبرف زمستان را نظر اندرآن طوفانِ ابرهایت منم حق تعالی هست اسمِ من بدان حضرت خضر آب حیوانت منم من که پاک هستم مرا پاک یاد آر ذکر وتسبیح و عباداتت منم کل عالم را مقدّرات دهم قادر وقدرتنما قسمت منم قسمت ارزاق عالم دست من دست بالا برترو زیبایت منم زره ها از امر من جان میگیرند چونکه با تو جسم وروح جانت منم هرطرف با چشم خود بینا توئی مخزنِ اسرارو دیدارت منم جستجو داری نیابی چون مرا چونکه نزدیکتر زشارگت منم مینویسی چونکه گفتم تو نویس درقلم درفکرو افکارت منم توبخوان سردفتر دیوان ما در شروع در بسمِ الله ات منم هرچه تعریف میکنی اوصاف ماست ذوق و اخلاق و اوصافت منم در نشیب و در فرازو درزمان در نشست و درقیام یادت منم من بخوانم تو بگوئی هرچه هست راستی و صدق و صداقتت منم حال واحوالِ خوده با ما بگو گرچه دانای مطلق احوالت منم گریهُ زاریُ نالهُ فغان بیار که گیرندهِ سوغاتت منم توبه وصبرو شکرِ شاکران در نتیجه دایما رحمت منم معصیت را کن به غفران شستشو در همه احوال غفرانت منم هرچه داری میطلب از یار خوب خوبترینِ یارِ یارانت منم جز مرا هیچگاه مخواه در سختیهای مشکل آسانی همه سختیت منم ای "ملک" بنویس لسان الغیب همیش غیب الاسرارِحقیقت هایت منم یادکن پروردگارت .11/7/1385 7:00 AM یادکن پروردگارت بر ملائک گفتنم درزمین گردانندهِ خلیفه ات منم گفتند میسازی آنکسرا که فاسد می کند میکنندناحق خونهانهی کننده اش منم ما همیش تسبیح گو حمدِ ترا کی بدانند آنهمه ایشان منم حمدو تسبیح ونقدِس مرترا هیچ نمیدانید که داننده منم علم الا سماء یاد دادم آدمه بر ملائک عرضه کننده منم گفتم از اسماء خبر دهید مرا گر شما راست گوئید صدیق منم گفتند پاکیست ترا نیست علم بما جزتو یاد دادی بگو معلم منم چون بتحقیق عالم وحکیم توئی راست گفتید عالم وحکیم منم گفتم ای آدم زاسماء ده خبر چون زاسمائشان خبر دارش منم گفتم ایشانرا نگفتم با شما غیبِ آسمان و زمین دانا منم چونکه دانائ ضمیر کلّ شان آنچه پنهان میکنید دانا منم یاد کن آنگاه که گفت پروردگار از برای ملائکه مسجود منم سجده آرید آدمه سجده کدن جز که ابلیس بیخبر آمر منم از تکبر کرد اباء از امر من بوده است از کافران شاهد منم گفته ایم آدم توو زوجت سکون جنت رضوان خورید هرچیزمنم جز به این درخت نزدیک نشوید پس اگرظالم شوید قهار منم پس بذلتی بیانداخت هردو را آنکه شیطان را لعین کرده منم پس بیرون کردشان از جائی خوب دشمنی افگنده بینیشان منم بروید دشمن شوید بعضی ببعض دشمنی شیطان دوستی تان منم مدتی را درزمین برسر برید آن متاعها را دهنده تان منم باز ملاقات کردکلماتی خدایش ربّ عالم ربّ شما ها منم باز گشت آدم زتوبه بر خدا رحمت و قبول توبه تان منم گفته ایم بیرون روید همهء شما چون هدایت را فرستنده منم پس کسی تابع شود هدای من نی بترسد نی جگرخون حق منم آنکه کافر میشود دروغ داشت این همه آیاتِ ما غالب منم این جماعه اهل نارو دوذخ اند مسکنیشان دایم آنجا حق منم یادی ازجان شده گان .23/4/1385 3:40 AM درنظردارم بیایم درقبرویرانت کنم شاخ وبرگ ورختِ را ازنو برجانت کنم سردوباره ازنو آبادم همان قبرترا سنگ وگل شاخهاو برگها مثل اجدادت کنم نصف شبها آیم ازخواب بیدارت کنم درمیان خوب وصفان من پیدایت کنم برجبینوچشموگوشوبینی ودهنت لبم تخت وسینه سِروروحت نفس وجان قلبت کنم هیچ بنشستی توبردروازهِ دوستان حق خاک پایت سرمهِ چشمان دورانت کنم برسریرتخت وتاجی اولیاء داری قدم من قدوم اولیاء راسرمهِ چشمت کنم هرچه میگوئی بگو ای نازنین همبسترم شب اگرآئی ببالین جانرا قربانت کنم درمیان دلبران دلرا ربودی بیگمان این قلم دلبرشناسد دل به قربانت کنم زرهِ زرات عالم یکسری موئی نه ئی هرچه هست آنجان تو هست جان قربانت کنم یکنظربرعاشق مسکین زجانت برفگن چون"ملک" روح وتن وجانرا بقربانت کنم ملنگ محمّد صدیق . 28/4/1385 ای صدیق اکبری ازدورسلامت میدهم برمحمّدِ صدیق هردم پیامیت میدهم چون مقدرنام توبا بازهای حکمت است حکمتی ازسرّ پنهان را بسویت میدهم دراول میگم سلامت هم درودهائی زیاد برتووبراهل بیتت صد سلامت میدهم دوریئ جسمان نمیسازد دودل ازهم جدا وصلت حق برتووبراهل عیالت میدهم گوشه رفتی کرده ای پنهان خوده ازچشم خلق خالقت بیند همیشه من پیامت میدهم خالقی خانت بجودرپاکیئ بی منتها پاک گردان دست وپارامن بجانت میدهم چشم دورداشتی توازهرفکربیجا دورشو بدگمانی خودخواهی تاپرهیزت میدهم حال توکی دانم ای یارعزیزدلربا دل بدلدارمیدهی آنگاه سلامت میدهم راه ما دراصل یگانه لیک دورجسم وتن ا حق پرستی حق جوئی من دوایت میدهم من یکی خواهم توهم نیزآنیکی هستی همیش هستیئ مطلق همانذاتیست برایتمیدهم زود برخوان امرروحرا عشق جانانرا بگیر برسرو مغزوکله ات شوق وجانت میدهم جان که ازجانان باشد عاریت درجسم وتن عشق دنیا عشق عقبا سربسرت میدهم جان دراصلش مایلست تا امرخوبان زود رسد امرخوبان نازجانان آرمانت میدهم پرتوی نوری شما را هرکجا دریافتم نوری ازنوری حقیقت راستینت میدهم عشق حق نوریست گرتابد بدل سوزی دهد دین وایمان میبرد چون یکحقیقت میدهم رفتن راه حقیقت کاملی راه معرفت من شریعت رابتو اندرحقیقت میدهم وقتی درراهی روی آن راهه روان راه را پی بپی یابی تودرراه زود همرایت میدهم اینو آن هرکسکه باشددرپیئ جسمش مبین روحو امروجان اورا من بچشمت میدهم گرزمن یاتوحرفیست نیست هدفاینجسم وتن اوخودش داردنصیحت خودگوشت میدهم ازکلامی پاک دهانی پاک زبان خاص تو پند پذیرم هرکجایم اسرارت میدهم نی زبانی نی کلامی نی جوابی نی سوال سربسرخود نازد اوهم اسرارت میدهم چون جبارهستوقهارهستوقوی هست یار من ترسمندایم ازاوهست حکم پاکت میدهم سوزوسازعشق جانان امروحکمت ازوی هست امربیحکمت زیارمنیست برایت میدهم دیده بادیداریارت هرکجا بکشودهئ دیدن یارعزیزحکمت برایت میدهم توبروخودرا بسازهمچون شمعستانرا بسوز سازوساخت جسم وتنرا نورعشقت میدهم شمع اگرپروانه سوزد کی زپروانه جداست خودبسوزد دراول پروانه جانت میدهم بیا جانم که هردویمان جمال حق نظرگاه شد تا که مقصد را بجزاوکی برایت میدهم گرپیام ازدورفرستم نیست گناهم چونکه من عاجزی بیچارگی تحفه برایت میدهم چشم برهم می گزارم گربگلزارت رسم جزبجان کی یابمت حقا که جانت میدهم گربشهرجان جانان میزنم یکدم قدم وحده هو گُل میکند عشقش بجانت میدهم میخورم مصحف بسوزم کعبه را آتش زنم ساکن بتخانه ام لیک نه آزارت میدهم گرگدا خواهد"ملک"را تختِ محمودی دهد گرگدا سازت ملکرا صبرو توبه ات میدهم عشق تحفه ای از حق به عاشق هست 29/4/1385-8:15 بعد از ظهر ما درین دنیای شما عشق را فزونتر میکنیم گرچه میسوزد دنیا عشق را فزونتر میکنیم عاشقی دیوانگی هستند بسی دیوانه ها برگروه عشقی شما عشق را فزونترمیکنم لب نجنبان نی پلک زن هوش وفکرت بیخبر بیخبرازدوروپیچا عشق را فزونترمیکنم دیگران اندرنظراحمق وسرگردان شدند چونکه عاشق رام مرا عشق را فزونت میکنم دایما پرخنده لب بیجهت پرگریه چشم هیچکس اهدافش ندانا عشق را فزونترمیکنم گربهاری میرسد پرسان خزان کی میکند گرمی وسردی ندانا عشق را فزونترمیکنم تاب خورشید آورد دربرف وباران پای لچ دوست ودشمن را بنازعشق را فزونترمیکنم رنگورخسارش بسی چونگل شگفته مست همیش هیچ آرایش نبنما عشق را فزونترمیکنم سرزآسمانپای زمین احساس فقرش هست نهان هیچ دستارخوان نما عشق را فزونترمیکنم نی "ملک"نی شاه گدا ازرازاودانا کسی با ملک یا میرشما عشق را فزونتر میکنم تمنای دیداریار .29/4/1385—8:00قبل ازظهر صد تمنا دارم اربوسه به پاهایت دهم لیک خدا گوید که من ازقبل تقدیرت دهم چشم دارم ای خدایم تا بیاروصلم دهی گربخواهی یا نخواهی من بیاروصلت دهم برگزینم ای خدا برکل فضیلتم بده برگزیدم من ترا همچون فضیلتت دهم ای خدا نوری ده چشمان زفرزندان بمن چند فرزند دادمت هم نورچشمانت دهم ای خدایا توببخشای جمله مسلم مسلمات بخششی جملگی هست چند چشمانت دهم ایخدا دایم ترا ازتوبخواهم آخرین من بحرمت سلامت بسم الله هایت دهم واسلام ختمست هدف عاشق بمعشوق میرسد عاشقی معشوقی وسوزوگدازهایت دهم چون محمّد شد رسول الله زهم جنسان مان پیشوائی هردو دنیا تحفه قرآنت دهم ای "ملک" بازگوزالله ستیم به الله میرویم ذاتِ پاک لااله الاالله قربت دهم واپسین حق هست وبس . 23/4/1385 3:40 pm درنظردارم بیایم سربزانویت نهم وززبان دُرفشانت بوسه بررویت زنم دُرفشانی میکنی دلرا زدلدار میبری این همه اوصاف حق را ناز برخویت دهم روحها را توبگو ازما سلام مصطفی ما زالله ئیم وروح را من بسویت می نهم هرچه هستی درمن و دراو همه مارا بسی دررهِ تقدیرتو برخویش رضا را می نهم جان زمن نی بلکه ازتوست عاریت دربرمن مال توو جان تو را یکسره بر تو دهم دادن مال امانت واپسین حق هست وبس این وظیفهءِ مقدس هست برتوسرنهم بنده را تاب وتوانی نیست بجزازمالک هست خدمتِ بنده خدا راتوبه وصبرشکرنهم ایکه تومحبوب رحمان بوده ای درعاشقی صبروتوبه ومدارا ازتو من برسرنهم من زصاحب جانها خواهم عزیزت را ببخش چونکه محبوب تو بود وگفته اش من سرنهم برمزار تربت آن یار اگرمارا گزر من درودها وسلامها چون "ملک" برلب نهم دستورهست که شعربسرایم . 2/12/1383—7:30 قبل ازظهر آنروزکه دستورترا من بگرفتم شعری بسرودم شعری بسرودم هرصبح وپگاه فکری درینباره بکردم شعری بسرودم شعری بسرودم اکنون به پیشگاه توتقدیم نمودم شعری بسرودم شعری بسرودم شبهاوروزها بفکرتونوشتم شعری بسرودم شعری بسرودم اکنون که چنین هست به پیشت برسیدم شعری بسرودم شعری بسرودم قلبم تپش کرد وبنالیدوگریستم شعری بسرودم شعری بسرودم جسمم برقص آمدورقصهاکه بکردم شعری بسرودم شعری بسرودم چشمم به انوارتوروشن نمودم شعری بسرودم شعری بسرودم دردم زدستورتودرمان نمودم شعری بسرودم شعری بسرودم آرامش قلبم زپیمان تویافتم شعری بسرودم شعری بسرودم انوارجمال یاردرچشم تودیدم شعری بسرودم شعری بسرودم من نظم جهان صحبت جانانه بیافتم شعری بسرودم شعری بسرودم من هردوجهان حسن وجمالت بیافتم شعری بسرودم شعری بسرودم قلبم چوطپیدسِّرعزیزان زتویافتم شعری بسرودم شعری بسرودم وزآن می وساقی بجمال راه گرفتم شعری بسرودم شعری بسرودم هرگاه که ساقی توشدی یارعزیزم شعری بسرودم شعری بسرودم دستم درازکردم ودامن بگرفتم شعری بسرودم شعری بسرودم هربارکه سررابپای تونهادم شعری بسرودم شعری بسرودم اندرره حق حق بجمال توبدیدم شعری بسرودم شعری بسرودم فکرم که جمال ورخ جانانه بیابم شعری بسرودم شعری بسرودم جانانۀ من خنددومن شعربسرایم شعری بسرودم شعری بسرودم هربارکه بایاربگفتم وشنیدم شعری بسرودم شعری بسرودم روحم که پروازبکرد وصل نوشتم شعری بسرودم شعری بسرودم جانم که بجانان رود مقصود رسیدم شعری بسرودم شعری بسرودم حالم بخود آمد "ملک" را نیافتم شعری بسرودم شعری بسرودم 26/6/1385—7:40 قبل ازظهر آنگاه که خودم هستم وشعری نتوانم شعری بسرودم شعری بسرودم عشق آمدوآنگاه که عشاق بیافتم شعری بسرودم شعری بسرودم عشاق عزیز آیدو مقام نیافتم شعری بسرودم شعری بسرودم تا آنکه سراپردۀ اخفاه رسیدم شعری بسرودم شعری بسرودم آنگاه که "ملک"آیدودرپای توافتم شعری بسرودم شعری بسرودم خانقا یا پایگاۀ عاشقان . 26/2/1385—7:00قبل ازظهر درد هجران دارم هرجمعه بخانقا روم یاکه عاشقِ توام هرجا هوالله میزنم درد اعصاب دارم وچیغهای بسیارمیکشم یاکه دردامِ توام هرجا هوالله میزنم درد چشمان دارم ومنظربمنظرمیروم یاکه دروهم توام هرجا هوالله میزنم درد ایمان دارم وطیران بطیران میروم یاکه باعشق توام هرجا هوالله میزنم درد وصلت دارم وشادی فراوان میکنم جان بحق بسپرده ام هرجا هوالله میزنم درد قلبی دارم و بیجا گمانها میبرم یا بتو پیوسته ام هرجا هوالله میزنم درد نفسی دارم و دنیای دون سرمیبرم یا زخود بیخود شدم هرجا هوالله میزنم درد روحی دارم وجانرا به عقبا میبرم یا زایمان کاملم هرجا هوالله میزنم درد سِردارم که حکمت را برسوائی برم یا که اسرارکلیم هرجا هوالله میزنم درد تخت دارم که هیچگاه اسم"ملک"میبرم یاکه محمودِتوام هرجاهوالله میزنم ازتعبد روتفکرتا محبت . 1383 ای تفکربرتورحمت ازتوعزت یافتیم ای تغافل برتولعنت ازتوزحمت یافتیم عمرها گربرعبادت بیریا پرمیزدیم درتفکر بیشترازاین قدروقیمت یافتیم دوملک هست دربرت ای غافل ازهربندگی بنده گی برذات الله سرفرازت یافتیم دربدردل بی تفکرقلب چطورآرام شود قلب ناآرام پرخون صد مرضت یافتیم ای عجب چون درهواودرهوس آرام نیست ذکرحق حمدوثنایش قلب آرام یافتیم ذکروفکری با تامل صد عبادت بهترهست با تامل درتفکرذات الله ات یافتیم نقش اودرسینه ات ده لوحۀ نقاش شو چونکه با این نقش نقاش ذات نورت یافتیم ازدرون کعبۀ دل یک خریداریافتیم هرآنچه راکزدیگران میخواست یافتیم دل درون ما چوکعبه سجده گاران را ببین عشق عاشق دربغل سلیمان تخت یافتیم زندگی دربنده گی درطاعتی حق شد پدید عشق اوبردل گرفتیم نورنقشت یافتیم درصدائی عشق احمد حمد گویان هرطرف عاشقان ژولیده خوهربیابانت یافتیم درمزاردیده بانان یک خریدارهست قوی توهمان ذات صمد درهرمکانت یافتیم دوستیخویش فرضکردی بهرماای دوستمان رقصمستان طاعتی بیغش همینت یافتیم درد ما درمان نداردجزوصال روی دوست روی توگردیده نتوان عکس رویت یافتیم اینهمه شمس وقمردرپرتوی آن ماه ما میبرآیند در خجالت روی جانت یافتیم یافتیم هرآنچه را پنداروامید داشتیم بافتیم پندارنیکوصد صفایت یافتیم ازصفای روی جانان چون مصفا شد پدید نورتوبرعرش وکرسی برزمینت یافتیم دلبرآذاده راگرما طلب داریم همیش سروخوبان صورت بیچون خود ات یافتیم آن تجلیئ که نوردرطورسینا شد پدید نورحق بود آن تجلی را همینجاست یافتیم دیدۀ نا بین ما گرآنچنان نادیده هست ناتوانی خویش را برمهرجانت یافتیم رحمت اللعالمین هست ذات بیچون وچرا رحمت اللعالمین را درصفاتت یافتیم عزت وقدرت شهامت یکسره درکیش ماست صاحب عزت خداوندذوالجلالت یافتیم مشکلی داریم تفکر بر تفکر سر بسر از تعبد بر تفکر یکسره راهت یافتیم ازتعبد برتفکر گررسیم درعشق مان عشق جانان گرمتردررحمتش مست یافتیم ای که ازرحمت بسوئی ما دویدی توبیا کمترین چاکران خود چاکرانت یافتیم دروصال حق گرایان سردیئ حق را مجو گرم عشق ذات اویند مستیئ رایت یافتیم چشم عاشق طاقتی عشقی جمال اونداشت دردرون خوبرویان ذات بینایت یافتیم درنظرداردهمه را یک نشان نیست زوپنهان لاشریک واحد بُوَد هم لامکانت یافتیم چارۀ دیدارداند آن ولیئ حق صفت آن ولی درنزد ماست هم درثریایت یافتیم ای ولی تووالیئ آن یارما دردوسرا وای برما وای برما خود بغفلت یافتیم اینکه یارما درون خانه ما درخانه نی توبه استغفارو صبررانزدشکرت یافتیم ای عزیزان چون"ملک" اندرتفکرلحظه ها خوابتان باشد عبادت چاره گرت یافتیم مرد نا پیداو پیدا درکنارما یافتیم اخوت وصبروقراری توبه گارت یافتیم درثبات وصبرواخوت ذکروتوبه فکرما دلبرودلداروجانان نوردرگایت یافتیم انتظاراین وآن داریم به هرمحفل چنین بیقراری بهر او داریم و آنت یافتیم محنت ورنجی نداریم جزخوشی درمحفلش درنظرگاۀ جلیلِ خویش یکتایت یافتیم من که قربان تومیشم کیست ابراهیم ادهم رابعۀ بلخی براه خویش پیاده ات یافتیم دردیارما نگنجد جزتجلی روی دوست نورعلی نورهردمی هرلحظۀ هویت یافتیم قلبمؤمن عرش اوهست عرشما درجلوهاش هرچه معراجوعروجست نورجودت یافتیم هر"ملک" درملک دنیا بیقرارست بیقرار ما شکوۀ تاج سلطانی زدرگایت یافتیم صحبت یار . 21/11/1383—9:00 بعدازظهر این چه سِرّیست که درصحبت یارمیبینم حکمتی هست که درصحبت یارمیبینم نزد اوبسکه بزرگست چه کسی میشیند چه عجب نیست که درصحبت یارمیبینم شورشی عشق که درمجلس رندان افتاد پیک عشقیست که درصحبت یارمیبینم جام پرنورمبادا که زدستت افتد جوشش رحمتی هست که درصحبت یارمیبینم جشن خوبان همه درمجلس رندان خوشست چشم نازیست که درصحبت یارمیبینم جوشش عشق که درقلب عشاق میافتد همچونوریست که درصحبت یارمیبینم چشم این بنده ما یاربوصلت برسان این چه بندیست که درصحبت یارمیبینم گرجوابی شنوی یارز"ملک" بازبیا رستگاریست که درصحبت یارمیبینم برحق تمنا باشدم . 18/3/1385—6:30 بعدازظهر ای خدااندررضائی حق تمنا باشدم پرتوی انوارتو ای حق تمنا باشدم یک جمالی زواگربینم بنوشم جام می جام می کزآنچنان می حق تمنا باشدم برجمالی خوبرویان دارم هرگونه نظر آن جمال وروشنی ئی حق تمنا باشدم جلوه گاۀ نورذاتش قلب مومن یکسره قلب مومن پایگاهی حق تمنا باشدم چشم دارم برتمنائی وصال دوست چون آرزویم آنوصال وی حق تمنا باشدم من پناه خواهم بیارم چونکه اصل من ازوست ای تومارامونسی حق تمنا باشدم این توکل ازمنی بیچاره گرداری قبول چون قبولی درگهت ای حق تمنا باشدم چشم اندارم که گردنیای دونراپازنم عرش وکرسی لوح قلمی حق تمنا باشدم دردوعالم نورتوپاشان زنورت بس خوشم عالمهارابس توئی ای حق تمنا باشدم جمله عالم پرزنورت چشمهاروشن زتو حسن خوبان نیکخواهی حق تمنا باشدم ایخدایا دردو درمان "ملک" بانورتوست جلوۀ بنما مرا وای حق تمنا باشدم 18/3/1385—6:30 بعدازظهر حسن تودرحسن عالم عالم آئینه زتو باصد آرمان چشمه های حق تمنا باشدم گردهی چشمی که جلوه گاۀ نورتوشود چشم حق بین دائما ای حق تمنا باشدم گردهی گوشی که گیرداینهمه آوازحق حق شنوگوشم بسازی حق تمنا باشدم گرزبانی تو دهی بازگو کنی علم لدن دائما حق را بگوئی حق تمنا باشدم گردهی بینی که درآنمعرفت اندرمشام بوی خوش ازیاررساندی حق تمنا باشدم قادر قدرت نمائی غیرتو نیست یارمن لا اله الاالله ای حق تمنا باشدم من کیم جزتوکسی نیست درحقیقت درجهان درفنای محویت ای حق تمنا باشدم دورگردون میفریبت با حواس درشش جهت روی زیبایت نما ای حق تمنا باشدم گردهی احساس افزون برحواس شش جهت تا"ملک"احساس کندای حق تمناباشدم مناجات . 1/7/1384—6:00 قبل ازظهر ای خدا ما روسیاه شرمنده نزدت آمدیم گردنی پت پرزحکمت ما شهیدت آمدیم آمدیم تا هرگناه راتوببخشی ای خدا ای خدا ما بندۀ شرمنده پیشت آمدیم تورحیمی توغفاری تو ستاری یا الله ما بدرگاه پرزعصیان با سجودت آمدیم زندگی بی بندگی دربند خواهش روزوشب هیچ نه ازحیوان فرقی برجوادت آمدیم آمدیم تا رازها را یکسره با تونهیم برحضورپاک توپرنوربشدت آمدیم آمدیم عاصی رویم عاصی درعصیان غرق ای خداماپرگناهیم باحسادت آمدیم آمدیم تا لطف توگردد شفائی درد ما دردِ ما درمان ما چون با رشادت آمدیم ای خدا دستان بگیرپرچم زحق بالا بکن قدرت بیچون زتوهست ما بنورت آمدیم ماگناه کردیم همیش وتوبه گاریم توپزیر گرپزیری پاک پاکان ما به عقدت آمدیم خواستی تاپاکبسازی چون تماما ًرحمتی قدرت بیچون توهست تابشاهوت آمدیم درمکانی لامکانی پاک زپاکان آمدند چون مکانی حق شدند درلامکانت آمدیم آمدیم تا برثنائی حق زبان دربند نهیم ای حقیقت حق بگفتی برجهادت آمدیم پنجۀِ برقلب ها هردم زنی ازلامکان خون زقلب بیرون شده آدم سعیدت آمدیم تیرنا پیداو پیدا میزنی برنفس ما کشته ئی هرنازتو نوحِ نبی ات آمدیم روح ماراراست بردی بتشکن شدجان ما جسم وجان ما شکستی چون خلیلت آمدیم دست بردی تاکه سِرّی راعیان سازی بما لمحۀِ برکوۀِ ما شد چون کلیمت آمدیم چون"ملک"برتختشاهی کردئی هردم ظهور شاهِ شاهان ماشدیم چون بامحمّدآمدیم اظهار حقیقت . 16/7/1386 خداوندا ترا آشکارنمودم نصیبم بود ترا اظهارو کردم شدم آئینۀِ صافی ترا یار به امرت روحم آمد شکرسرودم جمال خوش لقاۀ عشق خویش را فدائی قلب وروح وسربکردم ببینم حکمتت در هر زمینه خفی و تخت را تنظیه کردم به شکرانه جمالت عاشقی من شدم عاشق به عشاق تحفه کردم به عشاق وصلت خواستم تا به اخفاء به اخفاء محویت راخانه کردم حقیقت درحقیقت حق توئی تو به محویت حقیقت لانه کردم حقیقت اسم ذات اسماء مسمات حقیقت درحقیقت صوروکردم شمائل نامۀِ آن ذات حق را قلم بنوشت و من اظهارو کردم بدنیاو به عقبا ذات تو بود بهرذات وصفات من سجده کردم که آدم بودم و نوحِ نبی را زگرداب و زطوفان دورو کردم که نوح بودم و ابراهیم خلیل را زنمرود آتشش گلزارو کردم که ابراهیم شدم موسی کلام را زظلم وقهرفرعون دوروکردم که موسی ئی شدم احمد نبی را زبوجهلان وبوجهل نوروکردم که احمد بودم وعیسی روحت زنوراحمدی جولان وکردم که عیسی بودم وعشاق جانان حیات جاودانی خضروکردم که خضربودم حیات آبی بخوردم به اخفاء رفتم وخود بهانه کردم که اخفاء من شدم محوی عزیزم فنایم محویت جانانه کردم "ملک" را درخودی پیچانده یارش بوصلش درحقیقت ناله کردم 10/7/1386 8:45 بعد ازظهر. هیلاع بیآمد دربرم افگنده نوری دردلم خاربی تماس دردست تودردش رساندی دردلم دیدم که ماهِ رمضان سنگارورخسارت سفید وقتیکه دیدم چشمهایت هست درفسوقی دردلم ازحال واحوالت کدم پرسان زفامیلت کدم درمان دردت من کدم دردی نهادی دردلم خواندی تونیزدفتربرایم نی عشق ولی سوزی برایم چند احطیاطی من کدم نیشترتوزدی دردلم آن چشمهائی تنگ تووآن رنگ وروئی زرد تو گرگفتمت زودتربیادیرترتوکلکی دردلم دردام وصلت افگنم تصویرخوبیهای تو برچشمها سرمه کنم سرمه چوبی دردلم دوران وصلت گرگزشت اندرفراقت درغمم درهجرووصل توندیم جادادی غمهایت دردلم بروصلتت آرمان من دوران وصلتها کجاست دروصلتت"ملک"نیافتجائی توخواهی دردلم محفل عاشقان . 14/5/1385—6:40 قبل ازظهر محفل جانان جوانان سازوسوزی عاشقان گرمیئی وصل بخت طالبان وجوشی عارفان عاشقان با دردوبا رعدندو برقند هرطرف درفنای جان جانان چون محرمند بجان گوش دلرا واگشادند چشم دل بیناشدند سوزوسازدارند باگریه شورعاشقان زمزمه ازهاوهودارندسخن نی ماوتو هست سخن ازهوبهوبانورپاک عاشقان شورشی شان تن تناو رازشان اندربقا عشق بردل ازخداونددیده هابرجان جان رحمت رحمان درجوش طالبانرا همچوخوش سینۀ عشاق بجوشدروزجشن عاشقان حیرت وماتم زده باچشم گریانند"ملک" عذرودارندازگناهان محومیخواهندزجان درپیئی تسلیمیئ خویش میرود تا انتها دروصال باعاشقان میرد بسوئی عشق جان عاشقان چون چشم ودارند دیدۀ بیناخداست میشوندزنده بعشق وبرخدابسپرده جان ششجهت آئینه سان پرپرزنان برسوئی یار واصلان دروصلجانوعاشقان درعیش آن منزل عرفان خویش را بانگاه جانان روند عیش جمله طالبان رانوریزدانست بجان ای خوشابرحالتان چون دوست مهمان شما نورمیبارد سریتان چون زجان برعاشقان ناله هاو گریه هارا سرکنید لطف خداست لااله الاالله شد رحمت رحمان مان چشم بینا میشود ازوی شرف آید تمام بنگرید با خود شرفرا اینشرافت شادمان درپیئ تسلیمی نالم چون ببالد برشما چون "ملک" میرد بوصل خوبترین عاشقان اخلاص 19/6/1386 6:15 صبح ازصداقت برنجابت یاالهی تورسان ازنجابت تا به اخلاص خدائی تورسان درمقام قاب وقوسین آوو ادنا توببر توببرعشاق واخفاء ذولجلالی تورسان قلب وروحو سِرخفی وتخت یار ازبرِیارتاخودِ یارکبریائی تورسان تنزیه عشاق واخفاء دمبدم حق هوزنیم مازهوهورا بجوئیم بینیازی تورسان جبرئیل آید بگوید ازشریعت هرچه گفت اوبما پیام یارآرد خدائی تورسان گرچه میکائیل همه تقدیرمارا میرسد میرسان اعمال وارزاق یاالهی تورسان میدمد درصورما دائم اصرافیل نوا هرنوائی بینوایان چون خدائی تورسان کی کند تاخیراسرائیل امرت ای خدا اوبگیردجان مخلوق تا خدائی تورسان سوزوسازی گربگیردهمچودردائیل ما تابشاهوت گربرد اوتا بیاری تورسان حضرت خضرنبی رهبرشوددرتنزیه دست کرکائیل داردوصل یاری تورسان تابش انوارحق دست شمسائیل نمود رهروان انوارخواهند تا خدائی تورسان درصداقت وصراحت تابه اخلاصویقین ازجدائی ماگریزان بروصالی تورسان یاالهی گریه وزاری مارا شاهـــــــدی شاهدومشهودوعاشق راجمالی تورسان دست قدرت دست غیب است ای"ملک" عاجزی بیچارگییت تاخدائی تورسان درد مارا چاره کن . 27/10/1383—7:00 قبل ازظهر ایخدا دردها زیاد هست توهمه راچاره کن دردهجران مشکلیماست توهمه راچاره کن درد ما درمان ندارد یا الله توچاره اش درد بیدرمان ماهست توهمه را چاره کن دفترما لوح محفوظ سرنوشتی ما ببین رحمتت للعالمین هست توهمه راچاره کن خون مادررا بطفلش تومقدرکرده ئی عالمین دستبین توهست توهمه را چاره کن یونسی توبطن ماهی ما درین دنیا چنان جای ما درمیهن ماست توهمه را چاره کن حیرت اندرحیرتیم ازکارسیاست بازیها سیاست ما حق شناسیت توهمه را چاره کن رهبرولیدردرمیهن ما سیاست هست قدرت ازقاچاق وسودست توهمه را چاره کن ای خدا درد های ملت بخیرخواهی گذار اینهمه مستکبران هست توهمه را چاره کن حکمت وقدرت همه دردست اغیاران توست حقپرستی بینوائیست توهمه را چاره کن یا الهاروبسوئی توبیاریم صبح وشام مُلکشناسغیراز"ملک"کیست توهمه راچاره کن سفری ازصنم به صمد . 23/2/1385 –8:00قبل ازظهر بیا که بریم به پروان پرسان زنیم فروزان پروانه واربگردیم پرسان کنیم فروزان درمان درد بجوئیم ازعاشقان دلجو ازنزدشان بجوئیم نوری کنیم فروزان آنجا اگرنیابیم دلدارخوب خویش را سفرکنیم کاپیسا پرسان کنیم فروزان ریگ روانشویم ما بردشت وکوه شبانوار ازدوست ودشمن خویش احوالگیریم فروزان هرجارویم گلی را بینیم بدشت وصحرا گلهای زردوسرخرا پرسان کنیم فروزان گلهای عشق پیچان ازعاشقان بجوئیم آنانکه عاشقی حق نوری کنند فروزان شبهاکنیم سحرما باپیک ومی زعشاق گر می خوریم بشبها نوزی کنیم فروزان برراه روان زرافشان پیکی زجام حق ده تازود به حق رسد جان پیدا کنیم فروزان نوری فروزد برما بنده خدا پریشان حق جوید اوخدارا دستیاب شویم فروزان خضرنبی بجوئیم دریا و بحربپالیم نوری خدا بپاشد پیدا کنیم فروزان فردای روزمحشرآبی دهند بمایان شمع راکنیم به شبها برقبرشان فروزان یافتی "ملک" توآرمان ازحق رسید نمایان دل برده حق جگر نیزآنجا شدند فروزان پرده های حجاب . 14/8/1385—7:30 قبل ازظهر ای خداوند پرده های کُل حجاب را دورکن اینهمه انوارتوست برما تودایم ظهورکن رحمت اللعالمینی رحمتت برما فزا پرده های رنگ رنگ را یکسره تودورکن ما همه بیچارگان ازعجزخود نالیم بتو عجزاگردادی تومارا هجروازما دورکن عاجزی بیچارگی آورده ایم درنزد شاه شاه اگرچه کبریا هست قهرازما دورکن قهریاربرما خوشست هجران اوسختست بما ما همه عاشق برویت چشم بدرادورکن ای خدا ما آمدیم درحلقۀ دوستان تو دوستان را متحد سازدشمنان را دورکن ای خدا ما دوستانت را به جانها میخریم دین وایمان میدهیم کفروشیاطین دورکن دین ودنیا را بحق بخشیم نداریم هیچ طمع ما که محوتوشویم غیرخودت را دورکن ما مریض درد عشقیم رویت حقست دوا دردودرمان ازتوهست ودرد ما را جورکن ای خدا جزتوخدا دیگرنداریم درجهان گر"ملک"گویدخدا توجزخودت را دورکن تحفهِ ازدل بسوی دلها وازملک بسوی شاهان . 14/4/1385 7:00 AM ازاینجا میروم سوی مدینه بدیدارمحمّد میروم من محمّد قد کشیدی درمدینه بدیدارمحمّد میروم من محمّد آورد پیام حق را بدیدارمحمّد میروم من پیام آورد عجم وهم عرب را بدیدارمحمّد میروم من بمکه ذاده شد آن بهترینها بدیدارمحمّد میروم من مدینه برده است کل مهاجرین را بدیدارمحمّد میروم من بنای زندگیش درمکه بوده بدیدارمحمّد میروم من مقام ومنزلش برفرش وافلاک بدیدارمحمّد میروم من جهاد اکبری راازاول داشت بدیدارمحمّد میروم من جهاد اصغری رادروسط داشت بدیدارمحمّد میروم من همه وقتها جهاد اکبری داشت بدیدارمحمّد میروم من شهید ذات هوالله بوده بدیدارمحمّد میروم من به اول آخرین اوسط بوده بدیدارمحمّد میروم من به تخت سینه جائی احمد من بدیدارمحمّد میروم من که ذکرش تخت سینه تا به هو است بدیدارمحمّد میروم من به شاهوت خداوندی رسیده بدیدارمحمّد میروم من که دردائیل پیش کی میرسیده بدیدارمحمّد میروم من خدا ازنوراوکل آفریده بدیدارمحمّد میروم من بما آفتاب رحمت آفریده بدیدارمحمّد میروم من محمّد کیست وازذات خداوند بدیدارمحمّد میروم من محمّد کیست وازنوری خداوند بدیدارمحمّد میروم من محمّد کیست و رحمت خداوند بدیدارمحمّد میروم من محمّد کیست ومعشوق خداوند بدیدارمحمّد میروم من خداوندا بده عشق محمّد بدیدارمحمّد میروم من محمّد احمد و محمود بوده بدیدارمحمّد میروم من که ازنورش جهانی آفریده بدیدارمحمّد میروم من محمّد کان هم مهرومحبت بدیدارمحمّد میروم من محمّد مهربان است جان"ملک" بدیدارمحمّد میروم من طریقت=محبت=علاقه=عشق=ایمان 6/9/13857:00 قبل ازظهر گرعشق خدا داری رو سوی طریقت کن دینداروشریعتی رو سوی طریقت کن در صحبت یاران آء در عشق خدا بنشین پیکارو جهاد خواهی رو سوی طریقت کن در طریقتی نقشبند شیطان گریزان شد شیطان ذلیل سازی رو سوی طریقت کن نقشی که ببندد هو در قلب و روانی تو تو هو بهوبینی رو سوی طریقت کن در روح و روانی تو اسرار هویدا هست تخت یارجان شینی رو سوی طریقت کن با ذکرخدا مشغول با رسول بصحبت رو تنظیه سفر کنی رو سوی طریقت کن عشاق چو مییابی شکر حق بجا آری گردوستی حق داری رو سوی طریقت کن چون عاشق شوی آذاد کی نظر مقام داری حق مقام والائی رو سوی طریقت کن اخفاء شوازعالم تو وز حق شوی آشکار گر جزبه و عشق داری رو سویطریقت کن گر ملک و"ملک" بخشند جز حق نمیخواهی جز حق که نمیخواهی رو سوی طریقت کن هجده سال هست سر درپای یارم .28/1/1384 9:30 AM الهی عاشق هستم من صبورم من صبورم من بعشق تو جوانم من صبورم من صبورم من خرابو زیروزارم من به عشق عاشقان نازم دگرراهی ندارم من صبورم من صبورم من اگرآسمانها ریزند وگرکوها روانگردند زمین گرسخت شگافم من صبورم من صبورم من اگرشیران درندندم وگرروبها فریبندم منافق تیرزندم من صبورم من صبورم من بهرجادردل وقلبم بجادوی تومیخندم نمیخندم نگریم من صبورم من صبورم من بهرنعمت توبنوازی بهرزحمت بیاندازی بفرمانت روانم من صبورم من صبورم من بقلبم گرزنی چنگی وگرمغزم بپاشانی بنازی توبنازم من صبورم من صبورم من اللهی غیردستی تودگردستی نمیبینم بدست تودهم جان من صبورم من صبورم من بهروضعیتی هستم بدست تواسیرم من اسیرم چون بندم من صبورم من صبورم من توخواهی آدممسازی توخواهی نوح نبیم من اسماعیل ابراهیم من صبورم من صبورم من چواسمعیل ذبیح الله ویا موسی کلیم الله چوروح توبگردم من صبورم من صبورم من توخواهی من ملک هستم توخواهی منگدامیشم بعشقتو اسیرم من صبورم من صبورم من زتو دنیا نمیخواهم زتو عقبا نمیخواهم رضائی توبخواهم من صبورم من صبورم من زخودخواهی گزشتم من زهستییم گزشتم من تراخواهم به قلبم من صبورم من صبورم من بگردان قلبونفسم پاک زروحوسِرتوجانم ده به تخت سینه باشم من صبورم من صبورم من خفی برمن چومیتابی مسلمانترکنی خویشم به موسی گرکلامم من صبورم من صبورم من اللهی عاشقم کردی چسان عشقی بمن دادی کرامت ازتوخواهم من صبورم من صبورم من قلم راچشم تردادی بدست من اسیرکردی زروحت جان جانم من صبورم من صبورم من بتخت سینه ام بنشان تواحمد راچنان کردی زاحمد پیک جانم من صبورم من صبورم من به احمدم درودگویم توامری کن به شرح صدرای احمد ده جانم من صبورم من صبورم من اللهی حمد توگویم توساقی را زمی بخشی زلعلت می بنوشم من صبورم من صبورم من مئی لعل لبی احمد مرا ساقی پر ازمی کن چوبی می بگزردم من صبورم من صبورم من مرا زان می که احمد خورد محمد او مسمی شد زتو الله صمدم من صبورم من صبورم من اللهی یک نظررحمت مئی لعل لبت برمن تجلی کن نگاهم من صبورم من صبورم من "ملک" درپای درگاهت توئی لایق بسجده من رخزیبا یت نمایم من صبورم من صبورم من قصر ملنگ میرطلا خان . 31/6/1385 6:55 PM این ملنگ قصرش بریخته ای خدا یاری رسان وین دلی مومن شکسته ای خدا یاری رسان گرقبولی درگه ات داری مرا ای بار خدا کشتی نوح چون شکسته ای خدا یاری رسان این دعای من قبول کن گویم من الله یکیست درقرار حق نوشته ای خدا یاری رسان دل که بشکسته بود آید برون اشکی ز چشم سوزوسازی گرچه داشته ای خدا یاری رسان حولیئی قصرملنگ را تا که صورت بخش شوی واسطه یاران بگشته ای خدا یاری رسان دل درون سینه میزد تا بسازد حولی اش چون بتقدیرحق نوشته ای خدا یاری رسان در بر قصر ملنگ آبادئی ویرانه هاست جز تو میدانی پیوسته ای خدا یاری رسان دردمندم مستمندم در محبت عشقباز بر "ملگ"عشق را نوشته ای خدا یاری رسان بدرگاهت قبولم کن(مناجات) . 17/5/1385—6:30بعد ازظهر به پیشت آمدم یارم بدرگاهت قبولم کن مرنجان این دلی زارم بدرگاهت قبولم کن بوقت صبح اگرآیم زبوئی خوش تو نازم بهروقتی که من آیم بدرگاهت قبولم کن بشب آیم بروزآیم نبند دررا بروئی من بهردروازه من آیم بدرگاهت قبولم کن براهای مختلف آیم صراط المستقیمش ساز بهربیراهه گرآیم بدرگاهت قبولم کن بقصدم سوی توآیم خیالاتم بهرجاهست بذوق وعشق توآیم بدرگاهت قبولم کن اگردرمحفل یارم بپاسبانی دروازه بهرکاری که مشغولم بدرگاهت قبولم کن اگردرمجلسی رندان بمی آلوده ام لبها اگربوئی بدی دارم بدرگاهت قبولم کن اگرازقوم لوط هستم ویا فرعون صفت دارم ویانمرودی خشمدارم بدرگاهت قبولم کن اگرمصحف بسوزانم ویاقرآن زبردارم ویاخواجهِ خضرهستم بدرگاهت قبولم کن اگر"ملک"بمیرانیم بملکت مدفنم باشد ویاآب حیات خوردم بدرگاهت قبولم کن وصلت درهمه حال وهمه وقت اصل ایمان است! . 2/5/1385—8:00قبل ازظهر ای خدا خدا خدا ایمان من هست نوری مصطفی درجان من دردمندیم دردودرمان ازتوهست نوررحمانو رحیم درجان من جان من مینالد ازدرد فراق نورعلی نورپرشوددرجان من دردجانم دردزندان تن هست لیک امریارشده درجان من جان بیچاره که درجسم وتن هست همچوبلبل درقفس درجان من امرحق چون آمده درجسم درآء جان عزیزنازنین درجان من امرحق تحفه زحق برما بود جان زجانان آمده درجان من امرحق چون میشود ازجسم برآء پروبالها سبزشوددرجان من اوپروازد رود برسوئی اصل درد هجران گم شوددرجان من کی بودهجران که احساس کرده بود اول وآخربوددرجان من جان اگرنورست چوروشنگربود نیست احساسش گران درجان من نوراحمد نورآن ذات خداست این همه نورخداست درجان من نوربیهمتاست نورمصطفی میشود نورخدا در جان من نورحق آن نورالله دان "ملک" هست اوصافش همه درجان من جان من با جان او پیوسته درکجا هجران بود درجان من اینهمه احساس جسم و تن بود لیک همش اوصاف حق درجان من برقبولی درگۀ حق پرزایمانیم ما هست رضا اندررضادرجان من جان من دروصلت هست با امرحق جان جانان امرحق درجان من وصلت اندروصلتیم بانازنین بیشک این احساس بوددرجان من ما قبولی درگۀ حق آمدیم عشق حق مستانه هست درجان من دولت بیچون چرا هست جسم وتن تحفۀ ازنازحق درجان من ما زنازنازنین پیدا شدیم هست هویدااینهمه درجان من هستیی ما هستیی مطلق خداست آشکارگردیده اودرجان من غیرهستیی خدا کی بینمت هست همه ایات اودرجان من اوکه میسازد گدائی را ملک صدهزاران مُلک اودرجان من ای "ملک" گفتی نگفته هوشدار چون ملک پنهان بوددرجان من جوشش انوار تو . 28/9/1385 9:10 PM آتش عشقست مرا آن سردیی لبهای تو بهتر از خوبان مرا سردیی هجرانهای تو جور خوبان ظلمت شبهای هجران بهر ناز آخرین اقبال مرا آن گرمیی لبهای تو در و گوهر گر ببارد بر سر بالین من ارزشش از برگ کاه پائین مرا بس نازی تو ناز هجرانت خریدار کل عالم انتظار میخرد عشق مرا آن آرمیدن نزدی تو زندهگان چون مرده اند و عاشقان اندرحیات زندگی بودی مرا آن دیدنی چشمانی تو در توان بنده نیست این بلکه حرفی میزند سوزو سازی چون مرا آن نقطء تقدیری تو آفرین دادی توآن خم پرزمیی از عشق خویش این همه سودا مرا آن آرزوی دیداری تو روزهجران چون گزشته خوابها اندروصال قلبها یکسان مرا آن یکدمی وصلهای تو در وصال وصل جانان وصل میخواهم همیش چونکه توفیقست مرادر نقطه ئی پیکاری تو گردش دوران زبون سازد "ملک" هجران او وصل دایمی مرا آن جوشش انواری تو عاشق الله شو . 29/6/1385 7:00PM دلبران را گرتودیدی عاشق ایشان مشو عکسها بردل بگیروعاشق دلدان شو درسرائی صحبت یاران دلداری بجو دلبرو دلدارجانان صحبتی یاران شو پند پیران کیمیا است تا به مرگ آنرا پزیر پیرو پیشواهست بهصحبت تو نصیحت دان شو دلبران اندرسرائی دلربا می بایدا دلبرو دلدارو یکجا صحبت یاران شو همنشینی غیر خوبان با کسی دیگرمکن همنشینی خوب گزین و مجلس یاران شو دردیاربیکسان غربت چرا باید پدید بیکس هستی یار بیکس تو خداوندان شو غربت دنیا نه غربت باشد بلکه عزت هست غربت عقبا که غربت هست ایماندان شو عاشقی الله شو دایم به عشقش زنده ئی عشق تو را اوبداده عاشق الله دان شو نیست دیگر در نصیبت عشق مولی را گزین عشق اوسرمشق خویش گیرعاشق جانان شو دست خویش با دست پیران ده که تا ازمنجلاب خود شوی آذاده "ملک" عاشق خوبان شو روزمعراج نبی کریم (ص) . 1/6/1383—7:00 قبل ازظهر ازملائک برتری بر هرنفس الله بگو درحقیقت جان توئی درهرنفس الله بگو جان آدم جان نوح هست جان ابراهیم نیز جان چوبا جان میشوی درهرنفس الله بگو جان موسی جان احمد جان عیسی باشد او جان جانان جان مادرهرنفس الله بگو حق که جانت را بجانان یکقدم درپیش او تن بتن ده جان بجانخرهرنفس الله بگو ایکه ازدوری چو کوری وزضعیفی بیخبر ما سپردیم روح بجان برهرنفس الله بگو دمبدم خود را زغیر او بِبُر هرلحظۀِ هست سفربرسوی جان درهرنفس الله بگو عشق عاشق جلوۀ حق دمبدم آید ازاو می زجانان نوش جان جورهرنفس الله بگو چند بخود پیچیده ئی اسرارحکمت ازتوچیست وزخودی بیرون زجان درهرنفس الله بگو هو بگو جانده بجانان یکسره درعشق و نور لن تنال البرّ را بر هرنفس الله بگو با چنین اسرارو حکمت وزملائک برتری حکمت و اسرارجان درهرنفس الله بگو ای"ملک" اینقدر بجولان ازکجاها آمدی آمدو رفت سوی جان برهرنفس الله بگو 15/6/1385—7:34 قبل ازظهر آمدو رفت سوی جانان شد مبارک برشما وصلت آید جان بده درهرنفس الله بگو وصلت حق را به ایمان قوی تو شو رفیق تا بنوری ذولجلال برهرنفس الله بگو غرقه در نوری خداوند ای عزیزانید شما درصدا و درخیال درهرنفس الله بگو تا حقیقت گربپروازید شما هم حق شوید حق حقیقت یک بود درهرنفس الله بگو دلبران آنگاه که در وصلت نمیدانند زخویش اینزمان یارآید و درهرنفس الله بگو مرگ و میرازمومنان وصلت بیار گردد تمام وصلت یار مومنان بر هرنفس الله بگو در نفس الله بگوو در وجود الله بگو جانها در وصلت اند درهرنفس الله بگو چشم وگوش الله بگوو درزبان الله بگو درمشام و درحواس درهرنفس الله بگو ای"ملک" با شاه بروشاهوت را بگذارنفس جان بحق ده وصلتست درهرنفس الله بگو مسجود ملائک . 1/6/1383—7:00 قبل ازظهر ازملائگ برتری درهرنفس الله بگو درحقیقت جان توئی درهرنفس الله بگو جان آدم جان نوحست جان ابراهیم نیز ان که با جان دربرئی درهرنفس الله بگو جان موسی جان عیسی جان احمد باشد او جانجانان جان هو ئی درهرنفس الله بگو حق که جانت رابجانان یکقدم درپیش او تن بتن ده جانبجانی درهرنفس الله بگو ایکه ازدوری چوکوری وزضعیفی بیخبر خودسپردن روح جانی درهرنفس الله بگو دمبدم خود را زغیراوببُرهرلحظه ئی چون سفربرسوی جانان هرنفس الله بگو عشق عاشق جلوۀ حق دمبدم آید زاو می زحق را نوش کنی درهرنفس الله بگو هوبگوجانده بجانان یکسره درعشق ونور لن تنالُ البرَّ دانی درهرنفس الله بگو این نفس را ده بجانان هرنفس الله شود توزاسرارحقستی درهرنفس الله بگو با چنین اسراروحکمت وزملائک برتری حکمت واسرارجانی درهرنفس الله بگو ای"ملک"اینقدربجولان ازکجاها آمدی آمدورفت سوئی جانی درهرنفس الله بگو 18/3/1385—8:00 قبل ازظهر دُروگوهربشکنم یا تخت سینه شرح ده سهل وآسان امرخود کن تا رویم برامرتو حل بکن حقد ازلسانم تا بفهمند قول من بندگانی خاص وعامت امرتودرکارتو ایخدا وصل تراخواهم به عشق جاودان صدمقام ومنزلت هیچست بجزآنوصل تو چون مقام ومنزلی جزروی زیبائی تونیست وصل یارمیخواهم وهرمقصدی دارم زتو برزمین یا برثریا منزلم سوئی توهست مقصد عشاق تو وصلت بود برروی تو ما ترا داریم نگاهی وصلت مهرآرزوست یک نگاه برروی زیبا هست تمنائی زتو چونجمیل هستی جمالی دیگران نیست نزدما برعبادت مستقیم کن هست نوری مازتو چارۀ درد"ملک"را روی زیبائی توهست آخرین پیمان اوهست نقش زیبائی زتو نمازیا رازعشقان . 18/11/1383—7:00 بعدازظهر چون نیت کردی وروبرقبلۀ خویش مکه شو دستها بالا ببر اللهُ اکبر خود شنو چونکه خویش تسلیم وکردی خاص بتوحید فکرکن حمدالله رابگوپاکیست اوراپیش برو جمله حمدوهم ثنایش خاص برتوست ای الله اسم توهست بابرکت هم تعالیست شان تو نیست معبودغیرتوهیچ ما پناه خواهیم به تو بازپناه خواهیم برالله رانده شدشیطان ازاو بازشروع براسم الله میکنیم رحمان رحیم جملگی حمدوستایش ربّ ِ عالم هست او مهربان هست ربّ ِ ماوبخشد هردم اوگناه مالکِ روزِجزاهست هم عبادت خاص او من عبادت میکنم برتو وخاص کمک زتو کمکی بردن براهی راست میخواهم زتو راه آنانکه ایشان نازو نعمت داده ئی نی به آنراهیکه قهرت نی که گمراهی دراو ما همه آمین بگوئیم تا قبولی توشویم بازگوئیم ما همیشه هست الله واحد او بینیازالله بود کس هم زاو ذاده نشد نی کسی را ذاده هست اونی مثالی کس به او چون شریکی نیست اورا بینهایتست بزرگ خم بکن توآن قیامت دررکوعت خم بشو پاکست پروردگارم هم بلندست مرتبه اش چون ببالا ازرکوع ام حمد گویان بهراو میشنود الله ازهرکس حمد گویان میرود ربنا برتو همه حمد خوب صفتها بهرتو میرویم درسجده وتاکه به پاکی یاد کنیم پاکست آن ربّ ِاعلی بس بزرگی هست باو می نشینم تا بخوانم هم ثناو هم صفت برشهادت قایم آرم آن رسول الله زاو دست راستوچپ سلامهاهست ضرورت ختمییش برگروهای ملائک انس وجن خلقندازاو ای "ملک" برخیزنمازخفتنت را بازخوان چون که بندۀِ خدائی هرنمازفرضت زاو ترانۀ توحید . 19/9/1385 جمعه 12:00 PM لااله الاالله محمدالرّسول الله لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الملک القدوس العزیزالجبار لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الروف الرحیم الغفورالکریم لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الحکیم القوی الوفی الطیف لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الخبیرالصمدالمعبودالودود لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الوکیل الکفیل الرقیب الحفیظ لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الدایم القایم المحی الممیت لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الحی القیوم الخالق البارئ لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان العلی العظیم الواحدالاحد لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان المومن المهیمن الحسیب الشهید لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الحلیم الکریم الاول القدیم لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الاول الآخرالظاهرالبطن لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الکبیرالمتعال القاضی الحاجات لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الرالحمن الرحیم رب العرش الکریم لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان البرها اسلطان السمیع البصیر لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الواحدالقهارالعلیم حکیم لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الستارالغفارالددییان الاکبر لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان العلیم العللام الشافی الکافی لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان العظیم الباقی الصمدالاحد لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان رب الارض والسموت خالق المخلوقات لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان من خلق اللیل والنهارالخالق الرزاق لااله الاالله محمدالّرسول الله سبحان الفتاح العلیم العزیزالغنی لااله الاالله محمدالّرسول الله سبحان الغفورالشکورالعظیم العلیم لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان ذی الملک والملکوت ذی العزّة والعظمة لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان ذی الهیبة والقدرة زی الکبریای والجبروت لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الستارالعظیم العالم الغیب لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الحمیدالمجیدالحکیم القدیم لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان القادرالستارالسمیع العلیم لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الغنی العظیم العلام السّلام لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الملک النصیر الغنی الرّحمان لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان القریب الحسنات ولیّ الصّبور لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان النورالمعجزالفاضل الشکور لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان ذی الجلال المبین الخالص المخلص لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الصادق الوعد الحق المبین لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان ذی القوّةالمتین القوی العزیز لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان العلّام الغیوب الحی الالذی لایموت لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الستارالعیوب المستعان الغفور لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان ربّ العالمین الرّحمان الغفار لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان العزیزالوهاب القادرالمقتدر لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان ذی الغفران الحکیم المالک لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان البارئ المصورالعزیزالجبّار لااله الاالله محمدالّرسول الله سبحان الجبّارالمتکبرالله عمّا یصفون لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان القد ّّوس السّبوح ربّ الملاءکة والروح لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان ذی الآلآإ والنعماإ ملک المقصود لااله الاالله محمدالرّسول الله سبحان الحنّان المنّان رحیم الرّحمان لاله الاالله محمدالرّسول الله لاله الاالله آدم صفی الله لاله الاالله محمدالرّسول الله لاله الاالله نوح نّجیّ الله لاله الاالله محمدالرّسول الله لاله الاالله ابراهیم خلیل الله لاله الاالله محمدالرّسول الله لاله الاالله اسماعیل زبیح الله لاله الاالله محمدالرّسول الله لاله الاالله موسی کلیم الله لاله الاالله محمدالرّسول الله لاله الاالله داؤد خلیفة الله لاله الاالله محمدالرّسول الله لاله الاالله عیسی روح الله لاله الاالله محمدالرّسول الله وصلی الله علی خیرخلقهِ ونورعرشه ِ وصلی الله افضل الانبیائ والمرسلین وصلی الله حبیبنا وسیّدنا وسندنا وصلی الله شفیعنا ومولانا محمّد وعلی آلهِ وصلی اللهُ محمّد آلهِ واصحابهِ اجمعین وصلی الله برحمتک یاالرحم الرّاحمین ملک" گوید درودت یا محمّدالرسول الله قبول کن امتت او یا محمّدالرسول الله 24/6/1385—7:00 قبل ازظهر شاه مدینه . همرازخوبان شاهِ مینه رحمت به مایان شاهِ مدینه نوردوچشمان عشق جوانان محبوب یاران شاهِ مدینه معراج برفته هیچکس نتوانه حق را بدیده آن شاه مدینه محبوب یزدان رحمت بعالم هست دررضا جان شاه مدینه آورده قرآن راشد به مایان آخرکه جانان شاه مدینه آخربیآمد اول شده است او رویش به آن جان شاه مدینه محبوب مردم محبوب رحمان درکُل هستان شاه مدینه رفته زدنیا احساس اوهست زنده بیاران شاه مدینه دنیای دون را با پشت پا زد با حق بزیست آن شاه مدینه حق بوده عاشق دوستدارجمال چون خودجمیل آن شاه مدینه پیام حق را آورده دائیم برامتا ن جان شاه مدینه او هست محمّد خورشید عالم عرش حقیقان شاه مدینه اهداف عشاق نیکوترازنیک محوکردظالمان شاه مدینه عدل الهی قایم بکرده اندردوعالمان شاه مدینه درصدق عالی اوبوده دایم درمسند جان شاه مدینه بوده کلامش ازحق تماماً ازبهر امتان شاه مدینه عفوگناهان خواسته به امت تا آخرین جان شاه مدینه باعشق اگردید جان خدائیست بهرۀ عاشقان شاه مدینه معشوق توئی تو جان"ملک"تو معشوق جانان شاه مدینه بیا که برم نزد یار 8/12/1385 . 7:20AM بیا که بریم نزد یار بنده شویم بر الله دستورحق پزیریم زنده شویم بر الله در مجلسی صحابی پیدا کنیم خدارا درپای مجلسی شان ریزه شویم بر الله درروزگارچندان تمرین کنیم سبق را تانقشبند رسیم مانقشه شویم بر الله قیدو قیود تقدیر بشکن به نزد محبوب محبوب درگهئ حق بنده شویم بر الله گلشن چه خوب و باشد سیرو سیاحتش چیست گر آمدی می بینی دیده شویم بر الله جولان زده برآئی ازپرده چون تومهتاب درمجلسی رقیبان بیجا شویم بر الله ازسوط همچو طوطی الله الله بگوئید اصحاب کهف بینی بیدارشویم بر الله خوش بلبلان بخوانند گر وحدتی برآرند دروحدتی صفاجوی جویه شویم بر الله الله الله الله الله الله بگو تا الله گوید لبیک هوالله روحه شویم بر الله این جسم ناتوانت دور میرود زروحت روحت"ملک" تودریاب تا تو شوی بر الله تجلیی رخ جانانه .29/11/1383 5:40 PM عشق اگر نیست تجلّی نحوِ رخ جانانه همه عشاق نشوند محو رخ جانانه آنکه خورشید درخشان زرۀ نور وی هست جا دارد که شویم محو رخ جانانه آن تجلی که زانوار رخ یار من هست جملگی عالم ماست محو رخ جانانه فیض بخش است رخش هرچه ببینی بر او آخرین منزل ماست محو رخ جانانه ای فضیلت که همه رحمت عالم از توست صحبتی محفل ماست محو رخ جانانه رفتن و آمدن ما هدف رویت اوست پرتوی حسن خودی محو رخ جانانه آنکه ازیک نظرش عالم و آدم پیداست هدف عشق همه اش محو رخ جانانه عشق عشاق بجز پرتو انوارنه اوست میی عشاق همه محو رخ جانانه محو حالیست که دیگر چه داند که است "ملک" او هست همه محو رخ جانانه بربادی درحرام هست . 1383 تخت وتاجی این وطن را یکسره برباد ده ثروتی اندوخته ازسود ها یکسره برباد ده سودوسودائی دودنیا یک نگاۀِ اوبس هست تاروپودی سودوقاچاقرا یکسره برباد ده جوروظلم بینهایت خلق شود ازآن حرام مال دنیا وزحرام رایکسره برباد ده برعبادت مستقیم شوگرخدارا بنده ئی بندگی مال ومنال را یکسره برباد ده طرزفکرراه اغیارمیگزینی اختیار اختیارراه نفاق را یکسره برباد ده هست کرامت وشرافت درعبادت برخدا جزعباداتِ خدارا یکسره برباد ده ازعبادت روح وایمانت قویترمیشود کسب وکاربی یاد اورا یکسره برباد ده پیشه ئی خودگیرتقوی چونکه تقواعزتست عزت وقدرت امیرها یکسره برباد ده مرد میدان شوزبیگانه توقعی مدار بردگی بی غیرتی را یکسره برباد ده دربهشت جاودان باید روی با پای خویش ورنه باید زود بهشت را یکسره برباد ده مال دنیا زیب وزینت زیرآن آتش نهان توببین آتش خیال را یکسره برباد ده برمتاع این دودنیا چشم وگوش را بازکن تومتاعِ عالمهارا یکسره برباد ده تا بیابی جلوه ئی ازیاروغرقی دروصال دروصال خویش فنا را یکسره برباد ده گرجمالِ ذوالجلال خواهی زخود بگذرهمیش ای"ملک"توغیراورا یکسره برباد ده احمدا توامرپاک ذولجلال 13/7/1386 7:30 صبح آتشی سودائی احمد سوزها دارد بسی دردلی هرمهربانان سازها دارد بسی عشق احمدعشق مولاعشق کمیابست چنین عاشقان درعشق احمد نازها دارد بسی احمد من آمده ازراه دوردرآخری آخرآمده ولی اول رسا دارد بسی احمدمختارترانازم که درهنگام حشر شافعی روزجزائی کارهاداردبسی نافعی مولائی مااندررضایت جان ما منفعتهامیرساندبارهاداردبسی قافله ازراه دورآمدبسوئی کل هُدی کُل عالم راهدایت شورهادارد بسی گرعربی آمدی توبرعجم نیزآمدی گرشفاعت میرساندامتهاداردبسی بس خدااوراگرامی داشت درروزالست بهراوخلقت بسیارداشتهاداردبسی درشبی معراج روانی سربسرآیات دید قافله سالاررساندی زخمتها دارد بسی گرشبی هجران بپاخیزی بپالیدی سحر صبح صادق یافتی چون رحمتها دارد بسی مشتخاکی میزدی برروی دشمن سیل خون درشهادت چستوچالاک دورهاداردبسی توبه بوجهل لعین دادی نشان آیات خوب گفته های خوبو شیرین سنگهاداردبسی گرهدایت میکندهادی مطلق هرکسی بوذرفارس و بلال وشیرها داردبسی ذولفقارحیدرکراربه امرذولجلال توده های دشمنان راسرها داردبسی ماه ما درآسمان برامرپاک ذولجلال شق گردیده روان برنازها داردبسی شق گردیده قمرداخل شده در آستین مینماید اینچنین جان هجرها داردبسی وحشتی ازامرحق آمدپدید دردشمنان بهراطمینان دوستان مومن ها داردبسی کردنازل آن خداوند دردلهائی مومنان راحت وایمان وغیرت جنگها داردبسی حق گوید جنگ کنید بردشمنان خویش وما تابدستان شماماسوزها داردبسی تا بدستان شما آزارم هرکفرلعین زندگی ومرگ یقین ازما صدا دارد بسی کن فکن را درنظرگیردرشهادت مستقیم مستقیم درراه ما آ رحمتها دارد بسی گررسیدی ونظرکردی بدیدی روی خویش سرخ وگلگون وسرافرازنورها داردبسی ای خدایا جان مادردست توتسلیم توست آرزودارد"ملک"نی بندگی دارد بسی شیطان 17/11/85 . ای پدر سوخته شیاطین انسی هستی یا جنی دور کن از چشم من طین انسی هستی یا جنی من شناختی کهنه دارم با شریکانی شما چون منافق کسب و کارین انسی هستی یا جنی زیرکی و تیرگی وحشت زده سیمای تان رانده و لعنت شدین انسی هستی یا جنی در دیار حق خواهان گر قدم خود خواه نهی بدتر از شیطان باشین انسی هستی یا جنی صحبت خوبان و بهتر میکند اخلاق تو گر نمیدانی بدانین انسی هستی یا جنی گر بدرباری شهان رفتند شیاطین همچو تو منتها رسوا شوین انسی هستی یا جنی چون تو میخواهی همه مخلوق عالم روسیاه رو سیاه و خجلت هستین انسی هستی یا جنی گرچه مهلت میدهد حق روسیاهان همچو تو با بدان جاوید نشین انسی هستی یا جنی ایکه شیطان در پیی تو رفته پستر ماند ز تو قلب ما جای وسوسه نیست انسی هستی یا جنی قلب و روحو سرو خفی تخت هست و تنظیه ای "ملک" عشاق و اخفآ انسی هستی یا جنی مونس دلها .17/7/1385 7:00 AM مونس دلهائی ما الله توئی لامکان درقلب ها الله توئی بالهائی لامکانی داده ئی دوستان خویش بالهای پرواز ما الله توئی دل چی میخواهد که وصل یاررا دریافت کند دل نداند رازما الله توئی روح در پروازوصل یارِ خویش را روح نداند سرّ ما الله توئی درخفی موسی کلیم الله بیارش میرسد تخت نداند شاه ما الله توئی احمد مختار را هرلحظه داریم صد سلام تنظیه عشاق ما الله توئی نقطهِ دردائره مرکز ما هست دایما لااله الا الله الله توئی چون محمّد هست رسول الله بما هم فرستنده رسول الله توئی مخزنِ اسرارو اخفاء بهر ما هرمقام وصلت بما الله توئی یاردلجومونسوغمخوارمیخواهد"ملک" غمگسار دایم بما الله توئی ای خدا وصلم نما .12/11/1383 7:30AM ای خدا فکرم خراب است در یقینم شبهه ئی کمکی خواهم زتو برراه راستم نقطه ئی ای خدا دریک نگاهت کوه طوررا آتش است ترسم اردیدارخواهم من که نیستم موسه ئی ایخدا مانند احمد تابکی درغارحُر وحی کن پاکیزه گردان من که هستم بنده ئی ای خدا درکشتیی بشکسته دایم تابکی منکه نوح نیستم که کشتی برده باشم ساحل ئی ای خدا آدم صفت درضعف ایمان یکدمی تا بکی افتاده باشم چون هوا درساحل ئی ای خدا پیکار من پیکار یونس تا بکی بطن ماهی خانه کردم ازکدوبرگ سایه ئی ای خدا تشویش من ازجنت و دوذخ کی هست فکربیذوقی جمال یارمن دربنده ئی ای خدا این بیفکری بفکرم تابکی مشکلی من دست یزدان کی رسدبربنده ئی ای خدا چندان گزینم پیک می ازمیخواران پیک خالی روبسوئی جام یزدان بنده ئی ای خدا شمس وقمر حیران نوروسوزکیست گربسوزی جسم من روحم بجولان لهظه ئی ای خداازروح عیسی تا بمکه میرسد احمد و محمود تورا تا بیابم مرجع ئی ای خدا اندرپناهت تو"ملک" را بنده گیر برگزینش چون مصفی برفضیلت جا دهی ای شاهِ پری . 29/4/1385—1:00بعد ازظهر نمیگویم که ای شاهِ پری ازآسمان آئی همان تقدیرما بوده که تو درآسمان باشی توایمهتاب که شبها درزمین غمخوارمن بودی ودرروشنائی رویت حیات بودم که تو بودی مسروروسربلند من ای شاه من توبرگرد برگرد ازلطافت با خارچوگل تو باشی دوران عشق بازی درچلچراغ مهتاب با نورماه رنگی درنقش دل تو باشی پیچانده ذلف رویت ابر بهار دوچشمت کندی تو این پروبال درآسمان تو باشی بیا توشب برِ من تا رازها بگوئیم شبها به ناله آئیم درآسمان تو باشی همان خورشید تابان تونگاه آتشین داری بروزم گریه ها دارم که تودر آسمان باشی اگردربسترکمخواب زمینگیرمیشوی آخر وصال روی یارتصدیق که تودرآسمان باشی بهرجا داروئی یابم بنوش جان چومیخوارم اگرمیخواره ام میخواهم که تودرآسمان باشی زخوابوخورمرنجانم زکویشگرشوم جویا که جویای حولعرشی یارکه تودرآسمان باشی بکن دربارهِ معبودیگانه فکرخویش را ق بوقت هرنمازخویش که تودرآسمان باشی برفتن نزد یارانت مخورغم گرتوبرگردی بجدو جهد "ملک" را یاب که تو درآسمان باشی ایمان مرحلۀ ازمحبت ومحبت قطرۀ ازعشق هست . 25/2/1385—7:00 بعدازظهر حق توهستی بارالها عاشق ومعشوق توئی بینیازهستی خدایا عاشق ومعشوق توئی من بگویم مطلبم یکدانه درعالم توئی توکه الله ستی یگانا عاشق ومعشوق توئی من بگویم بندۀ تو عاشقی تو بینیاز چونکه الله بینیازا عاشق ومعشوق توئی من بدرگاهت بنالم لم یلد هستی زغیر نی کسی زاده تو بادا عاشق ومعشوق توئی نیست مانندت جهانراچون جهان ازتوپدید نیست همتاوشریکا عاشق ومعشوق توئی مااگرمائیم زتوافتاده ایم اندرزمین ما بتوزاری نما ها عاشق ومعشوق توئی چون شکسته عاجزم بیچاره باعجزونیاز بینیازم غیرتورا عاشق ومعشوق توئی هستیی من هستیئ تو امرتوشدم پدید من که بیتو رانده بادا عاشق ومعشوق توئی گربحق جولانزنم ازنصرتی نزدتوهست همچوجولانهاچه پروا عاشق ومعشوق توئی بیکس وبییاروباشم وزجهان دورم بساز سازتوخواهم به وصلها عاشق ومعشوق توئی چون بسازی یابسوزی باش"ملک"جویای یار یارجویدوصلت شاه عاشق ومعشوق توئی تو یاری بیکسان هستی .3/8/1384 7:00AM ندارم غیر تو یاری تو یاری بیکسان هستی تودستم گیرودستگیرم تو نوری آسمان هستی بیا بنشین به مژگانم زقلب و روح من بگزر توسِروخفی ام هستی تو شوری عاشقان هستی به تخت سینه ام جا کن بنورت روشنم گردان تو شوقو ذوق من هستی بدلداردلبران هستی سرو جانم فدایت باد بیا در بر کشم یکدم که جبرئیل خادمم گردد تورحمت بیکران هستی چوآدم جبرئیل خواهم چو نوح میخواهم میکائیل برابراهیمواسرافیل توخورشید زمان هستی چواسرائیل به موسی ئی به احمد شو دردائیل همیش درمقدمت یاران تویاری بیدلان هستی اگرزرات کل عالم پیئ دوستم روان باشند به قاب قوسین به ادنا نیزتونعمت بیکران هستی گزینش ده"ملک "راهم فقیری بیکسی دردش فضیلتده تواورا نیز تو یاری بیکسان هستی رباعی . 26/11/1383 5:30 AM بدن دارد ز اصل خویش جدائی بروز حشر بدن را هیچ نیابی برو در پرس و پالی روح پاکت که هیچکس را تو همرازت نیابی وظیفه حقست . 1383 خوشقیافه خوشوظیفه آمدی آمدی تا برسر من جا کنی این جهان ازبهردیوهست وپری گرخدائی خود عبادت میکنی نفس توظالم چوشیطان توهست کاهلی درطاعتی حق میکنی کاهلی وتنبلی درکارحق توبدست خود بخود چاهی کنی غیرطاعت حق زتوچی خواسته برسروپایت مصیبت جا دهی کاردنیا جزمصیبت بارنیست چارۀ برمرگ خود گرمیخری ربِّ توحقست بجا کن طاعتش برعلاوه مزد خودرا میبری گربیابی چارۀ درکارحق مرگ خود دورکن که چند بالا پری ای پری توچشم وگوشت بازکن جزکفن باخود چه چیزی میبری دوملائک برسردوشانه ات امرحق بنویسند هرچیزی کنی گرتوعشق خالقی خود داشته ئی توبه ایشان حق جوابی میدهی عشق تو اعمال تو گفتارتو زندهُ جاوید به ایشان جاندهی کارتوو نیّت و اخلاص تو جزبحق دستوردیگرکی دهی ای پری پیکرغلامِ عشق تو عشق برحق جان به معشوق میدهی کلّ ِشیءٍ هالِکن اله وجهُ مثل کُل ایجان به معشوقت رسی صد هدف بودست غیراین هدف این هدف پاکست که توهم میرسی ای رفیق ایجان من رگهای دل جان بجانان ده به معشوق میرسی وصل ومیخواهی وصال را زودگیر پیکری بیچاره برخاک میدهی جان سپردن برحقست درنزد او اوبه توو توبه اوهرجا روی ایکه گرمردی زمردی لاف چیست مردی آنست جان بجانان میدهی ای مسلمان عزتت اندرجهاد آن جهادی اکبریست گرراهروی خارچشم مرد بلائی جان نشو دربدرهم خاک بسرتا کی روی برخدایت لاف عبدی میزنی منتظرباید خدایت جان دهی میروی تا دررضایش جان دهی جان چه باشد دین وایمان میدهی رفتن وبرگشتن هم ازامراوست بی اجازه سوی اوکی تو روی هرچه خواهی توبخواه اومیکند چون بپیشش سرخود خم میکنی ما که تسلیمیم سرخم میکنیم بیا اگرخواهی سفربا ما کنی این سفرازمادرخود ذادنست مادری دنیا زخود دورمیکنی دین ودنیارا بیک جوکی خرند عاشقی خویش را چومجنون میکنی جان ازاوهست ای"ملک" با امرزی صبرخوبست آخرالامرمیروی میروی ومیشوی زین داردنیا توفنا توفنای حق بقا اندربقا جاوید زی اظهارتشکر . 3/3/1385—7:00 قبل ازظهر ایکه با انوارجود مارا حیات بخشیده ئی مونس وهمدم بود ماراحیات بخشیده ئی چون الف داری توقامت منبرومحراب توئی مسجدوعیدگای جود ماراحیات بخشیده ئی توکه مسجود ملائک انس وجن بنده تواند جان بجانان تا نمود مارا حیات بخشیده ئی دوملک را تومقررتا وظائف سربرند زندگی درهست وبود مارا حیات بخشیده ئی گرنصیب ما شود مهرت ندانیم قدرآن گرمصیبت ها نمود ما را حیات بخشیده ئی هرچه ازدوست آیدم خوبست نکواندرنکو نیکخواهی سُرنمود ماراحیات بخشیده ئی این چه دورانیست حجاب اندرحجاب آیدتمام توحجابها پس نمود ماراحیات بخشیده ئی گرحجابی هست هردم میرسد از یار ما رونقها راسرنمود ماراحیات بخشیده ئی اینهمه دارونداری ما زتو پیدا شود گرتولطفی مینمود ماراحیات بخشیده ئی این حیات ما حیاتیست زره ازتوحیات با"ملک"رحمی توسود ماراحیات بخشیده ئی اخلاص بربهترین مخلوقات 31/6/1386 10:00شب مخلصان درگهت ما یا محمد مصطفی انتظاران دائمت ما یا محمد مصطفی عاشقی روی توهستیم جلوئی بنما به ما عاشقان با معرفت ما یا محمد مصطفی عاشق پیکارجهادوکفرشکن ما میشویم دوستان رحمتت ما یا محمد مصطفی عاشقی روی توبوده لم یزل ولایزال مستمندان بینوایت ما یا محمد مصطفی آنکه درخلقی عظیم آورد تراعشق خدا عشق یزدان عاشقت ما یا محمد مصطفی گرنمیبودی تومعشوق حق کی کردخلقتی خلقتی جان عاقبت ما یا محمد مصطفی مابسودائی تودائم روبسوئی حق روان قابوقوسین زیرپایت مایامحمد مصطفی ما زانوارتوروشن محفل خویش میکنیم ذاکران شیفته ات ما یا محمد مصطفی ما گزرکردیم بتخت سینۀ خویش درازل تاابد میخواره ات ما یا محمد مصطفی گردش ایام فروغ اینما دارد همیش می خواریم می فروش ما یا محمد مصطفی تاجو تختی گردهی بردست زیبایت خوشست دوستان قدرتت مایامحمد مصطفی تابشاهوت مانظرکردیم وسرخرومیشویم همچودردائیل پیت مایامحمدمصطفی باتوبودن حق چواحساسی عجیبی میدهد حقپرستان عاشقت مایا محمد مصطفی دوردارازما دوچشم چون حسودان جهول رازدارِرازهایت ما یامحمد مصطفی تواگررازی نمودی باخدائی دوجهان گفته وناگفته هایت ما یامحمد مصطفی ماپیامی جبرئیل وارازخداخواهیم همیش روح جانان صورت مایامحمدمصطفی با"ملک"اندرنوایش روح جانان راطلب گرسگان محفلت ما یا محمد مصطفی بیوجدان 18/3/1387 نزاکت های بیجایش مراهردم زند سوزن که بیوقت آمدنهایش بیآردحوصله مردن نداردارزش یک جوکه دنیا دوست میگیرد بزن درپوزوپکلش قواریش سگ جنگیدن زنومردش همه دفتربپول ایمان میبازند ندارند حس انسانی که روباوارمکارن جواب خرطبیعتها بخاموشی گزرازبر ندانندمنطق ازانسان همیشه مردم آزارن بپولی جان گرمیدند زچوکی بیشترخواهند دمارازکاربردارند که هیچ مسئولیت گیرن کنند کاری همان یکروزبماهاطول میدارند فسادکاری همیش دارندفسادراخوش میدارن زقانون حرفهای گزاف بدیگران همی گویند پریشانی"ملک"خواهندکه وجدانرازدست دادن توئی بس 7/12/1386 خاک اگرخاکساری یاخاکستری هست بدست توهمه انگشتری زارئی دارم که خاکرا زرکنی من کیم این زاری راتوگستری من چرادرقصۀ این آن شوم چون قلم دردست تومن استری من اگرگویم توگویائی زبان ترباشد خشک میشدکی بدانم من تری هرتماشاهی که داری ازتوهست هرفلمی پرکنی لایق تری خلقتت را درگۀ توهراجازت میدهد خودسری هامیکنیم ناظرتوخود بالاتری اینهمه اندرصفات بینیازئی توهست توزمخلوقات عالم آشکارا برتری درتناقض آفریدی این صفات اختلافات هم زیاد هست توبرین آگاهتری اینهمه تمثیل خویش را آفریدی ازنهان خواستی آشکاروسازی خودکه والابرتری بردوام ودرقوامِ این جهان بیمثلی هست بینذیرهستی وغالب ازهمه بیمثل تری پرتوی نوری زانوارت جهانرا دررسید محومیسازی ودیوانه که خودآگاهتری سوزنی بیوه زنان کورراتارمیکنی آتش تندورایشانرا توخود روشنتری کرم پیله داخل سنگ برگ دادی دردهان چشمه ها درقرص سنگندتوزخود جاریتری دورکردی چشم بدبینان زهراوصاف خویش عاشق ومعشوق پدیدکردی وخودسوزانتری قوتی برقلبها دادی که تا یادت کنند قلبها دارند وظیفه رگرگش آگاهتری روح مارا قوتی ده صاف وپاک وتنزیه تخت عشاق را براخفاء ازهمه حافظتری صاف وپوستکنده"ملک"رابردۀ مولاکنی خودکنی هرچه بخواهی بنده را مولاکنی علاقه+عشق+ایمان=محبت 31/4/1385—7:00قبل ازظهر عشق اگربردل زند زنده ایمان میشود عشق اگربرسرزند زنده شیطان میشود عشق اگربرجان زند اوصاف آن ذات میشود ورنه برتن گرزند باد وبخارات میشود عشق سوزیست فکردیگردورکند ازکله ها درددرجسم وتن افزونترکند درگله ها عشق اگربریارزند اوراراه گم میکند ورنه بردشمن زند دم ها چوچهارپا میکند عشق مینالدکه ظلم هست صاحبش ویران کند عشق مینازدکه رازیست زره راپران کند عشق اسباب حرکت تنبلی را میکُشد هوش وفکررامیبرد عقل رازسربیرون کشد دلبران هرطرف به عشق عاشقان درانتظار چونکه دلبرعادتاَ برعشق عشاق انتظار عشق زنجیریست که پیچاپیچ انسان میدود همچومعجونیست که دررگهای انسان میدود عشق تریاکیست که صاحب عاطل وباطل کند ازهمه کارهای دنیا فکرزایل میکند عشق خوابی هست که صاحب درخیالات میرود فکرهادرپیئ کارها بی ارادت میرود عشق اگررفت درخیالات بعد ازآن تشویش شود صاحبش فکری ندارد روزهابدترشود عشق اگردرپیئ آرمان بزرگ گردد روان عشق پاک لایزالیست درپیئ احمد روان عشق اگرغرق صفات حق شود بهترشود چونکه غرقه آخرالامردانه راپیدا شود ای امان اندرصفات حق غرقه نیست"ملک" چون نظرگاهش همیشه ذات هست وبرملک مرد و نامرد . 11/5/1385—7:30 قبل ازظهر ای که خودرا میستائی خصلت شیطان توئی هرچه خودرا کم زنی ازجمله ئی مردان توئی مرد آن باشد که نیکومیکند برمردمان مردوزن را خصلت نیکو دهد درهرزمان مرد نا گفته نکوکاری کندازبهرلطف نصف مرد گوید بعدش آن کند نی بهر لطف نیست مرد آنکو بگویدو نکند کار را جان بدکو کاربدکو میکند هرکار را خصلت مردان گزین باحق پرستانباش دوست دوستیی دوستان حق باحقپرستانباش دوست گاونرآنگا که خوب قلبه کندبرصاحبش دیده باشی هیچ کجاخمچه خورد ازصاحبش گاونرگرکجروی عادت بکرد درقلبه اش دایما لت میکنند اورا همیش درقلبه اش صاحب گاو خواهد ازگاو تا فرمانش برد ورنه خیلی زودتراورا به قصاب میبرد گاوشیری شیرمیخواهند زاو دایم ولی گاوبی شیر نزدقصاب میخورند از اودلی ای"ملک"صاحب شناسو خوب فرمانش ببر ورنه پوستین را زخوشبختی توزود بیرون ببر 12/5/1385/--7:30قبل ازظهر رای خر گرمیگزینی برسواری خرگزین ورنه اسپان قاطران خران سواری میگزین خراگرخرراسواری کرد مشکل درکجاست اسپ اگرخرراسواری کرد قاطرکی بجاست قاطری بیچاره گیرد خصلت اسپی خری مشکلی پیدا نموده است پسترترازخری اودماغی دارد چون اسپان تازی میرود خصلت خری او اورا به خری میبرد صاحبش دارد توقع اسپ بودن را ازاو گاه وناگاه خرشده درراه خران باشد او قاطری نسلش دوتا شد نیست بقائی بهر او قاطری برقاطری نسلی ندارد بهر او این خودشهست آن دلیلی چون پیئ خران رود بعضی اوقاتتوببینی درپیئ اسپان رود معرفت را گرنباشد آدمی گاووخراست رگرگش شیطان گرفته دایما خوابو خوراست معرفت آید تراازآبو گل بیرون کند با کرامت عزت وحرمت شرافت میکند درشریعت درطریقت سالکهست درمعرفت ای"ملک"دادی خداست رفتن راه حقیقت اولیای حق . 12/5/1385—8قبل ازظهر اولیائی حق همه شیران عالم بوده اند دین و دنیا حق به ایشان تاج دنیا بوده اند اولیائی حق ندارند فکردیگرجزبه حق این همه شیران ندارند فکرلقمه جزبه حق اولیائی حق همه عاشقترند ازعاشقان این سند را تو بخوان اندرملنگان عاشقان این ملنگان دیده بان اند بردری هراولیاء این ملنگان حق شدند رفتند بسوئی اولیاء کاروکسبی هیچ ندارند دایمامدهوش حق حقبایشان آبحیوان داده است هردم زحق شیرمردانیکه خفتندزیرخاک چون پاک شهید اولیائی حق بودندچونسپردندجان شهید شیربودن هست صفاتی ازصفاتی غالبان این ضعیفان همچوشیران غالبند برظالمان ظالمان شیران شیطانی حق اند درجهان این ملنگان شیر رحمانی حق اند درجهان هست شیطان مرجع هرظالم نارو بحق میکشانند پیروان را سوی برزخهای حق اولیائی حق بود ریسمان مظلومان بحق میکشانند پیروان را سوی جنتهای حق جنت ودوذخ بسازند عالم مخلوق بخویش درعمل آذادو هستند عالم مخلوق بخویش اینهمه خودکاروخودرولیک زحق دارند سبق باوجود احمد مختارقرآنست سبق جنت فردوس چودارد حوروغلمانو شراب ذکروفکراولیاءرا کی کند شیطان خراب آنهمه انواع نعمت ذکروفکرالیاءاست بستری گرم میوه تازه ذکروفکراولیاءاست اولیاء را نعمتها سرتاسرآید بهرشان د رنهایت رویت الله میسربهرشان اولیاءرانیست هدف این نازونعمت درجهان زود بگزشتند ازین دارونداراین جهان روبحق کردندوبا فکر حقیقت میروند میروند تا دردودنیا رویت حق میروند رویت حق چیست و آننورمصفائی حقست درحقیقت حقشدن گمکردن خوددرحقست درحقیقت انبیاءو اولیاء برحق شدند نورشان ازنورحق وزحق هدایت میشدند اولیائی حق همیش ازنارسوزانرسته اند سویحق بانورحق دروصل خندان رفته اند ای"ملک"بگزرزجاه وملکوشاهی درجهان گمکنی خودرابحق وزحق توجانیابی جوان 16/5/1385—8:00قبل ازظهر نشانی مرد مومن حقست نمیرد که وصلت یافت یارخندان بمیرد که مومن درجهان هیچگاه نمیرد اگرمرگش رسد خندان بمیرد که دایم وصلتی یارخواسته بوده چنین هست وصلتش را یافته بوده دلی مومن بعشق لایزالی بود زنده نمیرد جاودانی زمرگ اوصدا ناید بگوشت بقبرش کن گزرختم هست عمرت به عمری خویش چنین لرزه ندیدی اگرتوزیارت مومن گزیدی همان لرزه ز اعمال فنایت ترا هردم کشد سوئی بقایت بقا اند ربقا را تو بیابی بصحبت مومنی را گرگزینی بقا اندر بقا دارد تمنا "ملک" سوئی بقا دارد تمنا عشق یا بنده گی . 21/5/1385—5:00بعدازظهر عشقمن گل میکند روسوی افلاک میکند عرشوکرسی لوح قلم رابعد ازافلاک میرود میرود تا وصل جانان یابدو با اورسد قصه های نازنین را یک بیک درگوش نهد هرچه ازیارمیشنود آنرا بدل بند میکند نورچشمانرا گرفته گوش بفرمان میکند عشق اگرجزبهِ معشوقست بوصلش میرسد میرسدهرآرزوراتاکه جانبرلب رسد جزبۀِ هجرووصالش گرچه نوش جان زند بوسه های گرم وشیرین ازلبانش میزند این پیام ازیاربه عشق آسمانی میرسد شومجرد پشت سرنه هرچه دردنیا رسد جوهرعشق اذل ازذاتحق آید بما ای"ملک"عشقست که عاشق لحظه ها برما رسد مثنوی . 16/3/1385 5:00 PM یا الها چشم دارم کز گناه پاکم کنی پیش از آنکه در لحد توهمچنان خاکم کنی یا الها یا الها یا اله توببخش ما را بروی مصطفی خلق کردی اینهمه مخلوق برویئ آنجناب همچنان پیشوای ماهست دردودنیا آنجناب رحمتِ بیحد برآلش استدعائی ما مدام امتان و دوستانش را درودهای ما مدام ای خدا اندر پناهِ تو رویم ما بندگان جزهمین یکراه کدام هست چاره شرمنده گان ای خدا من درپیئ اولاد آدم میروم ما همگی درپیئ آدم صفی الله رویم مثنوی ملک . 9/3/1385—7:00 قبل ازظهر دل برودلداربگوتا یکنظربرماکند دل که برده بازبیاید تا مداوای ما کند بیدان گم کرده اند دل دل زتوجویند همیش دل بدلداده رسانند دل یکی آید همیش آندل کوخورده است کوثرزآب دلربا غیرآنراکی نظردارد بجزآن دلربا دلربائی ازتوهست ودل که میده غیرتو غیرتوکی دلربا هست این نشاید غیرتو دلبرخوبان توئی هردم رفاقت میکنی دررفاقت میبری دل دل بدلدارمیدهی دل زمن بیچاره ترکی تواند رفتن او سربخود دل کی رود جائیکه نیست قسمت او دل زدلدار برنگردد تاکه دلدارراضی هست دلنبردو غیردلدارچونکه دلدارراضی هست دل سیاه بوده دروغست برزبان این لاف دین دل سفیدان بیگمان اند صادق اکبریقین ذولجلال ازدل بداند هرکدامینست سیاه صدق دردل گرنباشد توبدان آندل سیاه دل که دینراداشته هست اوپشت دنیا کی بگشت دل که بیدین میشودفکرش بعقبا برنگشت چونکه فکری دین ندارد فکردالرمیکند میرود هسوکه دالربود بود وسویش روکند دل بعشق احمد مختاربده گرعاقلی تا رسد برتوهمان نورهست نصیب عاقلی پیک احمد هست پیاله می بریزازخون دل دل اگرداری تواورانورده ازخون دل حرف حق ازدل برآید بردل حق جاکند حرف ناحق اززبانست دل زخودآن دورکند حرف حرف دل بودچون حکمتی داردنهان دل اگرپخته نباشد سوزبیجاست درزبان آن زبانیکه همه طعن است ونفرین گویدآن آنزبانرالعنت دل باشدهرلحظه به آن گرکسی خواهدکه دلراپاک بردلداردهد دل ندارد حوصله آن برکسی نفرین کند دل چوپاک باشدبه پاکان میرود درهرزمان چونکه پاکان دل بجویند پاکدل برلامکان دل مکان حق بودوزاومشوغافل تونیز دل وجانرایکسره برحق بده هوشیارتونیز دل که دنیا خواهد اورانیست بهرۀ زحق دل پئی دنیا بگندد کی رودآن سوئی حق چونکه دنیاجیفه هست وطالبش همچونسگی حرف حق بوده که دلراداده هست صدابلی دل ز دنیا برکن و تا دلبری پیدا شود احمد مختار دو دنیا شافیئ دل میشود اوشفاعت میکند آندل که دلداررا خرید اوبوصلت میرسد دوستش که دلدارراگزید رمضان . دوم 2/7/1385 5:30 PM رمضان آمده است بیاران است نورورحمت شب فراوان است نصف شب شو بیار خود نزدیک مطلع الفجر می شود نزدیک شب قدر هزار ساله نماز چونکه شب تا سحر داره نیاز روز اگر مصروفیت بسیار است شب همه شب یار خوب بیدار است قسمت یا تقدیر . 22/5/1385—7:10قبل ازظهر عشق میزایدزهجران گرچه معشوق دورنیست عاشقان درجزبهِ هجراندو معشوق دورنیست عاشقان اندرگناه کی پا فراترمینهند چونکه معشوقان زاحوال پافراترکی نهند جزبهِ عاشق نه ازخویشتن که ازمعشوق بود جزبه واحوال همه اندراذل قسمت بود اینهمه قسمت بود تااین قلم بنویسد آن چون قلم درهستیی خویش هست قلم بنویسد آن این وآن هست قسمتی هرآن پدیده درجهان ازاذل قسمت نموده ذولجلال هست آن نهان هرچه دردنیا وعقبا میشود خلقت آن اینهمه راکرده هست نیز ذولجلال قسمت آن چیست قسمتهایمان خوانیم که الله الصّمد بینیازهست ذات احد اوبخود گوید صمد هرچه خواهد اوکند اندراذل تا برابد هرچه اوکرده اراده امراوهست تا ابد زنده وجاویدهمیشه بینیازهست هم صمد ماوتوهردم بخوانیم قل هواللهُ احد اوبگفته تا بگوئی قل هواللهُ احد بعد ازآن گفته بگوئی ذاتش اللهُ الصمد نی بزاده اوکسی را تو بگوئی لم یلد نی کسی زو زاده شد گوتو ولم یولد بازتکرارد ترا نیست همتایش کسی ولم یکن الهُ کُفواَ احد گوید بسی منبگویم توبگوئی هرگدا شاه و"ملک" هست سبحان ربِّ ماما بنده و اوهست ملک واقعیت تا حقیقت . 24/5/1385—6:30 بعدازظهر ای خدا ازقاب و قوسین آب و ادنا میروم میروم ازخواجهِ خضرآب حیوان آورم حق اگرخواهد ترا اندرحقیقت میبرد لحظه ها اندرحقیقت وزخودت دورمیکند لحظه ها را درپیئ هم عمرتورا سررسد عمرتوگربرسرآید درحقیقت میرسد چون حقیقت سرندارد آخرش معلوم نیست وزقلم هرآنچه آید سرو برمعلوم نیست درحقیقت گم بودن اینهمه پیدا کجاست نی نشان ونی تمنا نی دوعا پیدا کجاست زاری وبیچارگی اندرصفات بنده گیست درحقیقت گم شدن آذادی ازهربنده گیست آنکوآذادهست نداند خیروشررا درجهان آنکودربند هست نداند چیست تقدیرش نهان درحقیقت گم شدن آذاد بودن خیرماست جزبه الله بنده بودن بنده بودن شرّ ماست گر"ملک" گوید نویسد ازحقیقت دوربود حق اگرگوید نویسد درحقیقت گم بود مثنوی ملنگ 24/5/1385—7:00بعد ازظهر سراگرسنگدان زنم چند پاره پاره میکنم حق آنست چونکه صحبت رافراموش میکنم صحبت یارعزیزبیشترعزیزان را بیاد ذکروفکرحق تعالی کمترآرم چون بیاد روسیاه شرمنده رودرنزد حق تعالی منم دربدربیروزگاردردارفانی حق منم نی بفکرعرشو کرسی لوح قلم هیچگاه منم نی بفکردین ودنیا جنت رضوان منم مال وفرزند جاه وحشمت رونق دارفناست روی خوبان سوی حق باشدهمین داربقاست اولیاءوانبیا برسوی حق هستند روان امرحق برسوی ایشان سوی حق هستند روان امرحق براین وآنست دایما هرسوروان فعل وکردارعزیزان میشود هرسوروان مرکزجزب ودفع این قوه ها ازامرحق لحظه لحظه آید اینجا درطبق ازامرحق زره هاپران وسرگردان بهرطرف چمن سبزه وریحان وگل سرمیزند بر هردمن امراوآب حیات هست مرده را زنده کند دوذخهای آتشین را یکسره سرد میکند ازملنگان خدا چشم حقارت دورکن آن ملنگانی خدا اند بدگمانی دورکن رسته ازدنیاوعقبا فکرحق دارند بسر جزبفکرحق تعالی نیستند درفکرخر هرچه بیشترمیشوندآگاه زحقتعالی خبر گم شونداندرحقیقت کی خبرازدوروبر رفته انددرفکرحق تاخودزایشان گم شده ذکروفکریشان زمردم دایما مخفی شده چونکه هردم دم زنند ازخالق خیرالبشر دایما درجستجوئ آدمان خیرالبشر چون زاحوال ملنگان ما همه آگاه نه ایم الفت ومهرومحبت با ملنگان کم کنیم گرزاحوال همه خوبان حق باشیم خبر باخبرباشیم بسازیم خاک پایشان سرمه سر برسروبالین ایشان روزها ماسرنهیم دربروپهلوی ایشان شبها برخواب رویم دیدن روی عزیزان صحبت یاران حق هست تمنای همه مان صحبت یاران حق ای"ملک"وقتی نمازهست با دعا زاری بکن بنده گی باامرحقداریاد دوستانرا بکن شعله عشق مراآن شوقو نازی اخترم اینچنین معشوق خوبست ذوقو فکری دلبرم آه و افسوس از کریمی چون کرامت داد بما زره از نور خویش را هستیی تام داد بما ایکریما تو کریمی هستیی ما از تو هست جورو بیدادیکه کردیم دست قدرت از توهست تو گزشتی وز جفاهای که در صحرای ماست تو غفاری همچو عالم در گناه توبه ماست آتش عشق مرا زرات نوری تو ربود پاک پاکان میشود گر زره در ذکر توبودد گر دشت و صحرای دلم را پر زهر میوه چه سود این دلی بیچاره حیران محو ذات تو نبود ذات اگر یابد صفات را برگزیده میشود گر صفات میرد بذاتش محو نا پیدا شود ما که همه از تو هستیم هم بسوی تو روان چونکه الله میشویم از وصف تو هستیم نشان عاشقو معشوق تو هستی زره ها سر در هوا زره ها در محویت هردم بسوی تو فنا در فنا دارد"ملک" معشوق خود را التجاء عاشق بیچاره کی دارد توان التجاء مثنوی ملک . 6:30 PM 14/11/1385 شعله عشق مرا آن شوق وبرقداخترم اینچنین معشوق خوبست ذوق و فکری دلبرم آه و افسوس از کریمی چونکرامت داد زرۀ از نور خویش را هستیی تام دادبما بما ایکریما تو کریمی هستیی ما از تو هست جورو بیدادیکه کردیم دست قدرت از تو هست تو گزشتی وز جفاهای که در صحرای ماست تو غفاری همچوعالم در گناه توبه ماست مثنوی ملک . 1//3/1385—7:00قبل ازظهر دل بوصلت میرسد آنگاه که دلدارشد رضا دلبرودلدارمارا اینهمه باشد رضا گررضای دل رضای حق شود دل میبرد دلبرودلدارمارا دل همانگاه میبرد دلبری ماچون جمیلست دوست میداردجمال دل توراباید که پیداگرددآنحسن وجمال دل جمال توبدلبرمینماید حُسن خُلق چونکه درخلقت زاول بس بزرگست حُسن خُلق مثنوی ملک . 23/2/1385 –6:00 بعدازظهر بشنو از عشق چونکه سر بالا کند وزمقدرات چه شکرها میکند عقل بیعشق آدم بیجان بود شمع بی تار خانۀ بینور بود با عبادت قلب زنده میشود در سخاوت دشمنت دوست میشود یک تفکر صدعبادت بیریاست دوذخی میشه بهشتی گرعبادت بیریاست صدگناه کردی بروزی کزپیش توبه بود هیچ گناه درتونماند گرپیش توبه بود توبه هست نوعی فضیلت که خداپیشآورد رحمتوفضلونجابت آنبخروارآورد توبه گاریم ایخدایا درهمه احوال ما طیّب و پاکی بخواهیم درهمه اعمال ما وزتوهست این توبه واعمال هائی بیریا تو توانی پاک سازی اینهمه اعمال ها دربدی انگاه رویم که عقل مارا گم کنی توبه وزاری کنیم آنگاه که عقلی میدهی چون بدیها را نداند هیچکس درهیچ زمان هم زخوبیها نداند هیچکس درهیچ مکان اینهمه اوصاف خلقت درید قدرت توست نیستی ماراپزیروچون همه دریدتوست ما زتوتورا بخواهیم نیست کسی درچشم ما دیدۀ بینا بده نوری زخود درچشم ما ازدوست هرچه برسد نکوست 30/3/1385—7:30 قبل ازظهر الهی چشم آن دارم که ازچشمم نیاندازی زجوروظلم اغیاران مرامحفوظ نگهداری به انواررسول خویش بما روئی صفا میدی همه انوارتوباشد به هرمومن بسا میدی بشهردوستانت بَرتومارا ای خدائی ما بدوستان ملحقم گردان که ازنورت صفائی ما سلامی من بدوستانت درودِ بینهایت باد بدوستی دوستانی تومحبت بینهایت باد برودرحدخویش بگذارچنین رازونیازخویش بخویشان کارگرافتدبکن رازونیازخویش "ملک"باشخاکدرگاهش پیامی دوست رحمانی محبتگربدوستانست صفات اوست اردانی هرچه ازدوست نکوست . 26/5/1385—8:00 بعدازظهر ای خدااندررضائی توروزها سربرم روزگاران هست مقدرهمچوشبها سربرم آمدند شاهان ورفتند پی به پی درهرزمان اینکه هیچگاهی نمانده بیسروبیشاه مکان شاه رفته درپیی تقدیرودست قدرتی شاه دیوانه بفکرش خودزبردست قدرتی آنکوقدرت میدهد هست اوپنهان هرزمان آنقدرآشکاربود اوهست درجان اونهان شاه اگرخودرابشاهی برگزیدخود خواه بود گرخدا شاه راگزیده شاه کی خودخواه بود عقل انسان درسرستوعقل شاه درزیربود نی همه شاهانه گویم شاه اگرخودخواه بود هرزمانکه مردمانسرپیچی ازشاهان کنند عقل شان کم گرددو دربین خودجنگها کنند دست تقدیرآورد ازخارج کشورسری تا که بیعقلان بخود آیند ودورازخود سری دینومذهب کیشو رسمی میشود گاه وحدتی آنکه مردم جمع گردند آن رضای حق وحدتی وحدتی مردم اگرباشد نکواندرروش هست رضائی حق تعالی تا "ملک" نیکوروش درانتظارم چون همه توهستی . 30/5/1385—6:50 قبل ازظهر ای خدا در انتظاربخشش هستم هرزمان بنده وا ردرانتظار رحمت هستم هر زمان ای خدا ای بینیازالله صمد هستی تو رحمت اللعالمینی بینیاز هستی تو ای خدا پروردگاری رزق وروزی میدهی دوست ودشمن گبرومسلم رزق وروزی میدهی ای خدا دربارتودربارکلّ عالم هست درزمین زراتِ کوچک آسمان عالم هست ای خدا عشقت نهادی دروجودعالمین عشق توشورهست وشوق هست دروجود عالمین ای خداهوشیارودیوانه بسوی توروان دردودنیا مرکزومرجع همه هستند دوان ای خدا دادی انررژی تا حرکت برهمه شمس وخوبان را تودادی مرکزومرجع همه ای خدا ازامروروح توهمهء هستیمان برتری دادی گزیدی آدم وهستیئ مان ای خدا اسباب پخش ونشرآدم توشدی امرونهئی خود نهادی بین آدم توشدی آدمی بیچاره اولادش کجا هستنند روان اینهمه درنزد توبرسوی توهستند روان ای خدا اسباب ذلت آدم وهوا شدی جنت ودوذخ برائی آدم وهوا شدی ای خدا برگی نریزد ازدرختی جاودان تا که امرتونباشد کی روان شد ناودان ابراگرنالد بگرید ای خدا امرتوهست برزمین وبرثریا ای خدا امرتوهست ایخداجریان آبهاهرزمان ازامرتوست سنگ اگرمیافتد ازکوه هرزمان ازامرتوست ایخدا برروی دریاکف اگرباشدروان کشتیی غول پیکری ازامراگرباشدروان بادسرسرمیوزدبرگلخن وماوای ما ابرباران میکند برهرزمان وادیی ما ایخداحکمت توهست خوب خرابی هرزمان جوروظلم وبیعدالت حکمتی هست هرزمان ای خدا حکمت تورا ما نمیدانیم که چون هرچه آید برسرما ما نمیدانیم که چون ایخدا ازفضل توداریم توقع هرزمان برمراد خویش رسیم گرهست مراد تقدیرمان ایخداهرچندگناهکاریم امیدازعفوتوست برهدایت برگزینش چون"ملک"درملک توست باغبان هوست . 31/5/1385—7:20 قبل ازظهر باغبان برابربگوگلهای ماراآب دهد باد سرسررابگوتا هرصبا برما وزد باغبان باغت رهاکن برمغاره کوه برو شیررادستورده برباغبانی زودبرو باغبان انواع گلها رابکاردرباغ خویش تاکه گلهایت بروید دلبرآید باغ خویش باغبان ازپرتوی انواراوباغت خوشست هرشبو روزمیشنوی آوازبلبل اوخوشست باغبان بشنوسخن ازبلبلان باغ خویش بلبلانت درسخن آیندوروشن باغ خویش باغبان جنت بسازدرداردنیا بهرخویش دوست ودشمنراخبرکن تابه عقبابهرخویش باغبان ریحان وگل رادرهوای آذاد بنه دایما هرروزوشب بریاد سبحان دل بنه باغبان آراسته کن باغت که دلدارآمده هوشو فکرت برده است خوبان عالم آمده باغبان برهوش بیا درفکرگلبازی مشو تاکه یارت درکنارهست فکرآن غافل مشو باغبان درهجریارت دایما گل کاشته ئی اینزمان تودروصالی فکرخویش راباخته ئی باغبان اندروصالت بگزرازهرسروناز چون وصالست زودگزرازبررودآن سروناز باغبان غفلت مکن دریک نفس یارعزیز عزت ولزت درآنست یک نفس یارعزیز باغبان گلهای سبحانی بکاربرهردلی تا خداخواهد که یارآید بماند بردلی باغبان دلهای مومن تخت آن شاه منست هوش کن فکرت بگیرویارآن شاه منست باغبان دلرا بگوتا رازی ازاسراریار زمزمه درگوش کند اویک هزاراسراریار باغبان برروح بگوتاسیرلاهوتی کند نوح رادرکشتی یابد یکسفرآغازکند باغبان برسِربگوتا یارخبرگیرا شود چونکه ابراهیم وهمراه تا به باهوت لاشود باغبان مخفی بگوتا دربرموسی رود چونکه اسرائیل همانگاه همرۀ موسی رود باغبان محمود بگوتا برسریرتخت ما یک قدم رنجه نماید تا به شاهوت بخت ما باغبان گوتو"ملک" را همچودردائیل بسوز آنزمان تومیبری بایارشاهوت بخت دوز 7/6/1385—4:50 بعدازظهر باغبان . باغبان برقلب برو تا آدم صفی الله برملکوت جبرئیل بین تا شوی صفی الله باغبان برروح بگوتا نوح درکشتی رود همچومیکائیل جبروت کشتی نوح میرود باغبان برروح بگوجبروت سیری کند نوح را درکشتی یابد یک سفرآغازکند باغبان برسربگوتا یارخبرگیرا شود چونکه ابراهیم وهمراه تا به لاهوت لاشود باغبان برگوبه اسرافیل دمد درصورخویش تا به بالامیبرد همه درلاهوت خویش باغبان مخفی بگوتا دربرموسی رود چونکه اسرائیل همانگاه تا به باهوت میرود باغبان تخترا بگواطراف یاررا سختگیر چون محمّدهست رسول الله تودست یارگیر گربشاهوت میروی ازیارما احوال گیر همچودردائیل بسوزان خویشرا احوال گیر باغبان در تنظیه گو لااله الا الله در بقا باغ و جنان هست لااله الاالله باغبان کرکائیل گوخواجهِ خضررابیاب درمقام خواجهِ خضرآب حیوان رابیاب باغبان عشاق و یعقوبِ ذبیح الله ببین درهمانجا همچوشمسائیل زبیح الله ببین باغبان عشق زبیح الله بیاب درهرزمان با"ملک"اخفاء برویاررابیاب درهرمکان 7/7/1385—7:00 قبل ازظهر باغبان دراوج افلاک این زمین رامیبری سرزمینی راچنان خرم به افلاک میبری باغبان جنت بسازتوهمچوپروانه بسوز ساختن جنت که آسان درصفات حق بدوز باغبان با قلب مملوازمحبت بنگری جمله مخلوقات صفاتی حق حقیقت بنگری باغبان باغ وجنان را گرببخشی بهرکس بهترازآن میشود گرخدمتی ازبهرکس حق بصورت زینت دیدارخوبان میشود باغبان آماده باش تا خدمتی مهمان شود باغبان درباغ تویادی زیارم میشود هرنفس ملیارد باریادی زیارم میشود باغبان زین سرّ اگراغیارخبردارمیشود نوکرباغبان یارگردد که دیندارمیشود باغبان ایباغبان درباغ خویش"ملک"بیاب آبیاریهست وشغلش مالک الملک رابیاب درخواب یا بیداری ملنگان . 4/6/1385—5:00 بعد ازظهر روزی ازروزها برفتم من خبرخواهرخویش چوچ وپوچ ایشان بدیدم خوش خبر احوال خویش چند فوتوئی گرفتم صورتی مینای خورد شیررحمان صدرالدین خان هردودرکمرۀ خورد چند لحظه ئی گزشت وآمد آنجا محدخلیل ریش سفید بود مسکنش برجاخیل آن محمد خلیل قصه ها ازکاروبارآمد هرکس قصه ئی شیررحمان آمدش یاد میرطلاخان قصه ئی گفت درنصفی شبی بیدارزخواب خوش شدم چندلحظه بیشترازآن خواب دیدم خوش شدم خواب من راهی نامان میرطلا روان بده ربروهردوی مان استاده اندرزیرده گفتمش ای خان من هیچگاه بدرد ما رسی گفت سگ برگیرتوخاررا کی بدردم می خوری خاراورا من گرفتم آمدم تا خانه اش خوش بشد وقتی که خاررا من رساندم خانه اش حال که بیدارمن شدم دیدم که نوری روشنست روشنست زان نورخانه بیچراغ زو روشنست نورازکلکینچه تابیده نظرکردم برآن فکرمن چون نورگیسست یک کسی بردست آن چونکه خوب بیدارشدم من رفتم کلکینچه راه بازکردم سیل کردم نی کسی نی گیس براه دیدم ازقبری بتابید این ستون روشنی خان ملنگ قبرش درآنجا زوبود آن روشنی نورمیتابید زقبرش چون برخانۀ مان اشتباهی کردم آنجا ترک کردم دیدبان چون ببالا من برفتم برسربام بلند سخت سیاه تاریک بود آنجا سری بام بلند اوقسم خورد نورکه بیرون میشدازقبرملنگ میرطلاخان میرمیران مرشدماشدملنگ گفت گرفتم من اجازت چون کنم دم برمری هرمرض یابدشفاهی چونکنم دم برمریض روزی ازروزها گرفتم من قایم میرطلا خان برمن دِه اجازت تاکنم دفع بلا خان بلند میکرددودستش بازبسوی روی خویش هیچ چیزی رانمیگفت درسخن یاکام خویش من تکرارها بتکراراین اجازت خواستم گفت یک شب توبیا تا من اجازه ات بدم ازتصادف آنشبی ازخواب بیدارمن شدم رفتم وتاخانه اش من درزدم دربازکردم چونکه دررابازبکردم چوبدستی راگرفت من صداکردم که ای خان حوصله ام سر گرفت خودبگفتی شب بیاتامن اجازه ات بدم آمدم حالاکه من ازتواجازت خواستم بازبلندکرددست خویش راتابسوی روی خویش اعتقادمن نیامدگفتم ای خان خوب بدهش گفت ای سگ بازکن دهنت تادهم چندی ترا چندبارمن گفتمت دادم اجازت مرترا چون دهن رابازبکردم تف کرددردهن من گفت بخورتف راچومن دم کن با لعاب دهن من بخوردم تف ودم کردم مریضانراهمیش بعدچندلحظه صحتیاب شد مریضان را همیش اینهمه هرچند بیایند باشند درهرمرض جورمیگردند بامرحق تعالی ازمرض زردی وجرخو خسک راهمچنان من دم زنم لیک میدانم که من ازدهن آن خان دم زنم خان ما خان حقیقی میرسد خانش همیش هرگزنده وخزنده میشود تابع همیش موشهاهم میگریزند اززمین وخانه نیز برزمینت ای"ملک"گرچند کلوخ بگزاری نیز ملنگی نازنین 10/6/1385—7:30 قبل ازظهر خواب دیدم من بموتربادگردوستان سوار آمدیم درگلبهار راهی کابل با سوار دربرجوی آن ملنگی نازنین بنشسته بود کرد سوالی ازمنی بیچاره اودردیده بود برگشتم دادمش آن میوۀ دستمال من میوۀ بود خورده میرفتم لذیذ بود بهرمن اوپزیرفت خوش بشددرحال همچون گل شگفت دختری شش ساله درشانه ببخشیدوبگفت زود باش برگیرتواین تحفه برایت من دهم تا شوی خوشحال که این تحفه برایت میدهم ازخوشی دراوج احساسات بیدارمن شدم درمیان جمله خوبان لایق تحفه شدم فکرها کردم که اینرا ازکجا من یافتم ساعتی پیشتربه ذوقم طاعتی پرداختم شب اگرطاعت نمودم یافتم آن بهرخویش لحظۀ درطاعتی مشغول بودم ربّ خویش گرقبولی طاعتی آید زدرگاه درشبست همچنان دستورپیران بر"ملک"اندرشبست خان ما . 11/4/1386—9:40 قبل ازظهر جزملک نیست دردیارخان ما دردوسرا برسرخان تاج فقرست یاشهادت زین سرا درصراط المستقیم ایدل کسی گمراه نیست هیچ مخلوقی براه غیرحق درراه نیست ایخدایا اولیاء را اولیاء ساختی توبس جمله مخلوقات را رهبر شدی رهبرتوبس ما کییم هستی توو توظهوراندرصفات ما همه آئینه ئی توخودشهود اندرصفات آنکه خاص الخاص یاخاص اند میدانند توئی غیرشان ازراه دورودیرمیدانند توئی درفنائییت بقا یابیم بقای توست نیز هرجمالی راکه یابیم ازجمال توست نیز مالک الملک ربَِ عالم پادشاهِ دوسرا ماهمه مخلوق ومحتاج بنده ات دردوسرا ای "مَلِک" کی تومَلِکی ازمَلِک هستی بنا هربنائی بعد ویرانی رسد اندربنا 6/6/1385—7:30 قبل ازظهر تو یا هو . بی سرو بی پاو رفتن سوی یار درهرزمان معرفت ازحق یافتن بوی یا ردرهرمکان چند گویم ازخودی بیرون شدن هست معرفت معرفت گم کردن خود فکریارهست معرفت اینچنین دوران آدم تا هوا درجنت هست اشتباه آید پیاپی لیک همه درجنت هست یافتن وبافتن زعقل زیشان گناهِ اصلی هست چون دریافتی یافتی جزایت اصلی هست برتعقل راه توبه راه بسوئی جنت هست لیک زوبخشایشی تا راه بسوئی جنت هست بیخودی بخشایش هست درراه راستان میرود آنخودی روبرگناه هست راه شیطان میرود کیست شیطان خصلت بد راه بد رفتن تمام خصلتِ فکری وعقلی راه بد رفتن تمام کیست انسان جسمدارهست امروروحِ حق به آن میشودانسان حرکت باانرژی حق روان فکروزوقی هوش وشوقی راه بد پیمودن هست راه بد بیشتررفتن خصلت بد یافتن هست خصلت بد هرکسی راعادت بد باگناهست عقل وهوشِ خویش بیاندازچاره سازما خداست فکروذوقت را تمام برراه حق هوشیارکن گرتوانی تو تمام عمرنثاریارکن چون وظیفهِ توهست این دروصالش توشتاب هیچ هجرانی نیابی ازخودی رویت بتاب روبرگیرزانچه ازتویا دگراین دوروبر روی خویش براصل یارکن دورشو زین دوروبر روی انسانست صفاتی برحقیقت روی حق ازصفات بگزرتوروکن سوی محبوب روی حق روی حق این رویت عالم وآدم هرچه هست درحقیقت رفتن راه دردوعالم هرچه هست راه انسان میرود برسوی یاری بیگمان یاراگرخوبست همه هست میروی توبرجنان گرچه راه توبود بریاربد دورازجنان راه میری راهبری خواه کن توکل برحنان راه رفتن ازتو نیست درمسلکِ حقیقتی راه اگر یار میرود یا میبرد هست نعمتی چون هدایت زانطرف آید بهرکس بیگمان هم توانش را بداده در حقیقت بیگمان درحقیقت راه رفتن وزخودی بیگانگیست تا خودیئی توست"ملک"ازراه حق بیگانگیست 7/6/1385—8:00قبل ازظهر حضرت یوسف (ع) . حضرت یوسف بزندان ذلیخا چون فتاد خلقُ خوئی نیکووخوب او زندانرا بداد اولین گامش بزندان کردروشن هرطرف اینهمه زندانیان گردیده انددوست هرطرف حضرت یوسف مجرد ازعلایق میشود لیک دردام علایق دیگری گیرمیشود هریکی زندانیان مانند معشوق دوراو خیرخواهی نیکخواهی آمدند بردوراو بلبلی اندرچمن آید بسوئی چند گلی همچوبلبل خوش شوند گلها همه ازآن دلی چند صباحی بود درزندان پیغمبرغریب غربت زندان ازیکسوسوی دیگرمهرنصیب دونفرزندانیان درنزد یوسف آمدند خواب خویش گفتندو برتعبیریوسف آمدند گفت یکی انگورفشارم میدهم درشرب شاه گفت خلاصی یابی ویادی زما کن نزدشاه دیگری گفت یکسبدنان برسرم زاغانخورند گفت بدارآویخته گردی مغزسر زاغان خورند حضرت یوسف چرا ازیاد اوغافل شدی روبسوئی آن"ملک" ازیاد یارغافل شدی سالها ازیاد زندانی رها یادی تونیز ماندی درزندان خویش با یاد یارخویش تونیز یوسفا اندرزلیخاه جان چرا جوئی هنوز زان عزیزِ شاه مصرهم کمکی جوئی هنوز استعانت کن زیاری با وفائی خویش مدام تاتورابا خود بدارد دربقائی خویش مدام گرمحبت دیگران دارند بتوبا جان توست جان تودرقدرت توکی بود ازامراوست کن فدا خود را وخواهشهائی خویش درره یاری بقایت میدهد مهریارخویش یوسف جان را زجانها کن مجرد سوی یار تاکه بوئی یاررسد آنگاه رسد انواریار جان خویش را ده مجالی تابیارآمیزد او جان ازامرحق بود اندروصال آمیزد او جان من برگیروصالت توبشوشاه جهان من که محتاجم بعشقت توهمان شاه تنان گرزلیخاه درپیئ نوری زیوسف بوده هست درنصیبش دایما هجران یوسف بوده هست آن زلیخاه چونکه نوررا ازوصال حق بدید هم بدیدو هم شنید دربر"ملک"راحق بدید پیداونا پیدا . 8/6/1385—7:20 قبل ازظهر قلب و روحو سِرو خفی تخت و تنظیهِ عشاق آدم و نوح ابراهیم موسی محمّد اندعشاق ملکوت جبروت لاهوت و باهوت به شاهوت جبرئیل میکائیل اسرافیل ودردائیل بصوت شمسائیل کرکائیل دایما در خدمت اند خواجهِ خضرهست معلم آب حیوان میدهند گر تو پرداختی گزرکردی ازینها درمقام میتوانی میروی اخفاء تو از روئی مقام سِرو اسرار حقیقت فاش بردنیا مگو اینهمه اسرار حق اند درحقیقت راست بگو هرچه را دانسته ئی علم لدن دان زانِ حق غیراین علم لدن را دان آن دورازعلم حق حق اگربا معرفت اندرحقیقت جستجو ازرهِ تحقیق بیابی نی که خود درجستجو تودرین الطاف حق حق رابگوازخود مگو همچنین بودند رسولان حق بگوازخود مگو گفتن وناگفتنِ حق بهرحق کی دارد سود آنکه ناحق میرود ازبهرحق کی دارد بود حق بگو حق را شنو تا معرفت پیدا شود یار نا پیدا "ملک" پیداو نا پیدا شود مرکزوجود . 10/6/85—5:00 بعد ازظهر در مرکز وجود چونقطه آید بذکر تان آن لامکان که خود نماید بزکرتان آن لحظه ایکه همه کائنات فرش تان دریک صدا صدای خداوند بگوش تان در خویش جستجو نمائید یار تان محوربه جسم شما هست یار تان گرحُب اوصدق وصفا هست بهرتان این جمله کائنات وجود هست بکام تان گر مطلب آشنا نباشید شما همه مطلب کجاست وقتِ وصالِ شما همه گروصلتیست بسوی مطلب دیگرکجاروی درهجرنیستیست راه ضلالت کجاروی آن نقطه ایکه میان عشاق یافته اید اخفاء بود منبر او یار یافته اید آن نقطه درطلاطم هجران کجا بود انگاه که عشق درعشاق مراقب بجا بود آن دولتی که یافته اید خونجگر شده غفلت کنید یک نفسی دربدرشده درمان درد هجربود یک نفس وصال عشقش"ملک"ربوده پیئ یک نفس وصال اسرارلیسۀ سوریا برسرزبانها . 26/6/1385—5:20 قبل ازظهر قصۀ ای گوشم شنید ازسوریا نام یک لیسه بشهر هست سوریا قصه گوگفت من شنیدم قصه ای یکروزدرصنف بیامدروی تخته روشنی ما همه بیهوش بودیم لحظۀِ ئی بعد ازآن دیدیم به تخته صورتی صورتی مرد جوان هست خوش لقاء معلمی خواست پاک کند رفت دربقا شل ومل شددست وپایش ما همه دیدیم ورا معجزه آسا بمانده همه میبینند ورا گفته اند امروزرفته چنداراکین بزرگ کرزیوچنددارودسته مجلسی ساختند سترگ رفتندودیده اند ازدوربتخته صورتی گفته اندگاهی سخن گویدهمان یک صورتی ختمها کردند شاگردان ومعلمها همه لیک آثاری زدوری وتغیرش نیست همه قصه ها سرتاسرآمد ده پانزده سال پیش همچنین بودند اسرارچون مجاهدین به پیش حال مجاهدین بدولت چیست اسراری دگر طالبان قوت گرفته یاکه اسراری دگر رفتن بسوی حق حق هست . 26/6/1385—6:00 قبل ازظهر خواب دیدم صبح وقتی مجلسی داریم بکار پیرذالی آمده با عشوه وناز نابکار قصه دارد چون شده بیکارازروزی گزشت دست اوراازوظیفه کردبیکاروگزشت صورتش زیباوآرایش شده چون دختران لیک بیچاره بودذال صورتش چون دختران وقتی بیدارمن شدم فکرم بسوئی او روان پیرذالی بودخویشان سوی حق شده روان ایخداونداببخشا جمله درسوئی تواند هیچراهی دیگری نیست مومنان سوئی تواند دوست من آمد نسیم جان نزد کاکا رفته بود اوسلامی را زما برنزد کاکا برده بود پرسپرسان حال واحوالی زما اوکرده بود چند سخن پیام خویشرا نزد اونیزخوانده بود درفشانی کرده بودوکرده بود وصفی زما مومنی خوب هست ودرباطن دارد اوصفا این صفائی شکرمیخواهد که حق راشاکریم حقِ حق راهمچنان ماکی ادایش کرده ایم اوبخواسته بندگی وطاعتِ خویش را تمام ما"ملک"واربند نفس خویش ماندیم نا تمام هرچه هست ازجانب اوست . 24/3/1385—صبح وپگاه هرکه آگاه ست دوستدار خدا ترس و اندوه شان برده خدا هرمصیبت برایم ازتوبس هست هرچه رحمت برایم ازتوبس هست عزت ولزت ازبرای کی هست هرچه ازتوست ازبرای من هست چشم دادی بمن بینا کن گوش دادی بمن شنوا کن هرچه تومیکنی دگر کی کرد مهربانی کنی دگر کی کرد دوستی دل بتو زیبد همیش دل بسوئی تو میرود همیش مایلست دل باصل خویش اکنون زانکه آگاست زاصل خویش اکنون هرچه هستی بمن تو میباشی دلبری دل بمن تومیباشی پاسبان ضمیرو فکرو سرم عقل و هوش قلب نیز جگرم دردمندم که درد دادی تو هوشمندم که عقل دادی تو عشق اگرهست عقل جاندارهست دردلم گرمیئ بهاران هست چند از جو ر یار مینالم غافل از ناز یار مینالم هرکجا شکر حق بجا آرم هردمی ناز یار بجان کشم گر مروت بدوستان داری هم مدارا بدشمنان داری من مروت بدوستان دارم چون مدارا بدشمنان دارم چشم دارد بسوئی تو یار یارکل یاوران تو هستی یار دین و دنیا ببخشمت ای یار سروری تاج وسلطنت ای یار من گزیدم ترا بدین بهانه شورها دادمت بدین بهانه میبرم من ترا آفاق جهان همچو اسرار نمایمت دوجهان هرچه در عالم آفاق هست همه آن در نفس روح توهست بر کشیدم ترا از هر صعبی میرهانم ترا از هر جعلی دور گردون همه حکمت من فرش راحت بتو بساختم من هرچه آید زشومئی نفست هرچه بینی زرحمت نفخت آسمانها اگر چه میپاشند درقیامت قیام همه باشند امرو نهی مرا بجان بپزیر هر رحمت مرا بجان بپزیر اگر عاشق نه ئی تواضع کن شورو شوقی بدل زرایع کن من خریدار هرمتاع دلم تو فروشی متاع دل بدلم این روابط برظوابط من این روش گرشود قبولی من تا بخویش میرسی یارمنی جان تو دروصال روح منی پیک من میرسد زهرسوبتو نوش جان کن که هست روزی تو تو چرا میخوری غم دنیا هرچه هست از برای توعقبا بر فراغت برو بهرکاری بی رضائی تو نیست سودائی عالم کن فکن امر منست سودو سودای تو امرمنست عالم خلقت هست امر خودم جورو محنتشان ز امر خودم شر شرِ بادو برف و باران بین سیل وطوفان خویش خزان رابین پیکری عالم هست پیکر تو هرچه پیداست زخلق و خوی تو تو نوازشگرِ عالم ما هست محتاج رویت عالم ما ای "ملک" با ملک تو همدم شو هرنفس اتحاد به آدم شو 20/2/1385 –8:00 قبل ازظهر عشق اگرجولان زند دردام اوخود میفتد گرشود ایمان قوی درسجده اوخود میفتد عشق میداند که کاری را کند بااوتمام جزبه ایمان وعبادت کی روی سویش بجام خربود دجال بیعقل میکند کارراخراب وزمحبت کل عالم میشوندت بوتراب صداقت درعهدوپیمان اسرارحق هست 24/2/1385—7:00 قبل ازظهر به عصرروزشنبه باتوبودم ازآن بعدش همیشه باتوبودم ببستم عهدوپیمانی بیارم هزاران عهدوبنددیگرشکستم بیک پیمانه می باصدق بسیار بقلبم تونوشتی اسم آن یار همان پیمان که من باتوببستم مه دانستم که من بایارببستم سپردم سروجان ومال خویش را بعوض من گرفتم یارخویش را همان گفتا صداقت را نگهدار که باشم دائما تورا نگهدار بهرزبان وگوش وچشم وبینی مرا درهرزمان حاضرتوبینی همان روزیکه پیمان بامه بستی بباید صدهزارپیمان شکستی هزاران عهدوپیمان غیرمارا بیاندازدوروبرگیرعهد مارا "ملک"بردردرآ درخانه بنشین برازهایت به صاحب خانه بنشین دل مکان حقست . 4/3/1385—7:00 بعدازظهر بیدلان چون باخته اند دل دل بدلدارچون دهند دل به صاحب داده اندوعشق بیدل چون دهند عاجزی بیچاره گی دربسترعشاق حق سربسرخوابیده اندوجان عشاق سوی حق رفت دوران عزیزان کوزاوکردند خبر مردو نا مرد اینزمان دربسترکمخواب زر عشقچیزی نیستکه ازاوگردد این دنیا رضاء چونکه عاشق محوحقست حق زعشق اورضاء مسجدومحراب عاشق جلوه های وصف حق خوروخوابی اوندارد زنده هست با وصف حق جلوه های حق بدیده نیست نظردرغیرآن پادشاهی هردو دنیا را اگربخشی به آن 9/3/1385 دل برودلداربگوتا یک نظربرما کند دل که برده بازبیاید تامداوای ما کند بیدلان گم کرده اند دل دل زتوجویند همیش دل بدلداده بده تا دل یکی آید همیش آندلی کوخورده کوثرآب زحوض دلربا غیرآنرا کی نظردارد بجزآن دلربا دلربائی ازتوهست ودل کی میده غیرتو غیرتوکی دلربا هست این نشاید غیرتو دلبرخوبی منی هردم رفاقت میکنی دررفاقت میبری دل دل بدلدارمیدهی دل زمن بیچاره تربود کی تواندرفتن او سربخوددل کی رودجائیکه نیست قسمت او دل زدلداربرنگرددتاکه دلدارراضیست دل نبرده غیردلدارچونکه دلدارراضیست دلکه دین راداشته باشدپشت دنیا کی بگشت دلکه بیدین میشودفکرش زعقبایش بگشت دل به عشق احمد مختاربده درهرزمان تا رسد برتوهمان نوردل بده درهرمکان پیک احمددرپیاله دل بنوش می نوش جان دل اگرداری تواورازود چوش ونوش جان حرف حق ازدل برآید بردل حق جاگزین حرف ناحق اززبانست بردل حق کی نشین حرف حرف دل بود چون حکمتی دارد نهان دل ندارد حوصله آن برکسی نفرین کنی دل چوپاک باشد بپاکان میرود درهرزمان چونکه پاکان دل بجویند پاک باشد لامکان دل مکان حق بود وزاومشوغافل تونیز دل وجان را یکسره برحق بده هوشیارتونیز دل که دنیا خواهد اورانیست بهره ئی زحق دل پیئی دنیا بگندد کی رود اوسوی حق دانکه دنیاجیفه هستوطالبش همچون سگان حرف حق بوده که دلراداده هست هردم مکان دل زدنیا برکن وتا دلبری پیدا شود احمد مختاردرعقبا شافیعی دل میشود دل شفاعت میکند آندل که دلداررا خرید دل بوصلت میرسد آندل که دلداررا گزید صبح صادق 15/1/1387 بگفتی توپناه خواه ربِ صبح را صداقت راشروع کن هرپگاها زشر آنچه خلق گردیده همه زشرغا سقان واقع شونده زشر هردمنده در گره ها زشرحاسدان وقت حسد ها پناه میخواهم بررب مردم که شاه مردم و اله مردم زشر وسوسه افگن وخناس همانها که دلها ره وسواس که وسواس افگنند دلهای مردم زجنس جن وباشند یا که مردم خداوندا "ملک"را در پناهت نگاهدارزانچه خلق کردی جهانت وفات عبدالسلام برادرهمیشگی 5/8/1386 سلام جان راخدا بردی بسویت شده حیراندرگاه روبرویت سلام جان رفته بادوست وصل یافته زدوستان دگرببریده جسمه سلام جان داشت اشتیاق دروصلت یار رسیده حال اودرمسند یار سلام جان تورسان بایارسلامی سلامی بینهایت دوست سلامی سلام جان برده هست تحفه بیارش زقلب وروح وسردرنزد یارش سلام جان یادی ازماکن توآنجا رسان جان وجهان راتوبرآنجا سلام جان رفته هست ازدورمایان که بوددرصحبت اواحوال بمایان سلام جان پیکرش درزیرخاکست بحق سوزم که روحش نزدیارست سلام جان کی رها میشه زصحبت همگی دارد زو یادی محبت سلام جان پیکرش بریاد حق بود به خفی تخت وشاه تسلیم حق بود سلام جان تنزیه درلا اله بود که الله دائما دریاد او بود سلام جان درعشاق همچوحیاتست حیات اندرحقیقت محوذاتست سلام جان رفته اخفاءعشق جانان شده درمحویت عاشقترازجان سلام جانراسلام گوید"ملک"چون زسوزدل دعا گوید قبول کن معرفت پادشاهی راندن حق تعالی 21/10/1386 چون شود معلوم هستی ذات حق میشودمعلوم صفات وپاکی وتقدیس حق ازاضافات بامکان تنزیه اش معلوم شد هم کلیدهای معرفت نفس آدمیش شد پادشاهی راندش درمملکت چون هست چون برچه وجه هست کارفرمودن ملاۀکه زچون کارفرمودن ملاۀکه چطور بردن فرمان ملاۀکه چطور راندن کارهای ملاۀکه ببین زاسمان فرمان فرستادن زمین آسمان استارگان جنبیدنش کارهای اهل زمین برآسمان دربستنش آسمان راچندکلیدارزاق حوالت میکند بازببین چه گونه این حمله حوالت میکند هست این باب عظیم درمعرفت می بگویند"معرفت افعال"اندرمعرفت چون بگفتند"معرفت ذات"آن پیشتررا می بگویند"معرفت صفات"بعدتررا هست کلید این معرفت رانفس نیز توبدون معرفت حق نشناختی نیز چون ندانستی پادشاهی خویش درمملکت چون تودانستی که میدانددرینجامملکت اولآ خویشتن شناس فعل وافعال خویش بدان یک مثال بنویس"بسم الله" برکاغذ بدان اولآ رغبت ارادت درتوبود هم حرکت جنبشی دردل توبود گرچه این دل ظاهرآ گوشتی بود چیزکی ازوی حرکت زلطیف دماغ بود چون طبیبان روح گویند این لطیف هست حمال قوتهای حس زین لطیف محمد عمرنظردارد 14/11/1386 زما بنویس درپشتی کـــــــــــــــــــــــــــــــتابت کـــــــــــه باشدیادگاری ماثوابت نی مال ونی زرونی قصرونی نی زمین ماند زمن برعرصۀِ عالم اگرماندهمین ماند نه مال فرزندونی زرقصرنه دارائی زمین ماند زمن برعرصۀِ عالم اگرماندهمین ماند Afghan local wedding

انسانها هم عجیبترین مخلوقات اند/شعرمیسرایند...

۱۳۸۷ خرداد ۲۱, سه‌شنبه

هیچ نظری موجود نیست:

پیام من به همه شما عزیزان!!!!

ismaiel mohammad

ismaiel MSMBAP

MSMBAP

Repots,Nawel,Mazhabe,Islami,Quran,وکتابهای ازروسو/رانپل سارتر/حجازی/شریعتی وامثال آن

do u know me???؟؟؟آیامرامیشناسید؟؟؟

فهرست وبلاگ من

بايگانی وبلاگ

درباره من:محمد اسماعیل ملک شعرمن

Where I would go if I could travel back in the other side of my countree?wellcom to our site

Mohammad Ismaiel Malek/msmbap